wow thanx a lot for the videos guys! 4 hrs ago we had no video to look at!!lol 
ok man bidar shodam! 4 hrs of sleep was still good enough! thanks a lot for all ur update guys..
btw just watched CNN and BBC, stupid things basically showed IRIB's censored version of AN speech today(showing repeat of prev 22 Bahmans instead of actual demons this yr), and said in general IR can claim "success" after containing protests well today.. and that witnesses say, they have never seen THIS MANY security forces in the streets as they saw today on 22 Bahman..:redface:
ok man bidar shodam! 4 hrs of sleep was still good enough! thanks a lot for all ur update guys..
btw just watched CNN and BBC, stupid things basically showed IRIB's censored version of AN speech today(showing repeat of prev 22 Bahmans instead of actual demons this yr), and said in general IR can claim "success" after containing protests well today.. and that witnesses say, they have never seen THIS MANY security forces in the streets as they saw today on 22 Bahman..:redface:
btw guys now that we r getting pics/videos of today now, plz copy/paste ur pics/videos in this thread, so we send it out to CNN-BBC. their coverage of today's protests in Iran was horrible..
[ame="http://forums.iransportspress.com/showthread.php?t=64352"]Feb 11: 22 Bahman Protest Pictures/Videos ONLY - Community - IranSportsPress.com[/ame]
[ame="http://forums.iransportspress.com/showthread.php?t=64352"]Feb 11: 22 Bahman Protest Pictures/Videos ONLY - Community - IranSportsPress.com[/ame]
This is an exellent analysis of today's events (from shirzane Irani Massih Alinejad):
پیروز راهپیمایی بیست و دوم بهمن کسیت؛ یک بره زخمی یا گرگ وحشی
پنج شنبه، سی و یکمین سالگرد انقلاب اسلامی ایران بود. باید یک راهپمیایی منظم بدون هیچ مزاحمتی در کشور برگزار می شد تا حاکمیت ایران فخر اقتدار خویش را به دنیا می فروخت. اساسا کارکرد راهپیمایی های اینچنینی در نظام سیاسی ایران یعنی تبلیغات برای جهان و نشان دادن جشن و پایکوبی یک ملت راضی از نظام جمهوری اسلامی. اما چه اتفاقی افتاد؟ راهپیمایی در چه شرایطی برگزار شد؟ انتظارات از راهپیمایی چه بود و چه نصیب جنبش و حاکمیت شد؟
هشت ماه از انتخابات ایران گذشته است. نزدیک به صد نفر کشته و زخمی در گوشه بهشت زهرا هستند یا در اوج بیماری و افسردگی به سر می برند. بیش از هزاران نفر، از مردم معمولی گرفته تا فعالان سیاسی زندانی شده اند، پاسپورت ها و سندهای ملکی بیش از هزاران ایرانی در مصادره حاکمیت است. نزدیک به هفتاد روزنامه نگار در زندان هستند بیش از چهارصد روزنامه نگار و فعال اینترنتی ناگزیر به ترک ایران شده اند. ایران به گوآنتاناموی مردم خودش تبدیل شده است.
ایران یک جنبش زخمی و رنج کشیده را در متن دارد و یک حاکمیت خشونت طلب را در راس.
شب قبل از راهپیمایی به بسیاری از یاران باقیمانده جنبش تلفن زده اند و تهدید کرده اند که اگر در حوالی راهپیمایی دیده شوند یا خبررسانی اینترنتی کنند، پرونده شان سنگین تر و زخمی سنگین تر بر پیکره جنبش و اعضایش خواهند نشاند. با همین رویکرد روزنامه نگاران قدیمی را هم یک هفته مانده به راهپیمایی بازداشت کرده اند.
با این همه اما جنبش مثل یک بره زخمی، که گرگی در کمین نشسته او را رصد می کرد، خود را برای راهپیمایی آماده کرد. اعضای اصلی جنبش، مردمی در داخل ایران هستند و اعضای یاری رسان این جنبش، ایرانیان همه جای دنیا هستند که همپای آنان میدان اعتراض را ترک نکرده اند. معترضان و اعضای داخلی جنبش همه چیزشان را در برابر خشونت طلبان در قدرت از دست داده اند، عزیزانشان، امینت جانی و روانی شان، اموال و اسنادشان و گاهی امیدشان را نیز.
حاکمیت، با بی رحمی و وحشی گری تمام، صدای هر مخالفی را با اتکا به خشونت و تجاوز و تعرض و تهدید ساکت کرده است( به زعم خویش) و تقریبا بر چنین حاکمیتی آشکار بود که از این جنبش ضعیف شده هیچ باقی نمانده است و پس از این به آسانی می تواند یک راهپیمایی بزرگ را تدارک ببیند که در آن با حمایت نیروهای امنیتی و نظامی و ایجاد رعب و وحشت کامل ، حاشیه امنی بیابد تا بلاخره بعد از هشت ماه یک راهپیمایی همانند راهپیمایی های سالهای گذشته برگزار کند که در آن نه آدمی کشته شود، نه نماد سبزی به مزاحمت بر آید نه مجبور به استفاده از گاز اشک آور شود که در عیر اینصورت می پنداشت رسوای خاص و عام جهان می شود اگر کماکان مردم معمولی یک کشور را همچنان مقاوم و استوار در خیابان های تهران و در برابر یک دولت متقلب ببینند.
کارکرد اصلی راهپیمایی که تبلیغات برای اقتدار نظام بود باز هم توسط همین جنبش زخمی و بی سلاح مخدوش شد. اگر واقع بین باشیم و سطح انتظارات و توقعات خودمان را از جنبشی که هیچ نیروی نظامی و سازماندهی قوی در یک نظام دیکتاتوری در اختیارش نیست بالا نبریم، حاکمیتی که تا دندان مسلح است و به ابزار خشونت هم مسلح است در راهپیمایی بیست و دوم بهمن به یک بره زخمی باخته است. اینها را برای دلداری و ایجاد امید نیست.
به همان اندازه که برای جنبش سبز مهم بود تا راهپمیایی بیست و دوم بهمن را برنده باشد به همان اندازه برای حاکمیت هم مهم بود که این راهپیمایی را با دورخیزی که برای اعدام های افراد بی گناه برداشته بود، برنده باشد و اقتدارش را به رخ دنیا بکشد.
به همان اندازه که اعضای معمولی جنبش سبز، شبهای قبل از راهپیمایی بی خوابی کشیدند و در خلوت نا امن خویش برنامه برای حضور تدارک دیدند، طرفداران حاکمیت و دولت نیز در حاشیه امن خود برنامه داشتند، بی خوابی ها کشیدند، سطل آشغال ها عوض کردند، گاردها مستقر کردند تا مباد دودی از مراسم جشن سی و یکمین سالگرد انقلابشان بلند شود و رسوای جهان شان کند.
اما چه شد؟ مجبور شدند دوتن از روحانیون و سردمداران سابق قوه مجریه و مقننه کشور ، خاتمی و کروبی را به باد کتک بگیرند تا بتوانند برای نظام اسلامی خودشان جشن بگیرند. مجبور شدند گاز اشک آور و اسلحه را بار دیگر از غلاف بیرون بکشند و مردم را تنبیه و تحقیر کنند تو ناگزیر جشن شان بوی دود و اشک و زخم به خود گرفت.
آنها از یک راهپمیایی تبلیغاتی چه نتیجه ای گرفتند وقتی با آن همه تدارکات امنیتی و نظامی ، باز هم ناگزیر شدند پشت دوربین های رسمی و دولتی، دندان های خشم خود را به مردم و معترضان نشان دهند تا دنیا باور کند که خنده ها و کلمات درشت و گنده رئس دولت شان در برابر دوربین ها واقعی است. یعنی در چند قدمی خودشان قادر به کنترل خیابان های کشور نبوده اند اما برای جهان شاخ و شانه می کشیدند و پز تجهیزات هسته ای خود را می دادند.
با نصب هزاران بلندگو در سطح شهر باز هم از صدا و سیمای رسمی شان فریاد مرگ بر دیکتاتور مردم به گوش می رسید.
جنبش از یک راهپیمایی تبلیغاتی چه نتیجه ای گرفت؟ به گمانم توقع فتح صدا و سیما و بیت رهبری وسرنگونی احمدی نژاد در یک راهپمیایی که برگزار کننده آن حاکمیت بوده است و نه جنبش معترضان، یک شوخی است که بعضی ها مطرح می کنند. با مردم بی پناهی که به اندازه کافی در طی هشت ماه گذشته بی رحمی دیده اند، بی رحم نباشیم و حاصل حضور شان را با آیه های یاس خود نادیده انگاریم. آنها به اندازه بضاعت خود به نتیجه مطلوب دست یافته اند.
برای من مردمی که شب توسط گرگهای وحشی تهدید می شوند و روز به بیابان ناامن مراسم حکومتی شان پا می گذارند، پیروز هستند. برای من که تقریبا تمامی همکاران و دوستان صمیمی ام را یا در اوین حبس کرده اند و یا در ایران محبوس و ممنوع الخروج ، همین یک پیروزی بزرگ است که به ثانیه نرسیده خبر وحشی گری حاکمیت که لباس اسلامیت از تن روحانیون اش می کند تا سالگرد انقلاب اسلامی اش را جشن بگیرد به گوش دنیا می رسد. برای من همین که تک تک روزنامه نگاران را تهدید و حبس می کنند اما قادر نیستند خبرها را زندانی کنند، این بزرگترین پیروزی است. با خودمان بی رحم نباشیم .
مردم ایران بعد از هشت ماه در یک راهپیمایی حقیقی نا امید نبودند و بعد از هشت ماه به خیابان آمده اند کاش برخی از کاربران دنیای مجازی هم با امید همین مردم همراه شوند و تخم ناامیدی در مزرعه سبز و پر امید یک جنبش نپاشند. ما با دست های خالی بردیم و آنها با دست های پر باختند وقتی باز هم در داخل شاخ و شانه کشیدند و برای خارج لبخندهای مصنوعی حواله کردند تا بگویند هیچ خشونتی در مراسم سالگرد انقلاب اسلامی ایران وجود نداشت در حالی که دنیا دروغ آقایان را از زبان مردم معمولی شهر گزارش داده است.
پیروز راهپیمایی بیست و دوم بهمن کسیت؛ یک بره زخمی یا گرگ وحشی
پنج شنبه، سی و یکمین سالگرد انقلاب اسلامی ایران بود. باید یک راهپمیایی منظم بدون هیچ مزاحمتی در کشور برگزار می شد تا حاکمیت ایران فخر اقتدار خویش را به دنیا می فروخت. اساسا کارکرد راهپیمایی های اینچنینی در نظام سیاسی ایران یعنی تبلیغات برای جهان و نشان دادن جشن و پایکوبی یک ملت راضی از نظام جمهوری اسلامی. اما چه اتفاقی افتاد؟ راهپیمایی در چه شرایطی برگزار شد؟ انتظارات از راهپیمایی چه بود و چه نصیب جنبش و حاکمیت شد؟
هشت ماه از انتخابات ایران گذشته است. نزدیک به صد نفر کشته و زخمی در گوشه بهشت زهرا هستند یا در اوج بیماری و افسردگی به سر می برند. بیش از هزاران نفر، از مردم معمولی گرفته تا فعالان سیاسی زندانی شده اند، پاسپورت ها و سندهای ملکی بیش از هزاران ایرانی در مصادره حاکمیت است. نزدیک به هفتاد روزنامه نگار در زندان هستند بیش از چهارصد روزنامه نگار و فعال اینترنتی ناگزیر به ترک ایران شده اند. ایران به گوآنتاناموی مردم خودش تبدیل شده است.
ایران یک جنبش زخمی و رنج کشیده را در متن دارد و یک حاکمیت خشونت طلب را در راس.
شب قبل از راهپیمایی به بسیاری از یاران باقیمانده جنبش تلفن زده اند و تهدید کرده اند که اگر در حوالی راهپیمایی دیده شوند یا خبررسانی اینترنتی کنند، پرونده شان سنگین تر و زخمی سنگین تر بر پیکره جنبش و اعضایش خواهند نشاند. با همین رویکرد روزنامه نگاران قدیمی را هم یک هفته مانده به راهپیمایی بازداشت کرده اند.
با این همه اما جنبش مثل یک بره زخمی، که گرگی در کمین نشسته او را رصد می کرد، خود را برای راهپیمایی آماده کرد. اعضای اصلی جنبش، مردمی در داخل ایران هستند و اعضای یاری رسان این جنبش، ایرانیان همه جای دنیا هستند که همپای آنان میدان اعتراض را ترک نکرده اند. معترضان و اعضای داخلی جنبش همه چیزشان را در برابر خشونت طلبان در قدرت از دست داده اند، عزیزانشان، امینت جانی و روانی شان، اموال و اسنادشان و گاهی امیدشان را نیز.
حاکمیت، با بی رحمی و وحشی گری تمام، صدای هر مخالفی را با اتکا به خشونت و تجاوز و تعرض و تهدید ساکت کرده است( به زعم خویش) و تقریبا بر چنین حاکمیتی آشکار بود که از این جنبش ضعیف شده هیچ باقی نمانده است و پس از این به آسانی می تواند یک راهپیمایی بزرگ را تدارک ببیند که در آن با حمایت نیروهای امنیتی و نظامی و ایجاد رعب و وحشت کامل ، حاشیه امنی بیابد تا بلاخره بعد از هشت ماه یک راهپیمایی همانند راهپیمایی های سالهای گذشته برگزار کند که در آن نه آدمی کشته شود، نه نماد سبزی به مزاحمت بر آید نه مجبور به استفاده از گاز اشک آور شود که در عیر اینصورت می پنداشت رسوای خاص و عام جهان می شود اگر کماکان مردم معمولی یک کشور را همچنان مقاوم و استوار در خیابان های تهران و در برابر یک دولت متقلب ببینند.
کارکرد اصلی راهپیمایی که تبلیغات برای اقتدار نظام بود باز هم توسط همین جنبش زخمی و بی سلاح مخدوش شد. اگر واقع بین باشیم و سطح انتظارات و توقعات خودمان را از جنبشی که هیچ نیروی نظامی و سازماندهی قوی در یک نظام دیکتاتوری در اختیارش نیست بالا نبریم، حاکمیتی که تا دندان مسلح است و به ابزار خشونت هم مسلح است در راهپیمایی بیست و دوم بهمن به یک بره زخمی باخته است. اینها را برای دلداری و ایجاد امید نیست.
به همان اندازه که برای جنبش سبز مهم بود تا راهپمیایی بیست و دوم بهمن را برنده باشد به همان اندازه برای حاکمیت هم مهم بود که این راهپیمایی را با دورخیزی که برای اعدام های افراد بی گناه برداشته بود، برنده باشد و اقتدارش را به رخ دنیا بکشد.
به همان اندازه که اعضای معمولی جنبش سبز، شبهای قبل از راهپیمایی بی خوابی کشیدند و در خلوت نا امن خویش برنامه برای حضور تدارک دیدند، طرفداران حاکمیت و دولت نیز در حاشیه امن خود برنامه داشتند، بی خوابی ها کشیدند، سطل آشغال ها عوض کردند، گاردها مستقر کردند تا مباد دودی از مراسم جشن سی و یکمین سالگرد انقلابشان بلند شود و رسوای جهان شان کند.
اما چه شد؟ مجبور شدند دوتن از روحانیون و سردمداران سابق قوه مجریه و مقننه کشور ، خاتمی و کروبی را به باد کتک بگیرند تا بتوانند برای نظام اسلامی خودشان جشن بگیرند. مجبور شدند گاز اشک آور و اسلحه را بار دیگر از غلاف بیرون بکشند و مردم را تنبیه و تحقیر کنند تو ناگزیر جشن شان بوی دود و اشک و زخم به خود گرفت.
آنها از یک راهپمیایی تبلیغاتی چه نتیجه ای گرفتند وقتی با آن همه تدارکات امنیتی و نظامی ، باز هم ناگزیر شدند پشت دوربین های رسمی و دولتی، دندان های خشم خود را به مردم و معترضان نشان دهند تا دنیا باور کند که خنده ها و کلمات درشت و گنده رئس دولت شان در برابر دوربین ها واقعی است. یعنی در چند قدمی خودشان قادر به کنترل خیابان های کشور نبوده اند اما برای جهان شاخ و شانه می کشیدند و پز تجهیزات هسته ای خود را می دادند.
با نصب هزاران بلندگو در سطح شهر باز هم از صدا و سیمای رسمی شان فریاد مرگ بر دیکتاتور مردم به گوش می رسید.
جنبش از یک راهپیمایی تبلیغاتی چه نتیجه ای گرفت؟ به گمانم توقع فتح صدا و سیما و بیت رهبری وسرنگونی احمدی نژاد در یک راهپمیایی که برگزار کننده آن حاکمیت بوده است و نه جنبش معترضان، یک شوخی است که بعضی ها مطرح می کنند. با مردم بی پناهی که به اندازه کافی در طی هشت ماه گذشته بی رحمی دیده اند، بی رحم نباشیم و حاصل حضور شان را با آیه های یاس خود نادیده انگاریم. آنها به اندازه بضاعت خود به نتیجه مطلوب دست یافته اند.
برای من مردمی که شب توسط گرگهای وحشی تهدید می شوند و روز به بیابان ناامن مراسم حکومتی شان پا می گذارند، پیروز هستند. برای من که تقریبا تمامی همکاران و دوستان صمیمی ام را یا در اوین حبس کرده اند و یا در ایران محبوس و ممنوع الخروج ، همین یک پیروزی بزرگ است که به ثانیه نرسیده خبر وحشی گری حاکمیت که لباس اسلامیت از تن روحانیون اش می کند تا سالگرد انقلاب اسلامی اش را جشن بگیرد به گوش دنیا می رسد. برای من همین که تک تک روزنامه نگاران را تهدید و حبس می کنند اما قادر نیستند خبرها را زندانی کنند، این بزرگترین پیروزی است. با خودمان بی رحم نباشیم .
مردم ایران بعد از هشت ماه در یک راهپیمایی حقیقی نا امید نبودند و بعد از هشت ماه به خیابان آمده اند کاش برخی از کاربران دنیای مجازی هم با امید همین مردم همراه شوند و تخم ناامیدی در مزرعه سبز و پر امید یک جنبش نپاشند. ما با دست های خالی بردیم و آنها با دست های پر باختند وقتی باز هم در داخل شاخ و شانه کشیدند و برای خارج لبخندهای مصنوعی حواله کردند تا بگویند هیچ خشونتی در مراسم سالگرد انقلاب اسلامی ایران وجود نداشت در حالی که دنیا دروغ آقایان را از زبان مردم معمولی شهر گزارش داده است.
Iran imposes security crackdown on protests
NBC, msnbc.com and news services
updated 7 minutes ago
TEHRAN, Iran - Iranian security forces fanned across Tehran on Thursday to snuff out counterprotests by opposition supporters on the anniversary of the revolution that created Iran's Islamic republic.
Police clashed with protesters in several sites around Tehran, firing tear gas to disperse them and paintballs to mark them for arrest. Gangs of hard-liners also attacked senior opposition figures as they tried to attend the rallies -- including the wife of the head of the reform movement.
Plainclothes Basiji militiamen beat 65-year-old Zahra Rahnavard with clubs on her head and back until her supporters formed a human ring around her and whisked her away, according to the Web site of her husband, Mir Hossein Mousavi.
Foreign media, including NBC News, were only allowed to cover the official ceremonies in Freedom Square, where hundreds of thousands of Iranians gathered to mark the 31st anniversary.
NBC's Ali Arouzi reported that he and the handful of other accredited reporters in Iran were bussed into the official rally in Freedom Square, penned into a certain section, barred from talking to even the government supporters and then bussed out of the area. He said they were told that they were absolutely prohibited from going out independently to film activities on the streets of Tehran.
The anniversary celebrations were an opportunity for Iran's clerical regime to tout its power in the face of the opposition movement, which has persisted in holding mass street protests since disputed presidential elections in June in defiance of a fierce months-long crackdown.
Based on the reports out of Tehran, the security clampdown appeared to have succeeded in preventing a major opposition turnout. Their numbers were not immediately known — but opposition Web sites spoke of groups of protesters in the hundreds, compared to thousands in past demonstrations.
Official media made no mention of clashes or arrests and state television said "tens of millions of people" attended rallies in support of the revolution across the country of 70 million.
Protester: 'They defeated us'
One protester told The Associated Press she had tried to join the demonstrations but soon left in disappointment. "There were 300 of us, maximum 500. Against 10,000 people," she told an AP reporter outside Iran.
"It means they won and we lost. They defeated us. They were able to gather so many people," she said. "But this doesn't mean we have been defeated for good. It's a defeat for now, today. We need time to regroup." She spoke on condition of anonymity for fear of retaliation by authorities, who have jailed protesters for talking to foreign media.
Tehran residents also reported Internet speeds dropping dramatically and e-mail services such as Gmail being blocked in a common government tactic to foil opposition attempts to organize.
Heavy numbers of riot police, members of the Revolutionary Guard and Basij militiamen deployed at key squares and major avenues in the capital to prevent protests from marring the annual mass rallies for the revolution's anniversary.
State television showed images of thousands upon thousands carrying often identical banners marching along the city's broad avenues toward the central Azadi, or Freedom, Square. There, the massive crowds waved Iranian flags and carried pictures of Ayatollah Ruhollah Khomeini, the founder of the Islamic state, and his successor as supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei.
In a nationally televised address in the square, Iranian President Mahmoud Ahmadinejad proclaimed that Iran has produced its first batch of uranium enriched to a higher level, reiterating that Iran is now a "nuclear state."
For days ahead of the anniversary celebrations, anti-government Web sites and blogs have called for a major turnout in counterprotests. Groups of opposition protesters gathered Thursday in several locations around Tehran, wearing green clothes and waving green balloons -- the opposition's signature color.
Meantime, opposition Web sites sought to gather as much information as possible from the protests.
"Security forces fired tear gas to disperse a group of protesters who were trying to march toward Azadi Square as they chanted "death to the dictator," the Web site Rahesabz said, reporting an unknown number of arrests. Police and Basijis on motorbikes swept toward central Tehran, where protesters and security forces clashed in several locations, it and other opposition Web sites reported.
The Web site, Iran's Green Voice, said security forces fired shots and teargas at supporters of opposition leader Mirhossein Mousavi staging a rally in central Tehran. Mousavi and his wife attended one of the rallies, it said.
Another opposition site, Norooz, said 30 people were arrested in one Tehran square.
The various sites, many run from outside of Iran, also featured videos allegedly taken during protests. The Website, IranNewNow, had a live blog based on reports from the streets with many of the uploaded YouTube videos.
While msnbc.com can not confirm the provenance, date and other information about these clips, we are posting some here as there is no other source of video from the street protests.
Security forces also briefly detained the granddaughter of Ayatollah Ruhollah Khomeini, the architect of the 1979 Islamic Revolution, and her husband, who are both senior pro-reform politicians, according to the couple's son, Ali.
The granddaughter, Zahra Eshraghi, and her husband Mohammad Reza Khatami, who is the brother of a former pro-reform president, were held for less than an hour before being released, their son told the AP.
Text messaging, Internet service hobbled
Iranian authorities again tried to squeeze off text messaging and Web links in attempts to cripple protest organizers. Internet service was sharply slowed, mobile phone service widely cut and there were repeated disruptions in popular instant messaging services such as Google chat, though some were sporadically accessible.
Many Internet users said they could not log into their Gmail account, Google's e-mail service, since last week.
"We have heard from users in Iran that they are having trouble accessing Gmail," Google said in a statement. "We can confirm a sharp drop in traffic and we have looked at our own networks and found that they are working properly."
Opposition members went on roof tops late Wednesday and shouted Allah-u-Akbar ("God is greatest") in protest — echoing similar cries after the disputed June election as well as anti-shah protests more than three decades ago.
The opposition claims that Ahmadinejad's victory in the June 12 election was fraudulent and that the true winner was pro-reform leader Mir Hossein Mousavi. Hundreds of thousands marched in the streets against the government in the weeks after the vote, prompting a massive wave of arrests.
NBC, msnbc.com and news services
updated 7 minutes ago
TEHRAN, Iran - Iranian security forces fanned across Tehran on Thursday to snuff out counterprotests by opposition supporters on the anniversary of the revolution that created Iran's Islamic republic.
Police clashed with protesters in several sites around Tehran, firing tear gas to disperse them and paintballs to mark them for arrest. Gangs of hard-liners also attacked senior opposition figures as they tried to attend the rallies -- including the wife of the head of the reform movement.
Plainclothes Basiji militiamen beat 65-year-old Zahra Rahnavard with clubs on her head and back until her supporters formed a human ring around her and whisked her away, according to the Web site of her husband, Mir Hossein Mousavi.
Foreign media, including NBC News, were only allowed to cover the official ceremonies in Freedom Square, where hundreds of thousands of Iranians gathered to mark the 31st anniversary.
NBC's Ali Arouzi reported that he and the handful of other accredited reporters in Iran were bussed into the official rally in Freedom Square, penned into a certain section, barred from talking to even the government supporters and then bussed out of the area. He said they were told that they were absolutely prohibited from going out independently to film activities on the streets of Tehran.
The anniversary celebrations were an opportunity for Iran's clerical regime to tout its power in the face of the opposition movement, which has persisted in holding mass street protests since disputed presidential elections in June in defiance of a fierce months-long crackdown.
Based on the reports out of Tehran, the security clampdown appeared to have succeeded in preventing a major opposition turnout. Their numbers were not immediately known — but opposition Web sites spoke of groups of protesters in the hundreds, compared to thousands in past demonstrations.
Official media made no mention of clashes or arrests and state television said "tens of millions of people" attended rallies in support of the revolution across the country of 70 million.
Protester: 'They defeated us'
One protester told The Associated Press she had tried to join the demonstrations but soon left in disappointment. "There were 300 of us, maximum 500. Against 10,000 people," she told an AP reporter outside Iran.
"It means they won and we lost. They defeated us. They were able to gather so many people," she said. "But this doesn't mean we have been defeated for good. It's a defeat for now, today. We need time to regroup." She spoke on condition of anonymity for fear of retaliation by authorities, who have jailed protesters for talking to foreign media.
Tehran residents also reported Internet speeds dropping dramatically and e-mail services such as Gmail being blocked in a common government tactic to foil opposition attempts to organize.
Heavy numbers of riot police, members of the Revolutionary Guard and Basij militiamen deployed at key squares and major avenues in the capital to prevent protests from marring the annual mass rallies for the revolution's anniversary.
State television showed images of thousands upon thousands carrying often identical banners marching along the city's broad avenues toward the central Azadi, or Freedom, Square. There, the massive crowds waved Iranian flags and carried pictures of Ayatollah Ruhollah Khomeini, the founder of the Islamic state, and his successor as supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei.
In a nationally televised address in the square, Iranian President Mahmoud Ahmadinejad proclaimed that Iran has produced its first batch of uranium enriched to a higher level, reiterating that Iran is now a "nuclear state."
For days ahead of the anniversary celebrations, anti-government Web sites and blogs have called for a major turnout in counterprotests. Groups of opposition protesters gathered Thursday in several locations around Tehran, wearing green clothes and waving green balloons -- the opposition's signature color.
Meantime, opposition Web sites sought to gather as much information as possible from the protests.
"Security forces fired tear gas to disperse a group of protesters who were trying to march toward Azadi Square as they chanted "death to the dictator," the Web site Rahesabz said, reporting an unknown number of arrests. Police and Basijis on motorbikes swept toward central Tehran, where protesters and security forces clashed in several locations, it and other opposition Web sites reported.
The Web site, Iran's Green Voice, said security forces fired shots and teargas at supporters of opposition leader Mirhossein Mousavi staging a rally in central Tehran. Mousavi and his wife attended one of the rallies, it said.
Another opposition site, Norooz, said 30 people were arrested in one Tehran square.
The various sites, many run from outside of Iran, also featured videos allegedly taken during protests. The Website, IranNewNow, had a live blog based on reports from the streets with many of the uploaded YouTube videos.
While msnbc.com can not confirm the provenance, date and other information about these clips, we are posting some here as there is no other source of video from the street protests.
Security forces also briefly detained the granddaughter of Ayatollah Ruhollah Khomeini, the architect of the 1979 Islamic Revolution, and her husband, who are both senior pro-reform politicians, according to the couple's son, Ali.
The granddaughter, Zahra Eshraghi, and her husband Mohammad Reza Khatami, who is the brother of a former pro-reform president, were held for less than an hour before being released, their son told the AP.
Text messaging, Internet service hobbled
Iranian authorities again tried to squeeze off text messaging and Web links in attempts to cripple protest organizers. Internet service was sharply slowed, mobile phone service widely cut and there were repeated disruptions in popular instant messaging services such as Google chat, though some were sporadically accessible.
Many Internet users said they could not log into their Gmail account, Google's e-mail service, since last week.
"We have heard from users in Iran that they are having trouble accessing Gmail," Google said in a statement. "We can confirm a sharp drop in traffic and we have looked at our own networks and found that they are working properly."
Opposition members went on roof tops late Wednesday and shouted Allah-u-Akbar ("God is greatest") in protest — echoing similar cries after the disputed June election as well as anti-shah protests more than three decades ago.
The opposition claims that Ahmadinejad's victory in the June 12 election was fraudulent and that the true winner was pro-reform leader Mir Hossein Mousavi. Hundreds of thousands marched in the streets against the government in the weeks after the vote, prompting a massive wave of arrests.
BT Jan, I know we are both proud of the people. I think they are taking huge risk comming out at this time on their own and going against one of the most brutal regime of our time.
However, to make the milestone, Green as movement need to make some changes and needs to adapt to the new ways that IR is using to control them.
If you look at IR and their crowd controlloing techniques, they have learned from their mistakes, changed and adapted well. They are getting better.
On the other hand, Green movement is still the same as the first day. It is based on the need and desire of people for change and their longing for freedom.
Today, I am disapointed at Mussavi and the leaders of Green. I know it is risky for them to come to street, I know their families can get hurt and ... But people are taking the same risks ( even more since we have seen most big names green being freed from prison while average people going through trails and ....) and putting themself and their families and their life on the line.
As you said, the movement is still alive but In my opinion if things be continuted at this rate, any visible change will be in 5 years.
However, to make the milestone, Green as movement need to make some changes and needs to adapt to the new ways that IR is using to control them.
If you look at IR and their crowd controlloing techniques, they have learned from their mistakes, changed and adapted well. They are getting better.
On the other hand, Green movement is still the same as the first day. It is based on the need and desire of people for change and their longing for freedom.
Today, I am disapointed at Mussavi and the leaders of Green. I know it is risky for them to come to street, I know their families can get hurt and ... But people are taking the same risks ( even more since we have seen most big names green being freed from prison while average people going through trails and ....) and putting themself and their families and their life on the line.
As you said, the movement is still alive but In my opinion if things be continuted at this rate, any visible change will be in 5 years.