مشاعره

[rahim]

در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من ميدانی؟
در گردش خود اگر مرا دست بدی،
خود را برهاندمی ز سرگردانی

 

[takbetak]

This one by Iraj Mirza cracks me up all the time.

یاد ایام جوانی جگرم خون می کرد
خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد

فراموشی = نسیان

 

[rahim]

دانی که نوشداروی سهراب کی رسید
آنگه که او ز کالبدی بیشتر نداشت

 

[takbetak]

ترسم که روزِ حشر عِنان بر عِنان رَوَد
تسبیحِ شیخ و خرقه ی رندِ شرابخوار

روزِ حشر = روز قیامت
عِنان بر عِنان رَوَد = برابرشود

 

[rahim]

روزی که نهالِ عمر من کنده ‌شود،
و اجزام ز یک‌دگر پراکنده شود؛
گر زان‌ که صراحیی کُنند از گِل من،
حالی که ز باده پُر کنی زنده شود.

خيام

* صراحيى= همه گان

 

[takbetak]

روزی که نهالِ عمر من کنده ‌شود،
و اجزام ز یک‌دگر پراکنده شود؛
گر زان‌ که صراحیی کُنند از گِل من،
حالی که ز باده پُر کنی زنده شود.

خيام

* صراحيى= همه گان

اگر اشتباه نکنم صراحی یک نوع ظرف سفالی گردن باریک است که در آن شراب می ریزند

شاعر میگه که بعد از مرگش اگر از خاک او ظرف شراب درست کنند و در آن شراب بریزند ایشون زنده میشن

"حالا "دال

دراین زمانه رفیقی که خالی از خلل است
صراحی می ناب و سفینه ی غزل است

سفینه در اینجا به معنی کتاب شعر است. کشتی هم معنا می دهد

 

[oghabealborz]

ده لانگ اند وایندینگ رد
دت لیدز تو یور در
ویل نور دیساپیر
آیو سین دت رد بیفور
ایت الویز لید می هیر
لید می تو یور در

 

[rahim]

ا


دراین زمانه رفیقی که خالی از خل است
صراحی می ناب و سفینه ی غزل است

سفینه در اینجا به معنی کتاب شعر است. کشتی هم معنا می دهد

I believe ت was the order:


تو را ز کنگرهٔ عرش می‌زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست

 

[oghabealborz]

تو ای نشاط زندگی کجایی
مگر بخوابم تا به خوابم آیی
زمان لحظه لحظه شود ماه و سالی
زمانی بخوابی دمی با خیالی
به آسوده بودن ولی کو مجالی
مگر عمر نوحی که باشد محالی

 

[takbetak]

یک نعره مستانه ز جایی نشنیدیم
ویران شود این شهر که میخانه ندارد

 

[rahim]

در كعبه خطاكار خطابم كردند. از بتكده رندانه جوابم كردند

آباد شود كوى خرابات مغان. كانجا به يكى جرعه خرابم كردند

 

[takbetak]

دی کوزه‌ گری بدیدم اندر بازار
بر پاره گلی لگد همی زد بسیار
و آن گل به زبان حال با او می‌ گفت
من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار

 

[rahim]

با يادى از مرحوم ابتهاج كه ديروز به دار فانى شتافتند

———/——————————-/——————-


رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد

چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت

بود آیا که ز دیوانه ی خود یاد کند

آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت