Carlos Queiroz the mastermind Chess player

[Babr]

شاگردان سال***های قبل سرمربی کنونی تیم ملی ایران، این روزها از شیوه***های مربیگری او در این حرفه بهره می***برند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، کارلوس کی***روش در سال***های 1989 و 1991 تیم زیر 20 سال پرتغال را به دو قهرمانی در رقابت***های جام جهانی جوانان رساند، تیمی که به نسل طلایی فوتبال پرتغال معروف شد. از آن تیم ستاره***های بزرگی به دنیای فوتبال معرفی شدند و در حال حاضر 18 نفر از آن تیم به حرفه مربیگری روی آورده***اند و اتفاقاً از برخی ویژگی***های کارلوس کی***روش الگوبرداری کرده***اند.

پائولو آلوس، سرمربی 47 ساله تیم یونی***یائو مادیرای پرتغال با اشاره به اینکه از ویژگی رهبری و سازماندهی کی***روش در شیوه مربیگری خود بهره می***برد، گفت: روشی که کی***روش ما را به سوی قهرمانی سوق داد، چگونگی انگیزه دادن به ما و متقاعد کردن ما به اینکه می***توانیم قهرمان شویم، چیزهایی است که من سعی می***کنم در شیوه مربیگری خودم از آنها بهره ببرم. حتی پیش از مسابقات قهرمانی زیر 19 سال اروپا، کی***روش به ما گفت که شما فرایندی را آغاز کرده***اید که به قهرمانی ختم خواهد شد. قهرمانی ما در جام جهانی جوانان هم حاصل رهبری و اعتماد به نفس آشکار کی***روش بود.

سرمربی یونی***یائو مادیرا تأکید کرد: یادم می***آید در تیم تحت***هدایت کی***روش به غیر از کاپیتان تیم، همیشه دو بازیکن دیگر مسئول کنترل در تأخیر بازیکنان در ورود به محل تمرین، هتل و اتوبوس تیم بودند. فوتبال این روزها تکامل یافته است، اما 30 سال پیش کی******روش نوآوری را با خود به ارمغان آورده بود. در تمریناتی که کی***روش ترتیب می***داد همه چیز حساب***شده و سازما***ن***یافته بود و کاملاً به جزییات توجه داشت. بسیاری از چیزهایی که کی***روش در آن زمان به ما یاد داد، مناسب تمرینات امروز است و تازه به عنوان مربی آنها را درک می***کنم و در آن مقطع خیلی به آن توجه نمی***کردم.

ژوزه بیزارو، سرمربی 47 ساله تیم کویمبرویس پرتغال هم در این باره اظهار داشت: کی***روش بی***وقفه کار می***کرد. او مربی بسیار مطالبه***جویی بود و به صورت انفرادی با تک***تک ما صحبت می***کرد. برای مثال کی***روش از ما می***خواست حتی زمانی که در هتل هستیم، باید به همه اعضای هتل احترام بگذاریم، از مدیر هتل گرفته تا کارمند ساده هتل. حتی امروز، من چندین شیوه تمرینی کی***روش را در تیم خودم به کار می***گیرم.

وی تأکید کرد: کی***روش به ما می***گفت که همه رقبا یکسان هستند و هر یک دشواری خاص خود را دارند. برای او بازی با مالت و بزریل فرقی نداشت. احترام به حریف، نیاز به مطالعه در مورد جزییات حریف و روحیه رقابت***طلبی از ویژگی***هایی است که سعی کرده***ام از کی***روش الگوبرداری کنم و در تیم خودم مورد استفاده قرار بدهم.

ژرژ کاستا، سرمربی 45 ساله تیم ملی فوتبال گابن هم خاطرنشان کرد: کی***روش همانند پدری برای ما بود و رابطه خوبی بین ما برقرار بود. او توجه بالایی به جزئیات داشت. کی***روش اولین مربی بزرگی بود که من داشتم. خیلی از کارهایی که امروز در مربیگری انجام می***دهم را از او یاد گرفتم.

روی بنتو، سرمربی زیر 16 سال پرتغال هم در این باره اظهار داشت: کی***روش پروژه کاملاً واضحی برای عملکرد تیم در بازی داشت.

کی***روش که تیم ملی ایران را برای دومین دوره متوالی به مرحله پایانی جام جهانی رسانده است، پیش از این گفته بود که هدفش صعود با تیم ملی به مرحله حذفی جام جهانی 2018 روسیه است. او که در مصاحبه***ای با هفته***نامه پرتغالی «اکسپرسو» گفته است، مشخص نیست بعد از جام جهانی 2018 روی نیمکت تیم ملی ایران باشد، حالا گزینه سرمربیگری ساکروس است.

روز گذشته (دوشنبه) بود که رسانه***های استرالیایی خبر دادند، اتحادیه فوتبال استرالیا به دنبال ترتیب بازی دوستانه با تیم ملی ایران است. این رسانه***ها همچنین کارلوس کی***روش را به عنوان جدی***ترین گزینه سرمربیگری تیم ملی استرالیا پس از اینکه آنگه پوستک***اوغلو از این تیم جدا شود، اعلام کردند.

https://www.tasnimnews.com/fa/news/...اگردان-پرتغالی-کی-روش-از-سرمربی-تیم-ملی-ایران

 

[Babr]

I guess CQ accepting Iran's job was a good marriage for both sides, People should remember over his last 4 head coach jobs, only qualifying South Africa to the WC was considered as a success, in Real, UAE, and Portugal national team he kind of failed to have success, and was specially heavily criticized in Real and Portugal, so yes he was very good for us, but also his success in TM helped his own career which wasn't at it best when he took the charge of TM.

 

[Bache Tehroon]

I'm not sure at this age why he would want to start yet another life in another country like Australia. It's a minimum 5 year project and Australian football is quite shit these days. He won't be able to fly out to his family on a whim either. He should just stick it out with Iran and try to win the Asian Cup as a retirement gift. He won't get paid any better if he goes somewhere else.

There's something strange about coaches when they get old. They just don't want to retire! LOL!

 

[Real Madrid]

There's something strange about coaches when they get old. They just don't want to retire! LOL!

.
.


Yep Nantes fought hard to convince the French official to agree with Ranieri's appointment due to the age restriction law in france . I thought after Leicester dismissal he will call it the day but he didn't

 

[Zob Ahan]

I'm not sure at this age why he would want to start yet another life in another country like Australia. It's a minimum 5 year project and Australian football is quite shit these days. He won't be able to fly out to his family on a whim either. He should just stick it out with Iran and try to win the Asian Cup as a retirement gift. He won't get paid any better if he goes somewhere else.

There's something strange about coaches when they get old. They just don't want to retire! LOL!

We as Iranians will not live in Iran for more than a year let alone a Portuguese. His wife can easily settle in Australia but not in Iran.
If he is a family man he will quit Iran but if he is a player Iran is paradise and he will stay.

 

[Babr]

We as Iranians will not live in Iran for more than a year let alone a Portuguese. His wife can easily settle in Australia but not in Iran.
If he is a family man he will quit Iran but if he is a player Iran is paradise and he will stay.

Well he is not living full time in Iran, he is only there few weeks to month before starting of matches/competition. His assistants spend more time in Iran, as example he already left for Portugal and will be back in about a month. That was one of the major disagreement between him and IFF from the beginning.

 

[Fatso]

We as Iranians will not live in Iran for more than a year let alone a Portuguese. His wife can easily settle in Australia but not in Iran.
If he is a family man he will quit Iran but if he is a player Iran is paradise and he will stay.

His family are all over the place. His 2nd wife lives in South Africa. His kids (and grandkids) are all over Europe.
He enjoys life in Iran. At his age, I don't think he's the kind of person who needs day to day companions, plus he basically works all day apparently.

He might go back to South Africa one day, but probably no Australia.

 

[Babr]

Inam az Tahsil Kardashoun Mamad Hasan Ansarifard, he bashes Queiroz because he prioritizes European base players LOLL!!

http://tamasha.com/v/kl68O

 

[OSTAD POOYA]

http://ifpnews.com/exclusive/iran-sets-new-record-fifa-world-cup-qualifiers/#.WagjWpAQtjI.facebook

Iran Sets New Record in FIFA World Cup Qualifiers
August 31, 2017 - 14:46

Iran’s national football team has set a new record in FIFA World Cup qualifier matches by playing 12 consecutive matches, 1108 minutes, without conceding a single goal.
Iran’s Thursday match with South Korea, which ended with a 0-0 draw, was the 12th match in a row that the Iranian cheetahs passed with a clean sheet.

The record was praised by the official Twitter account of FIFA World Cup.

Before playing against South Korea in Seoul, Iran had already qualified for 2018 FIFA World Cup Russia. However, the Iranian players sought to show their best and keep their clean sheet record in a match that was very crucial to Koreans.

Iran managed to hold South Korea even though its midfielder Saeid Ezzatollahi received a red card in the middle of the game.

 

[OSTAD POOYA]

I have to say from his leadership, passion, discipline, attention to detail, psychology, philosophy, planning, execution, and, and, and CQ has proven to be a master at what he does. If given all he asks for and a good preparation schedule this team can definitely but one to remember for the ages as everything has come together. Breaking this record today and being over 12 games of clean sheets while being a man down almost half the game of a must win game for Korea and being on the road they proved that they can hold it together under pressure and execute their game plan. 3 fantastic subs that truly changed the game around tactically for Iran and in a game where Azmoun and Ghoddos were not even on the game roster. This post was started prior to this round of game play and after each game the tactical chess match of CQ bares more fruit. Vaghean damesh garm and the team for giving it all and not allowing Korea to get one on Iran. Congratulations on breaking such record and having the longest clean sheet in WQ history….

 

[OSTAD POOYA]

Just wanted to give a salute to this great man and the long way that we have come. What a historic win we had against Morocco which was Iran's 2nd victory in a world cup and after 20 years and 2/13 games played at the WC stage. It was Iran's first victory at a world cup at and opening match. I believe it was also the 2nd latest goals in WC history!!! Many people criticized CQ for not bringing Hosseini and using Cheshmi and we all saw how great Cheshmi performed. Now he is out for the next game which is a big blow to us unfortunately.

During the last game he brought in Majid Hosseini at the 81st minute who is only 22 years of age and its his 2nd national team appearance. A defensive move in nature which allowed Cheshmi to move to Ebrahimi place and his own natural place as a DM while adding a central defender. There was months of analyzing this Moroccan team and their coach admitted that he was surprised by the Iran's line up and how Iran played the game. In the 2nd half they were virtually locked out and could not really attempt anything.

What I am trying to get to is CQ has proven time after time after time his tactical genius and game reading capabilities and all his subs were fantastic. Morocco no the other hand and their subs gave a foul and own goal which were truly awful for them. Iran will have a surprise against Spain too and we need to believe in this very long shot against them and Spain. We have discipline and tactics on our side and it has proven that it does pay good dividends many times as seen.

 

[A8K]

They looked great though had to play defensively against france; I thought they may be the surprise team of the tourney mate.

I'm not sure at this age why he would want to ... and Australian football is quite shit these days. !

 

[OSTAD POOYA]

The title sums its up pretty much but I wanted to say thank you to this great man CQ. Iran is where it is today for this great man. And a big Fuck You to all those that criticized this great man and tried to stop Iran from shining. Also a huge thank you to Beiranvand as I believe he was Iran's best player in the WC. Vaghean damesh garm. People made fun of him, called him damagh, and mengharvand but he proved all those fuckers wrong. What a leopard. What gheirat. Beiranvand you are a true son of Iran. Damet garm.

 

[Real Madrid]

dude no need for using this type of language. Stop being emotional. People with different age check out this forum

 

[OSTAD POOYA]

Coach we love you. We thank you. You proved your heart today and your expetise. The way you told off De Santos and how you made Ronaldo nothing against Iran. Forever you are in our hearts and we salute you. You proved your mastery and you are a tactical genius. When I started this post it was right before the first qualifier against Qatar or right after it over a year and a half ago. Iran still going strong and actually stronger. CQ you have made us proud in every way possible. We dreamed and believed with you and you delivered for us. FIFA cheated Iran and yet we still stand proud.

 

[OSTAD POOYA]

Why? Its the truth. Many did not believe in the team. Many criticized and called him names such as dalaleh mozambiki and bi pedar madar and many other foul words. He was more Iranian than most and did what he said he would do. Those fake fans and those people that did not stand by him and the team when it counted can go royally fuck themselves.

 

[Real Madrid]

Why? Its the truth. Many did not believe in the team. Many criticized and called him names such as dalaleh mozambiki and bi pedar madar and many other foul words. He was more Iranian than most and did what he said he would do. Those fake fans and those people that did not stand by him and the team when it counted can go royally fuck themselves.

.
.
Ok fine but no need for using such words like this in the subject

 

[kasra1930]

هفته دوم آبان 1347 بود که زدراکو رایکوف دریافت قاعده بازی در فوتبال ایران چیست...

رایکوف مربی آمده از فوتبال شرق اروپا بود. از یوگسلاوی که سابقه تاریخی در تربیت و معرفی مربیان برجسته در زمینه‌های تاکتیکی و همین‌طور بدن‌سازی داشت. او به عنوان بازیکن در جام جهانی 1958 بازی کرده و دروازه پاراگوئه را هم گشوده بود. او آمد و جای محمود بیاتی در تیم ملی را گرفت. مربی که او در بهار با تیم ملی جوانان ایران در بانکوک ناکام مانده بود ولی چهره‌های گمنامی که برگزیده بود بدل به بازیکنانی برجسته فوتبال ایران می‌شدند. او سکان تیم ملی را در دست گرفته بود

.
مربی یوگسلاو بازیکنانی از تهران را برای سفر به شوروی و برگزاری سه دیدار دوستانه برگزید. انتخاب‌هایش جدل‌آور بودند و پرسش‌ساز. انتخاب‌هایش سنتی‌های فوتبال ایران را گیج کرده بودند. او طی مصاحبه‌ای، آن هم در صبحی که دزد خانه‌اش را زده بود به توصیف مبانی انتخاب‌هایش پرداخته و توضیح داده بود. او گفته بود «معتقدم نام هرگز بازی نمی‌کند. بلکه کیفیت، ارزش، کار و انضباط است که بازی می‌کند. برای من نه باشگاه، نه نام، نه جوانی و پیری مطرح است. بلکه قادر بودن یا قادر نبودن و انضباط مطرح است و نقش اساسی دارد... در کمتر کشوری این همه استعداد دیده‌ام... من پانزده شانزده بازیکن کمتر از بیست سال را انتخاب کرده‌ام».
رایکوف عزیز اصلی و فرامرز ظلی را کنار گذاشت و ناصر حجازی را برگزید. او گفت «ما دروازه‌بانانی می‌خواهیم که پس از یکی دو سال بالاتر از سطح اصلی و ظلی کار کنند...



گفتم که سن مهم نیست و قادر بودن و نبودن مهم است». او حسین کلانی را کنار گذاشت و گفت «او در تمرینات منظم نیست. معمولا بیش از بیست تا بیست و پنج دقیقه بازی نمی‌کند. چرا که آسیب می‌بیند و این به دلیل آن است که در تمرینات منظم نیست». او علی پروین را انتخاب نکرد و گفت «پروین بازیکنی است که او را در نظر دارم ولی در حال حاضر از نظر قدرت بدنی در سطحی نیست که خواهانش باشم».

رایکوف در ایران در آغاز راه به‌سر می‌برد و خودش را پیدا نکرده بود. ولی با میهمان‌نوازی فوتبال ایران آشنا شده بود. با سنت کهنه رسانه‌ای مرز و بوم. با رسم همیشگی و عوض نشدنی. با شمشیرهای تیز شده. با شلاق‌های بلند. با متلک‌های آبدار. برایش نوشتند تمریناتش با تمرینات قبلی‌ها فرقی ندارد، با تمرینات ادموند مایوفسکی، ژوزف مژاروش، حسین فکری، گئورگی سوچ و محمود بیاتی. نوشته‌اند قیمتش بالا است. نوشتند دستمزد ماهی شش هزار تومان از سرش زیاد است.


مهدی دری اسم و رسمی میان ورزشی نویس‌ها داشت. نویسنده هفته نامه کیهان ورزشی بود. یگانه نشریه تخصصی ورزشی. مجله‌ای که بعضی‌ها می‌گفتند رویکردش چپگرایانه یا متمایل به چپ است. مهدی دری با آب و تاب فراوان رایکوف را زیر تازیانه برد. با جمله‌هایی انشا‌گونه. با برخوردی عجولانه. با قضاوتی قوم گرایانه. با اغراق درباره ایران و ایرانی. او برای حمله به رایکوف، ایران را مهد آزادی خوانده، گهواره انسانیت. او در مقاله‌اش آورد: «نمی‌توانیم ادعاهای آقای رایکف را هضم کنیم. بازیکنان حاضر در تمرینات او هم ادعاهایش را قبول ندارند.

.. ما از رئیس فدراسیون که به زبان فرانسه آشنا است می‌خواهیم این مطلب را برای‌تان ترجمه کند... بدانید کشور ما دارای مبانی اخلاقی و تربیتی بسیار مستحکمی است که شاید اکثر کشورهای جهان بدان دست نیافته و هرگز نیز بدان دست نیابند. ما بوده‌ایم که تمدن و فرهنگ را در چندین هزار سال پیش به اقصی نقاط گیتی برده‌ایم. ما بوده‌ایم که درس آزادی و انسانیت به جهانیان داده‌ایم... ما با فوتبال شما آشنا هستیم... آقای رایکف این انضباطی که امروز در نوزده تن بازیکن انتخابی‌تان می‌بینید به خاطر شما نیست. به خاطر سفر به شوروی است... به گمان ما بهتر است همان‌گونه که در مراسم غیر رسمی حقیقت را می‌گویید با بازیکنان نیز غیر رسمی حقیقت را بگویید. بگویید من ماهی نه هزار تومان پول می‌گیرم. بگویید من مستخدم هستم و وظیفه دارم مطیع باشم. شاید آنان شما را ببخشند
».
همه انتظار قربانی شدن رایکف را کشیدند. انتظار خرد شدنش را. له شدنش را. رفتنش را. ولی خوشبختانه او خرد نمی‌شود. خوشبختانه رایکف راهی باشگاه تاج می‌شد. تیمسار خسروانی پیشترها در اواخر دهه 1320 مربی آلمانی دو و میدانی تاج به نام فوگل را هم برای مدتی روی نیمکت مربیگری تیم فوتبال نشانده بود تا علاقه‌اش به مربی فرنگی را نشان دهد. رایکوف عصر جدیدی را در تاج رقم می‌زد. در فوتبال ایران. بعدها فوتبال ایران را به قبل از ورود رایکوف و پس از رفتنش تقسیم می‌کردند. رایکف بعدها مربی خارجی که خدمات فراوانی به فوتبال این مرز و بوم انجام داد قلمداد می‌شد. او زمانی ستایش می‌‌شد که رفته بود، که مرده بود.

 

[kasra1930]

مسیر طی شده توسط مربیان خارجی تیم ملی ایران پرپیچ و تاب تر بوده. آمیزه ای از پذیرفته شدن و نشدن، میهمان نوازی فراوان از یک سو و شلاق خوردن کینه توزانه از سوی دیگر. خوش استقبال و بد بدرقه. با بی اعتنایی به از دست رفتن زمان و از کف رفتن پول میزبان. با فراموش کردن اهداف اولیه. با از یاد بردن خیلی چیزها. بازنگری نشستن - فقط محض نمونه - ایگور نتو، زدراکف رایکف و تومیسلاو ایویچ روی آن نیمکت و چگونگی جدایی شان بازتابنده همان تناقض ها بوده و بسیار عبرت آور.

برابر سیاهه دراز مربیان خارجی تیم ملی که از اروپای شرقی آمدند فقط دو تن به اروپای غربی تعلق داشتند: فرانک اوفارل بریتانیایی و کارلوس کی روش پرتغالی. این "غربی بودن" در هر دو مورد و در دو دوره مختلف به زدن همان انگ ها انجامید: "بزرگ پنداری"، "درک نکردن فرهنگ والای ایرانیان"، "نتیجه گرایی"، "محافظه کاری"... فرانک اوفارل سال 1353 طی قرارداد دو ساله ای به عنوان مربی تیم ملی معرفی شد و جای محمود بیاتی را گرفت. بیاتی به رغم بازیکنان شایسته آن دوران نتوانسته بود تیم ملی را راهی جام جهانی 1974 کند. کی روش سال 1390 هم پس از سیاهه مربیان ایرانی - امیر قلعه نوعی، پرویز مظلومی، منصور ابراهیم زاده، علی دایی و افشین قطبی – و سرانجام ناکامی در راه یابی به جام جهانی 2010 وارد شد. اوفارل را با نشستنش روی نیمکت منچستر یونایتد می شناختیم و کی روش هم مثل اوفارل از معبر منچستر یونایتد عبور کرده بود. همان دستیار محبوب آلکس فرگوسن که از رویارویی با کاپیتان روی کین بیمی به دلش راه نداده بود.

به اوفارل در بدو ورودش عنوان "مردی آمده از امپراطوری استعمارگر" دادند. وقتی او در مرداد 1353 در نخستین گامش اردویی در تهران برپا ساخت همه در حال له کردنش بودند. وقتی مردانش در دیدار تدارکاتی برابر فنرباغچه به رهبری دی دی برزیلی 0-3 پیروز شدند کسی دست نزد، کسی هورا نکشید. شمشیرها آخته بودند و قلم ها تیز. او را مربی لجوج و متکبری خواندند که نمی خواهد ایران را بشناسد. او را به رغم آن که ایرلندی بود، مرد انگلیسی خطاب کردند که هنوز با رویای امپراطوری بریتانیا از خواب بلند می شود. گفتند یکدندگی اش آمیخته به لافزنی است. نوشتند ایران را "سرزمین هزار و یک شب" پنداشته و مثل شهرزاد قصه‌ گو برای نجات جانش، امیر را با بافتن هزار و یک قصه افسون کرده. تکرار کردند انگلیسی لافزن می خواهد ایرانیان را خواب کند. به ضرب و تقسیم روی آوردند. به این که اوفارل آمده تا 730 روز دروغ بگوید و 700 هزار

تومان (سالی 350 هزار تومان، سالی 50 هزار دلار، ماهی 4 هزار دلار) بزند به جیب. مفت مفت

TO BE CONTINUED..........

 

[kasra1930]

ماموریت اوفارل فتح بازی های آسیایی تهران 1974 بود. او پیش از آغاز مسابقات ضیافت شامی - احتمالا با فشار و اصرار فدراسیون - به افتخار رسانه ای ها ترتیب داد تا شمشیرها غلاف شوند. ایران با پیروزی 7 صفر مقابل پاکستان، 2 یک مقابل برمه، 6 صفر مقابل بحرین ، یک صفر مقابل مالزی، یک صفر مقابل عراق و سرانجام 2 صفر مقابل کره جنوبی پا به دیدار نهایی گذاشت. آن جا با یک گل پیروز شد و جام را با فقط یک گل خورده بالا برد. ولی خرده گیران می گفتند بهترین های یک دوران را در اختیار داشته: ناصر حجازی را درون دروازه. جعفر کاشانی، عزت جان ملکی، مسیح مسیح نیا و اکبر کارگرجم را در دفاع. علی پروین، قلیچ خانی، علی جباری و محمد صادقی را در میانه میدان و غلامحسین مظلومی، رضا عادلخانی و حسن روشن را در خط حمله.


ماموریت اوفارل در 24 شهریور 1353 تمام شد. پیش از رفتنش در رستوران استادیوم صد هزار نفری از همه وداع کرد. در متن خداحافظی اش کسی را جا نینداخت. مردم و بازیکنان را. فدراسیونی ها و رسانه ای ها را. دستیارانش - حسن حبیبی، حشمت مهاجرانی و بهمن صالح نیا - را مربیان بزرگی برای آینده فوتبال ایران خواند. نوع خداحافظی اش نمایانگر روحیه حرفه ای اش بود. نه انتقاد کرد و نه کسی را مقصر خواند. نه نق زد و نه گناهی را برشمرد. همه را ستود و سپاس گفت. می گفت دیروز منچستر بوده، امروز تهران و فردا جایی دیگر. اوفارل رفت و رکورد 78/77 درصدی پیروزی اش میان مربیان تیم ملی ایران که بیش از شش بازی انجام دادند هنوز بهترین است: 9 بازی، 7 پیروزی، 2 تساوی و بی شکست.


TO BE CONTINUED....................