شکوه میرزادگی
چندین سال است که برخی از ایرانشناسان گفته اند ، زکریای رازی، فیلسوف و شیمیدان بزرگ ایرانی در ری زندگی می کرده و در همانجا نیز درگذشته است، چند سالی هم هست که پژوهشگران و ری شناسان تلاش کرده اند تا اجازه تاسیس بنیادی پژوهشی را به نام «زکریای رازی» شهرستان در ری بگیرند. اما همیشه با آن ها مخالفت شده بود تا این که ناگهان در این ماه (اردیبهشت 1400) «کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران» (که از ایرانیت فقط یک نام، آن هم در پی اسلام دارد) اعلام کرد که تاسیس بنیاد رازی در شهر ری را به تصویب می رساند و آرامگاهی هم در محدوده ی «امامزاده شعیب» برای رازی خواهند ساخت.
در جلسه مربوط به این تصمیم گیری محمدرضا شمس اردکانی، دبیر کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران ، شهر ری را «یکی از مهم‌ترین شهرهای حوزه تمدنی اسلام و ایران» خواند و گفت: «ساخت بنای یادمان برای زکریای رازی از کارهای بسیار ارزشمندی است که مورد تایید کمیته فرهنگ و تمدن است.» و تاکید کرد که: «باید با ساختن بنای یادیود برای این شخصیت ها، آن ها را به دنیا معرفی کرد تا با این کار از مصادره مشاهیر و دانشمندان بزرگ ایرانی جلوگیری شود.»
در همین جلسه غلامحسین رحیمی، معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با ابراز تاسف از این که شخصیت علمی رازی در ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته پیشنهاد کرد: «یک مرکز تحقیقاتی رازی پژوهی در شهر ری راه اندازی شود، که این مرکز می‌تواند چندین گروه پژوهشی داشته باشد که به طور تخصصی روی آثار و شخصیت اسلامی، ایرانی و بُعد شیعی رازی کار کنند.»
فراموش نکنیم که رازی فیلسوف و شیمدان برجسته ی کاشف الکل، یکی از بزرگترین و شناخته شده ترین دانشمندان جهان است و غربی ها حتی خیلی بیشتر از ما او را می شناسند. کتاب ها و مقاله های علمی او پس از رنسانس تا چندین قرن در دانشگاه های بزرگ غرب تدریس می شد. غیر از این، رازی فیلسوفی بود انسانمدار و بی مذهب که به دلایلی روشن او را خردمندترین و بی باک ترین فیلسوف لقب داده اند . رازی در اوج قدرت خلفای عباسی، وقتی که ریاست دانشگاه های معروفی چون «ری» و «بغداد» را داشت، نظریه ی «تقلید» و «وحی» را رد کرد. و اگر هنوز محل زندگی و آرامگاه او به درستی روشن نیست،به دلیل مخالفت همین به اصطلاح«علمای» شیعی بوده که او را «دهری» و «ملحد» می نامیدند.
حالا آقایان ِسر از قرون وسطا درآورده ی حکومت اسلامی که خود بیشتر آثار و تاریخ و بزرگان ایران را مصادره کرده و لباس اسلام و یا تشیع بر آن ها پوشانده اند، می خواهند زکریای رازی را به ایرانیان و مردمان دیگر دنیا بشناسانند! آن هم با چسباندن لقب شیعه به او و ساختن مقبره ای برای او، کنار امامزاده ای که در دوران قاجار کشف یا ساخته شد
چندین سال است که برخی از ایرانشناسان گفته اند ، زکریای رازی، فیلسوف و شیمیدان بزرگ ایرانی در ری زندگی می کرده و در همانجا نیز درگذشته است، چند سالی هم هست که پژوهشگران و ری شناسان تلاش کرده اند تا اجازه تاسیس بنیادی پژوهشی را به نام «زکریای رازی» شهرستان در ری بگیرند. اما همیشه با آن ها مخالفت شده بود تا این که ناگهان در این ماه (اردیبهشت 1400) «کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران» (که از ایرانیت فقط یک نام، آن هم در پی اسلام دارد) اعلام کرد که تاسیس بنیاد رازی در شهر ری را به تصویب می رساند و آرامگاهی هم در محدوده ی «امامزاده شعیب» برای رازی خواهند ساخت.
در جلسه مربوط به این تصمیم گیری محمدرضا شمس اردکانی، دبیر کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران ، شهر ری را «یکی از مهم‌ترین شهرهای حوزه تمدنی اسلام و ایران» خواند و گفت: «ساخت بنای یادمان برای زکریای رازی از کارهای بسیار ارزشمندی است که مورد تایید کمیته فرهنگ و تمدن است.» و تاکید کرد که: «باید با ساختن بنای یادیود برای این شخصیت ها، آن ها را به دنیا معرفی کرد تا با این کار از مصادره مشاهیر و دانشمندان بزرگ ایرانی جلوگیری شود.»
در همین جلسه غلامحسین رحیمی، معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با ابراز تاسف از این که شخصیت علمی رازی در ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته پیشنهاد کرد: «یک مرکز تحقیقاتی رازی پژوهی در شهر ری راه اندازی شود، که این مرکز می‌تواند چندین گروه پژوهشی داشته باشد که به طور تخصصی روی آثار و شخصیت اسلامی، ایرانی و بُعد شیعی رازی کار کنند.»
فراموش نکنیم که رازی فیلسوف و شیمدان برجسته ی کاشف الکل، یکی از بزرگترین و شناخته شده ترین دانشمندان جهان است و غربی ها حتی خیلی بیشتر از ما او را می شناسند. کتاب ها و مقاله های علمی او پس از رنسانس تا چندین قرن در دانشگاه های بزرگ غرب تدریس می شد. غیر از این، رازی فیلسوفی بود انسانمدار و بی مذهب که به دلایلی روشن او را خردمندترین و بی باک ترین فیلسوف لقب داده اند . رازی در اوج قدرت خلفای عباسی، وقتی که ریاست دانشگاه های معروفی چون «ری» و «بغداد» را داشت، نظریه ی «تقلید» و «وحی» را رد کرد. و اگر هنوز محل زندگی و آرامگاه او به درستی روشن نیست،به دلیل مخالفت همین به اصطلاح«علمای» شیعی بوده که او را «دهری» و «ملحد» می نامیدند.
حالا آقایان ِسر از قرون وسطا درآورده ی حکومت اسلامی که خود بیشتر آثار و تاریخ و بزرگان ایران را مصادره کرده و لباس اسلام و یا تشیع بر آن ها پوشانده اند، می خواهند زکریای رازی را به ایرانیان و مردمان دیگر دنیا بشناسانند! آن هم با چسباندن لقب شیعه به او و ساختن مقبره ای برای او، کنار امامزاده ای که در دوران قاجار کشف یا ساخته شد
