She is the youngest Ferdosi reciter!

YePaDoPa

Elite Member
Oct 30, 2002
3,160
147
#1
I'm not being ultra nationalistic here but we owe more to Ferdosi than all other poets in Iran!
Basi ranj bordam dar in sale see Ajam zende kardam bedin Parsi

[video=youtube;WWwyEKwyXUI]http://www.youtube.com/watch?v=WWwyEKwyXUI&feature=player_embedded[/video]
 

YePaDoPa

Elite Member
Oct 30, 2002
3,160
147
#3
Sorry, I forgot we can't post youtube videos. There was a young Iranian girl reciting poems from Shahname!
 

Irani

IPL Player
Oct 19, 2002
2,625
0
Iran (70%), Others (30%)
#4
Zahra Safari: Recites Shahnameh
Search the above. You will see the video. As the comments below the video indicate she is NOT citing or reciting Shahnameh. She is the youngest girl who has recited Shahnameh BUT NOT in the video posted.

I support people who care about Shahnameh. As it has been mentioned, if we did not have Ferdowsi, the majority of Iranians would be speaking Arabic. More on this topic soon.
 

YePaDoPa

Elite Member
Oct 30, 2002
3,160
147
#7

در این خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و داد بود
وز آن کشور آزاد و آباد بود
چو مهر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان
همه بنده ناب یزدان پاک
همه دل پر از مهر این آب و خاک
پدر در پدر آریایی نژاد
ز پشت فریدون نیکو نهاد
بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
کجا رفت آن دانش و هوش ما
که شد مهر میهن فراموش ما
که انداخت آتش در این بوستان
کز آن سوخت جان و دل دوستان
چه کردیم کین گونه گشتیم خار؟
خرد را فکندیم این سان زکار
نبود این چنین کشور و دین ما
کجا رفت آیین دیرین ما؟
به یزدان که این کشور آباد بود
همه جای مردان آزاد بود
در این کشور آزادگی ارز داشت
کشاورز خود خانه و مرز داشت
گرانمایه بود آنکه بودی دبیر
گرامی بد آنکس که بودی دلیر
نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت
نه بیگانه جایی در این خانه داشت
از آنروز دشمن بما چیره گشت
که ما را روان و خرد تیره گشت
از آنروز این خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد
چو ناکس به ده کدخدایی کند
کشاورز باید گدایی کند
به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سر انجام بد داشتیم
بسوزد در آتش گرت جان و تن
به از زندگی کردن و زیستن
اگر مایه زندگی بندگی است
دو صد بار مردن به از زندگی است
بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم
برون سر از این بار ننگ آوریم

فردوسی