Think good and think back...
How do you rate Carlos Queiroz work at your club? from 1 to 10 and why?
Merci.
How do you rate Carlos Queiroz work at your club? from 1 to 10 and why?
Merci.
Likes:
oghabealborz
Top notch at MU just because Fergie said in his book that he would be the best person to replace him upon retirement. In Sir Alex, I trust.
Likes:
brando and oghabealborz
Manchester? it's like you ask how Rohani is doing with Khamenei in full command.
Real Madrid? good start with all those stars but then he fucked it up in the mid-season and turned the club into a nightmare. We finished 4th behind Deportivo, Barca and finally, Valencia won the league with Benitez in charge. He lasted only 9 months or so
Our last 5 league games were ;
REAL MADRID 1-4 REAL SOCIEDAD
REAL MURCIA 2-1. REAL MADRID
REAL MADRID 2-3 MALLORCA
DEPORTIVO LA CORUÑA 2-0 REAL MADRID
REAL MADRID 1-2 BARCELONA
Real Madrid? good start with all those stars but then he fucked it up in the mid-season and turned the club into a nightmare. We finished 4th behind Deportivo, Barca and finally, Valencia won the league with Benitez in charge. He lasted only 9 months or so
Our last 5 league games were ;
REAL MADRID 1-4 REAL SOCIEDAD
REAL MURCIA 2-1. REAL MADRID
REAL MADRID 2-3 MALLORCA
DEPORTIVO LA CORUÑA 2-0 REAL MADRID
REAL MADRID 1-2 BARCELONA
Likes:
brando
He's incapable of utilizing attacking players because he cannot dare to risk. His teams are total bus parkers. His work with Man U's defensive strategies was excellent. Madrid is not a place where you insist on defense. He paid dearly for thinking otherwise.
Same story at Portugal national team. His team played shit football that looked ugly.
He has done the same thing in Iran. This time, there's a somewhat tired but perhaps valid excuse for it: He has shit players to work with. It's true. He does have crappy players whose combined IQ and creativity don't add up to much.
Same story at Portugal national team. His team played shit football that looked ugly.
He has done the same thing in Iran. This time, there's a somewhat tired but perhaps valid excuse for it: He has shit players to work with. It's true. He does have crappy players whose combined IQ and creativity don't add up to much.
Likes:
brando
Completely replaceable as far as technicals and tactics. Very hard to replace when it comes to attitude and people-management. He's made IFF his bitch and his players are always always compliant. No other coach has managed to do the same in Iran (ever).
There are many coaches "bigger" than CQ. Almost none of them could work in Iran.
There are many coaches "bigger" than CQ. Almost none of them could work in Iran.
Man United fans seem to really like and respect CQ. They credit him for a lot of the changes in Man United's style of play behind the scenes.
Real Madrid fans aren't keen on him on the whole, I think their feeling is the club was too big for him.
All the portuguese guys I've met really hate CQ. Like, swear about him. I think he had a big falling out with media and fans.
Haven't spoken to enough South Africans about him from his tenure.
Real Madrid fans aren't keen on him on the whole, I think their feeling is the club was too big for him.
All the portuguese guys I've met really hate CQ. Like, swear about him. I think he had a big falling out with media and fans.
Haven't spoken to enough South Africans about him from his tenure.
Likes:
Payandeh Iran
دوستان عزیز دلیل این کار این بود.گارسیا رامون دروازبان افسانهیی ریال مادرید در دهه ۷۰ میلادی بود،دروازبانی که در آمستردام ۱۵ بار مهاجمان هلندی اژاکس آمستردام را ناکام گذاشت.او قبل از کیروش مربی ریال مادرید بود.داستان از اینجا شروع میشود:
سال 2009 و زمانی که کریس رونالدو به تازگی بازیکن رئال مادرید شده بود، در یک برنامه تلویزیونی بحث بر سر این بود که آیا مانوئل پیگرینی سرمربی رئال جرات دارد این ستاره را نیمکت نشین کند؟ کارشناس برنامه جیم کولازوس در این باره به مربی سابق رئال ماریانو گارسیا رمون گفت:« ماریانو! تو یک بار رونالدوی برزیلی را روی نیمکت نشاندی.» پاسخ مربی شیوا بود:« بله. و به قیمت از دست دادن شغلم تمام شد!» فلورنتینو پرز در چنین شرایطی کمک مربی پرتغالی آلکس فرگوسن را به خدمت گرفت. سیاست او در آن سالها مشخص بود و باید هر سال یک بازیکن بزرگ به تیم اضافه می شد. رئال پرز به مرور تبدیل به تیمی می شد که بازیکننانش یا فوق ستاره بودند یا بازیکنانی عادی. ستاره هایی که نمی شد آن ها را از ترکیب تیم بیرون گذاشت
.
ن.
شکاف بین ستاره ها و بازیکنان عادی
فصل 03-2002 بود. در هفته پایانی لالیگا و دیداری که رئال برای قهرمانی نیاز به پیروزی مقابل بیلبائو داشت، در قسمتی از ورزشگاه طرفداران تابلویی آورده بودند که در آن ستاره های مادرید ترسیم شده بود. یکی از رئالی ها به تابلو نگاه کرد و آه کشید:« شما فکر می کنید آن ها تنها بازیکنان باشگاه هستند.» او در این فکر تنها نبود. ایوان هلگرا می گوید:« هر چقدر هم که بگویید یک بازیکن عالی است، اگر تعداد زیادی از پیراهن های او فروش نرود، او یک ستاره نیست.»
مک منمن هم درباره تاثیر حضور ستارگان در روند بازی رئال می گفت:« دل بوسکه مربی تیم هم فکر می کرد که چنین وضعی عادلانه نیست. او یک بار به من گفت که دست هایش بسته است. آن جا قوانین از بالا اعمال می شد. حکومت مادرید- پرز
.»
فلورنتینو پرز رییس باشگاه متوجه شد که بی اعتمادی ها از رختکن تیم سرچشمه می گیرد. وقتی عدم علاقه سرمربی تیم به فروش برخی از بازیکنان را دریافت کرد، بیشتر از یک سال با مربی خود در یک پرواز سفر نکرد. تا قبل از آخرین بازی رئال، هنوز قرارداد دل بوسکه و کاپیتان تیم فرناندو هیرو تمدید نشده بود. طوری با کاپیتان رفتار می شد که انگار که به او یک خداحافظی اجباری را تحمیل می کنند.
چرا کی روش در رئال، ناکام بود؟
پس از قهرمانی در لالیگا، قرار بود که تیم در تکسیستا جشن بگیرد. رستورانی در شمال سانتیاگو برنابئو. در آنجا هیرو فهمید که دیگر جایی در تیم ندارد. روز بعد دل بوسکه متوجه این موضوع شد. پرز می گفت که یک مربی مدرن می خواهد. دل بوسکه یک چپی سبیلو با تیپ قدیمی، اصلا با نظر پرز جور در نمی آمد. حتی با وجود کسب 6 جام در 4 سال از جمله دو قهرمانی اروپا.
آن جدایی هنوز هم درد آور است. دل بوسکه می گوید:« البته که مادرید خانواده من بود.مردم می گویند دل بوسکه از چی شکایت دارد؟ او باید سپالسگزار باشد. من هستم! اما کسی حق ندارد به من درس مادرید دوستی بدهد. خیلی در مورد این موضوع فکرکرده ام و سپاسگزارم. خیلی زیاد؛ اما درد دارم...این درد هرگز آرام نخواهد شد.
اخراج دل بوسکه، فروش ماکله له
مادرید پس از سه سال درخشش، این بار هیچ جامی نبرد. دل بوسکه در پایان فصل 03-2002 از باشگاه جدا شد. بعد از او بازیکنان بسیاری از باشگاه جدا شدند؛ بیش از 10 بازیکن. به علاوه هیرو، مورینتس و ماکله له هافبک دفاعی تیم. زیدان تاکید می کند:« دل بوسکه رفت، هیرو، مورنتس. ماکله له هم همین طور. یک مرد در هر خط. این معنای بسیار دارد زمانی که قانون می گوید: هرگز تیم برنده را تغییر نده. ما تیمی بسیار تهاجمی داشتیم. حتی روبرتو کارلوس هم حمله می کرد. ماکله له تنها کسی بود که همیشه، همیشه موقعیت خود را حفظ می کرد. او ستون تیم بود، وقتی باشگاه را ترک کرد، کمبودش احساس می شد.
بدون تمرین، بدون استراحت
بعد از جدایی این بازیکن، بار سنگینی بر دوش جایگزین او بود. دیوید بکهام معروف ترین و پولسازترین فوتبالیست زمین. یکی از مدیران باشگاه می گوید:« مشکل از جانب بکهام نبود. بازی و رفتار او بسیار کامل بود اما نمایش حضور او برای ما از بازی مهم تر بود. او پول سازترین بازیکن تاریخ بود.»
مادرید سریعا یک تور در شرق دور به راه انداخت. یکی از بازیکنان می گفت:« در یکی از تورها فکر می کردم که من همیشه در سفرم؛ نه تمرینی، نه استراحتی.»
مثل راه انداختن یک سیرک
!
لوییز فیگو در این باره می گوید:« اگر مهم ترین چیز راه انداختن سیرک باشد، شانس کمی برای قهرمانی خواهید داشت.» او ادامه می دهد:« یک نکته مربوط به قوانین یک باشگاه فوتبال است و دیگری درآمدزایی برای باشگاه. اما لحظاتی وجود داشت که این تعادل به هم می خورد. ما به نقطه ای رسیده بودیم که از مسیر فوتبال خارج شده بودیم. مسیری که برای آن پول می گرفتیم. اما با دلبستگی های غیر فوتبالی وارد رختکن شده بودیم. ما حتی برای کامل شدن فیلم گل، همیشه یک بازیگر هم روی نیمکت داشتیم.( فیلم گل درباره حضور یک بازیکن انگلیسی در رئال مادرید بود که گل قهرمانی رئال را در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر می رساند.)
فتح اورست بدون اکسیژن
از اواسط فصل و در شرایطی که تیم صدرنشین لیگ بود، مادریدی ها می دیدند که فرم ایده آل مادرید در ابتدای فصل رو به زوال است. کی روش خیلی زود فهمید که دیگر اقتداری ندارد همان طور که تیم کاملی ندارد. زمانی که شایعات حضور مایکل اوون به عنوان کهکشانی بعدی، او در یک محفل خصوصی به شوخی گفت:
فکر کنم مجبور شویم با فیفا لابی کنیم، شاید اجازه دهند در یک نیمه زمین بازی کنیم.!
حتی به صورت عمومی تاکید کرد: یک فراری نمی تواند بدون چرخ حرکت کند. او تلاش برای قهرمانی در لالیگا و جام باشگاههای اروپا بدون ماکله له را مثل تلاش برای بالا رفتن از اورست بدون اکسیژن دانست.
چرا کی روش در رئال، ناکام بود؟
چهار باخت پیاپی در لیگ
او در فکر خروج از باشگاه در کریسمس بود. اما به امید تغییر دست نگه داشت. شاید می توانستند از بحران خارج شوند و به مقامی برسند. بالاخره صدرنشین لیگ بودند. اما خسته و جدا افتاده، مادرید چهار بازی آخر فصل خود را باخت. یک رکورد جدید برای باشگاه. والنسیا قهرمان لیگ شد و درست قبل از رسیدن مادرید به خط پایان، دشمن رو به رشد از آن ها سبقت گرفت و برای ساختن امپراتوری جدید خود آماده می شد. بارسلونا بعد از چهار سال فصل را بالاتر از رئال مادرید تمام کرد؛ بعد از 6 سال بدون جام، در دو سال آینده قهرمان دو لیگ و یک جام باشگاههای اروپا می شدند.
همه این ها از قول خرید دیوید بکهام شروع شد. بدبختی کار در این بود که ابتدا بارسلونا قصد خرید بکهام را داشت اما رئال این بازیکن را از چنگ رقیب خارج کرد و بارسلونا اقدام به خرید رونالدینیو کرد. رئال هم به فکر رونالدینیو بود اما رونالدینیو برای تیم کهشکانی رئال بیش از اندازه زشت بود!
پایان امپراتوری
امپراتوری مادرید در حال ریزش بود. آن ها سه فصل را بدون بردن جا معتبری سپری کرده بودند. از سال 1953 بعد از آمدن آلفردو دی استفانو چنین خشکساللی را تجربه نکرده بودند. گران ترین و محسورترین تیم تاریخ تحقیر شد و پرز در فوریه 2006 استعفا کرد. پادشاه بالاخره از برهنگی خود با خبر شده بود( اشاره به داستان لباس پادشاه)
او فرهنگی ساخته بود که محکوم به شکست بود. تحریک تیم های لیگ، نابرابری و بی عدالتی، به کار گرفتن مدیران ورزشی در موضوعات نامربوط و گرفتن قدرت استقلال مربیان. وقتی پرز سقوط کرد، مربی تیم خوان رومن لوپز کارو آزاد شد:« از حالا بازیکنان بازی می کنند نه نامها»
حسرت فتح لیگ
پرز پس از خروج دل بوسکه پنج مربی را به خدمت گرفت اما هیچ کدام جامی را نبردند. کی روش تنها یک نایب قهرمانی جام حذفی به دست آورد. جانشین او خوزه آنتونیو کاماچو هم جایش را به گارسیا رمون داد. پس از واندرلی لوگزارمبورگو و سپس لوپز کارو. همه این ها در دو سال آمدند و رفتند. طی مدت سه سال 4 مدیر ورزشی، 6 مربی و بیش از 440 میلیون یورو هزینه شد تا بازیکنان جدید به خدمت گرفته شوند. 19 بازیکن به تیم آمدند و 31 بازیکن آن را ترک کردند. اما هیچ چیز تغییر نکرد و کهکشانی ها تا سال 2008 همچنان در حسرت فتح لیگ باقی ماندند
سال 2009 و زمانی که کریس رونالدو به تازگی بازیکن رئال مادرید شده بود، در یک برنامه تلویزیونی بحث بر سر این بود که آیا مانوئل پیگرینی سرمربی رئال جرات دارد این ستاره را نیمکت نشین کند؟ کارشناس برنامه جیم کولازوس در این باره به مربی سابق رئال ماریانو گارسیا رمون گفت:« ماریانو! تو یک بار رونالدوی برزیلی را روی نیمکت نشاندی.» پاسخ مربی شیوا بود:« بله. و به قیمت از دست دادن شغلم تمام شد!» فلورنتینو پرز در چنین شرایطی کمک مربی پرتغالی آلکس فرگوسن را به خدمت گرفت. سیاست او در آن سالها مشخص بود و باید هر سال یک بازیکن بزرگ به تیم اضافه می شد. رئال پرز به مرور تبدیل به تیمی می شد که بازیکننانش یا فوق ستاره بودند یا بازیکنانی عادی. ستاره هایی که نمی شد آن ها را از ترکیب تیم بیرون گذاشت
.
ن.
شکاف بین ستاره ها و بازیکنان عادی
فصل 03-2002 بود. در هفته پایانی لالیگا و دیداری که رئال برای قهرمانی نیاز به پیروزی مقابل بیلبائو داشت، در قسمتی از ورزشگاه طرفداران تابلویی آورده بودند که در آن ستاره های مادرید ترسیم شده بود. یکی از رئالی ها به تابلو نگاه کرد و آه کشید:« شما فکر می کنید آن ها تنها بازیکنان باشگاه هستند.» او در این فکر تنها نبود. ایوان هلگرا می گوید:« هر چقدر هم که بگویید یک بازیکن عالی است، اگر تعداد زیادی از پیراهن های او فروش نرود، او یک ستاره نیست.»
مک منمن هم درباره تاثیر حضور ستارگان در روند بازی رئال می گفت:« دل بوسکه مربی تیم هم فکر می کرد که چنین وضعی عادلانه نیست. او یک بار به من گفت که دست هایش بسته است. آن جا قوانین از بالا اعمال می شد. حکومت مادرید- پرز
.»
فلورنتینو پرز رییس باشگاه متوجه شد که بی اعتمادی ها از رختکن تیم سرچشمه می گیرد. وقتی عدم علاقه سرمربی تیم به فروش برخی از بازیکنان را دریافت کرد، بیشتر از یک سال با مربی خود در یک پرواز سفر نکرد. تا قبل از آخرین بازی رئال، هنوز قرارداد دل بوسکه و کاپیتان تیم فرناندو هیرو تمدید نشده بود. طوری با کاپیتان رفتار می شد که انگار که به او یک خداحافظی اجباری را تحمیل می کنند.
چرا کی روش در رئال، ناکام بود؟
پس از قهرمانی در لالیگا، قرار بود که تیم در تکسیستا جشن بگیرد. رستورانی در شمال سانتیاگو برنابئو. در آنجا هیرو فهمید که دیگر جایی در تیم ندارد. روز بعد دل بوسکه متوجه این موضوع شد. پرز می گفت که یک مربی مدرن می خواهد. دل بوسکه یک چپی سبیلو با تیپ قدیمی، اصلا با نظر پرز جور در نمی آمد. حتی با وجود کسب 6 جام در 4 سال از جمله دو قهرمانی اروپا.
آن جدایی هنوز هم درد آور است. دل بوسکه می گوید:« البته که مادرید خانواده من بود.مردم می گویند دل بوسکه از چی شکایت دارد؟ او باید سپالسگزار باشد. من هستم! اما کسی حق ندارد به من درس مادرید دوستی بدهد. خیلی در مورد این موضوع فکرکرده ام و سپاسگزارم. خیلی زیاد؛ اما درد دارم...این درد هرگز آرام نخواهد شد.
اخراج دل بوسکه، فروش ماکله له
مادرید پس از سه سال درخشش، این بار هیچ جامی نبرد. دل بوسکه در پایان فصل 03-2002 از باشگاه جدا شد. بعد از او بازیکنان بسیاری از باشگاه جدا شدند؛ بیش از 10 بازیکن. به علاوه هیرو، مورینتس و ماکله له هافبک دفاعی تیم. زیدان تاکید می کند:« دل بوسکه رفت، هیرو، مورنتس. ماکله له هم همین طور. یک مرد در هر خط. این معنای بسیار دارد زمانی که قانون می گوید: هرگز تیم برنده را تغییر نده. ما تیمی بسیار تهاجمی داشتیم. حتی روبرتو کارلوس هم حمله می کرد. ماکله له تنها کسی بود که همیشه، همیشه موقعیت خود را حفظ می کرد. او ستون تیم بود، وقتی باشگاه را ترک کرد، کمبودش احساس می شد.
بدون تمرین، بدون استراحت
بعد از جدایی این بازیکن، بار سنگینی بر دوش جایگزین او بود. دیوید بکهام معروف ترین و پولسازترین فوتبالیست زمین. یکی از مدیران باشگاه می گوید:« مشکل از جانب بکهام نبود. بازی و رفتار او بسیار کامل بود اما نمایش حضور او برای ما از بازی مهم تر بود. او پول سازترین بازیکن تاریخ بود.»
مادرید سریعا یک تور در شرق دور به راه انداخت. یکی از بازیکنان می گفت:« در یکی از تورها فکر می کردم که من همیشه در سفرم؛ نه تمرینی، نه استراحتی.»
مثل راه انداختن یک سیرک
!
لوییز فیگو در این باره می گوید:« اگر مهم ترین چیز راه انداختن سیرک باشد، شانس کمی برای قهرمانی خواهید داشت.» او ادامه می دهد:« یک نکته مربوط به قوانین یک باشگاه فوتبال است و دیگری درآمدزایی برای باشگاه. اما لحظاتی وجود داشت که این تعادل به هم می خورد. ما به نقطه ای رسیده بودیم که از مسیر فوتبال خارج شده بودیم. مسیری که برای آن پول می گرفتیم. اما با دلبستگی های غیر فوتبالی وارد رختکن شده بودیم. ما حتی برای کامل شدن فیلم گل، همیشه یک بازیگر هم روی نیمکت داشتیم.( فیلم گل درباره حضور یک بازیکن انگلیسی در رئال مادرید بود که گل قهرمانی رئال را در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر می رساند.)
فتح اورست بدون اکسیژن
از اواسط فصل و در شرایطی که تیم صدرنشین لیگ بود، مادریدی ها می دیدند که فرم ایده آل مادرید در ابتدای فصل رو به زوال است. کی روش خیلی زود فهمید که دیگر اقتداری ندارد همان طور که تیم کاملی ندارد. زمانی که شایعات حضور مایکل اوون به عنوان کهکشانی بعدی، او در یک محفل خصوصی به شوخی گفت:
فکر کنم مجبور شویم با فیفا لابی کنیم، شاید اجازه دهند در یک نیمه زمین بازی کنیم.!
حتی به صورت عمومی تاکید کرد: یک فراری نمی تواند بدون چرخ حرکت کند. او تلاش برای قهرمانی در لالیگا و جام باشگاههای اروپا بدون ماکله له را مثل تلاش برای بالا رفتن از اورست بدون اکسیژن دانست.
چرا کی روش در رئال، ناکام بود؟
چهار باخت پیاپی در لیگ
او در فکر خروج از باشگاه در کریسمس بود. اما به امید تغییر دست نگه داشت. شاید می توانستند از بحران خارج شوند و به مقامی برسند. بالاخره صدرنشین لیگ بودند. اما خسته و جدا افتاده، مادرید چهار بازی آخر فصل خود را باخت. یک رکورد جدید برای باشگاه. والنسیا قهرمان لیگ شد و درست قبل از رسیدن مادرید به خط پایان، دشمن رو به رشد از آن ها سبقت گرفت و برای ساختن امپراتوری جدید خود آماده می شد. بارسلونا بعد از چهار سال فصل را بالاتر از رئال مادرید تمام کرد؛ بعد از 6 سال بدون جام، در دو سال آینده قهرمان دو لیگ و یک جام باشگاههای اروپا می شدند.
همه این ها از قول خرید دیوید بکهام شروع شد. بدبختی کار در این بود که ابتدا بارسلونا قصد خرید بکهام را داشت اما رئال این بازیکن را از چنگ رقیب خارج کرد و بارسلونا اقدام به خرید رونالدینیو کرد. رئال هم به فکر رونالدینیو بود اما رونالدینیو برای تیم کهشکانی رئال بیش از اندازه زشت بود!
پایان امپراتوری
امپراتوری مادرید در حال ریزش بود. آن ها سه فصل را بدون بردن جا معتبری سپری کرده بودند. از سال 1953 بعد از آمدن آلفردو دی استفانو چنین خشکساللی را تجربه نکرده بودند. گران ترین و محسورترین تیم تاریخ تحقیر شد و پرز در فوریه 2006 استعفا کرد. پادشاه بالاخره از برهنگی خود با خبر شده بود( اشاره به داستان لباس پادشاه)
او فرهنگی ساخته بود که محکوم به شکست بود. تحریک تیم های لیگ، نابرابری و بی عدالتی، به کار گرفتن مدیران ورزشی در موضوعات نامربوط و گرفتن قدرت استقلال مربیان. وقتی پرز سقوط کرد، مربی تیم خوان رومن لوپز کارو آزاد شد:« از حالا بازیکنان بازی می کنند نه نامها»
حسرت فتح لیگ
پرز پس از خروج دل بوسکه پنج مربی را به خدمت گرفت اما هیچ کدام جامی را نبردند. کی روش تنها یک نایب قهرمانی جام حذفی به دست آورد. جانشین او خوزه آنتونیو کاماچو هم جایش را به گارسیا رمون داد. پس از واندرلی لوگزارمبورگو و سپس لوپز کارو. همه این ها در دو سال آمدند و رفتند. طی مدت سه سال 4 مدیر ورزشی، 6 مربی و بیش از 440 میلیون یورو هزینه شد تا بازیکنان جدید به خدمت گرفته شوند. 19 بازیکن به تیم آمدند و 31 بازیکن آن را ترک کردند. اما هیچ چیز تغییر نکرد و کهکشانی ها تا سال 2008 همچنان در حسرت فتح لیگ باقی ماندند
پس نتیجه میگیریم که کیروش تنها مربی نبود که نتیجه نگرفت،و دوم اینکه این نکته را از من پزشک قبول کنید،وقتی بیماری به پزشک مراجعه می‌کند یک پزشک خوب همیشه سابقه بیمار را میپرسد چرا سابقه بیمار است که حال او را شرح میدهد،داستان زندگی و مدیریت فوتبال نیز اینچنین است،همیشه وقتی یک مربی استخدام می‌کنید،گذشته باشگاه و روند عدم مدیریت آن را در نظر بگیرید که مسلم بدانید که روی مربی تازه کار آن اثر خود را خواهد گذاشت.