آیا مسوولان نمی دانستند تیم امید صعود نمی کند؟
عصرایران ؛ مهدی شادمانی - نقطه سر خط . امروز در انتهای همان خطی هستیم که بیش از یک سال قبل برای تیم ملی امید طراحی شد. خطی از دخالت و فشار برفدراسیون فوتبال گرفته تا برکناری نلو وینگادا و حذف کرانچار و سکوت برابر خاکپور و محمد مایلی کهن. تیم ملی امید ایران نه امروز که همان 25 آذر 1393 از مسابقات انتخابی المپیک حذف شد. جایی که در نهایت دخالت های غیرفوتبالی به سرمربیگری محمدخاکپور در تیم ملی منجر شد.
دقیقا در همان روزهایی که محمدخاکپور به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب می شد. می شد پیش بینی کرد که نتیجه به غیر از حذف در انتظار جوانان زیر 23 سال ایرانی نیست . در تمام این مسیر از روز 25 آذر سال گذشته تا همین امروز بارها اتفاقاتی رخ داد که بی کفایتی سرمربی تیم ملی امید برای صعود ایران به المپیک به نمایش گذاشته شد و مسوولان فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش یا ندیدند و یا نخواستند آن را مد نظر قرار دهند. عصرایران در روز 27 آذر ، یعنی 48 ساعت پس از انتخاب محمدخاکپور در یادداشتی با عنوان:« چرا تیم امید به المپیک نمی رسد؟» توضیح داد که به چه دلیل تیم ملی امید ایران در حال فدا شدن در رابطه تیره مسوولان ورزش و تیم ملی امید است.
البته آن روزها انتخاب محمد خاکپور از نظر مربیان ایرانی انتخاب بدی به نظر نمی رسید. کما اینکه کانون مربیان ایران با صدور بیانیه ای بلافاصله از انتخاب خاکپور حمایت کرد. گفت و گوی مجیدجلالی با عصرایران را در روز 26 آذر اگر بخوانید. به خوبی متوجه خواهید شد که چطور افرادی از همین فوتبال به خاطر رفافت ها از خاکپور حمایت کرده اند و انتخاب او را انتخاب خوبی دانسته اند.
فارغ از این مباحث اما حذف تیم ملی امید از کمی قبل تر اتفاق افتاده بود. از جلسه ای که نلو وینگادا سرمربی تیم ملی امید با مسوولان ورزش ایران گذاشت. جایی که مسوولان ورزش ایران تصمیم گرفتند مدال بازی های آسیایی برایشان اهمیت بیشتری از حضور در المپیک دارد. آنها با وینگادا جلسه گذاشتند و از او خواستند که نام 7 بازیکن را به فهرست تیم اش اضافه کند. بازیکنانی که با تیم امید تمرین نکرده بودند به این دلیل که نمی توانستند در مسابقات مقدماتی المپیک شرکت کنند.
وینگادا تحت نظارت کی روش بازیکنانی را به اردوی تیم امید دعوت کرده بود که از نظر سنی شرایط حضور در مسابقات مقدماتی المپیک را داشته باشند. اما پیش از بازی های امید در بازی های آسیایی ، مسوولان ورزش حس کردند که به مدل نیاز دارند و با حضور در جلسه ای با وینگادا از او خواستند که بازیکنان ستاره را به ترکیب تیم اش اضافه کند. وینگادا بازیکنان را اضافه کرد از مسابقات آسیایی حذف شد و وینگادا را برکنار کردند.
وینگادا برکنار شد ، چون رییس فدارسیون فوتبال تحت فشار بسیار زیادی برای برکنار کردن کی روش و البته کناره گیری خودش بود. فشارهای مداوم به فدراسیون در نتیجه پای کاشانی را به فدراسیون فوتبال باز کرد. مردی که با سرپرستی تیم ملی امید عملا مسوولیت همه کارها را برعهده گرفت و البته مشخص کرد که تیم امید از اولویت های فدراسیون فوتبال خارج شده است. گزارش عصرایران در تاریخ 28 مهر سال جاری با تیتر«تیم ملی امید اولویت چندم فدراسیون فوتبال است؟» مروری بر دلایل بی اهمیت شدن تیم امید برای فدراسیون فوتبال است.
از روز دخالت در ترکیب تیم ملی امید تا روزبرکناری وینگادا و روز انتخاب خاکپور به بعد اما فرصت های زیادی بود که مسوولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال می توانستند متوجه اوضاع خراب تیم ملی امید بشوند و البته نشدند. یا شدند و کاری نکردند.
محمدخاکپور مدرک لازم را برای نشستن روی نیمکت تیم ملی امید نداشت. او که می توانست در ماه پنجم از سال جاری به این مدرک دست پیدا کند اما در کلاس هایش غیبت کرد. خاکپور بدون حضور در این کلاس ها مسوولان فدراسیون فوتبال را مجبور کرد که با توجه به روابط شان شرایط نشستن او روی نیمکت را فراهم کنند. اما در این وسط هیچ کس فکر نکرد که چرا مربی ای که از نظر afcتوانایی فنی نشستن روی نیمکت هیچ تیمی در آسیا از جمله پاکستان و هندوستان و بوتان را ندارد چطور روی نیمکت تیم ملی ایران می نشیند.
خاکپور نه به کلاس های لازم رفت و نه حتی لیگ را درست و حسابی ورانداز کرد. او هرچند می تواند مدعی باشد که لیگ برتر را نظارت کرده . اما گزارش هایی که در سایت ها مختلف خبری با تیترهایی شبیه«جای خالی مربیان تیم امید روی سکوهای لیگ» منتشر می شد نشان می داد که خاکپور نیازی به بررسی لیگ برتر از نزدیک نمی بیند. او نه تنها لیگ را درست ندید که بازیکنانی چون ، برزای ، علیپور، نوراللهی و عزت اللهی را هم ندید و به همین راحتی تیمی را به مسابقات برد که قدرت اش بسیار کم شده بود.
توان پایین فنی محمدخاکپور چیزی است که او باژست تواضع در پایان مسابقه با ژاپن در کنفرانس مطبوعاتی بیان می کند اما بارها در رسانه های مختلف به ان پرداخته شده بود و البته مورد توجه هم قرار نگرفت. ایران- عربستان 13 مهر 1394 بازی ای بود که در گزارش عصرایران با تیتر «سکته در اولین آزمون فنی تیم امید»ضعف فنی خاکپور مورد اشاره مستقیم قرار گرفته بود.
اما پس از این هم خاکپور نشان دادکه از نظر روحی هم توانایی اداره تیم ملی را ندارد. او پس از مسابقات غرب آسیا که با قهرمانی تیم امید به پایان برسد استعفا کرد.«بلایی که خاکپور بر سر تیم ملی امید آورد!» تیتر یادداشت عصرایران بود که بارها از سوی طرفداران مربیان ایرانی مورد حمله قرار گرفت. یادداشتی که تصمیم غیرحرفه ای مربی تیم ملی را به عنوان مسیری به سمت حذف تیم ملی امید معرفی کرده بود.
در این بین صحبت های وقت و بی وقت محمدمایلی کهن علیه کی روش در کنار کیفیت پایین مربیگری خاکپور از آنها زوجی ساخته بود که می شد پیش بینی کرد در کنارشان امید به تیم امید وجود ندارد:«با مایلی کهن و خاکپور امید به تیم امید هست؟» گزارش دیگر عصرایران بود که ازناکامی خبر می داد. گزارشی که نادیده گرفته شد. حتی پس از شکست ایران مقابل قطر هم یادداشت عصرایران با تیتر:«مشکل اصلی تیم امید ؛ خاکپور فکر می کند مسلط بر بازی بوده!» مورد بی توجهی قرار گرفت .
این مساله البته نکته ای نبود که فقط عصرایران به آن بپردازد و سایررسانه ها هم بارها به آن اشاره کرده بودند اما به نظر می رسد که فدراسیون تحت فشار از بالا ، مسوولان دیگر به خاطر بغض کی روش و کادر فتی تیم امید به خاطر عدم آشنایی به توانایی های خودشان هیچ کدام به آن توجهی نکردند. در 40 سال گذشته تیم های امید زیادی قربانی ساختار ضعیف فوتبال ایران شدند.
پر بیراه نیست اگر بگوییم که ساختار ضعیف فوتبال از زمین ها بگیر تا همه امکانات دیگر دلیل اصلی حذف تیم امید است اما باید جانب انصاف را هم نگه داشت که در همین شرایط و با همین امکانات کی روش تیمی قابل افتخار ساخته ، که دوسال است بهترین تیم آسیایی رنکینگ فیفاست و حضور در جام جهانی گذشته را تجربه کرده. تیمی که اگر مثل دوره قبل جام جهانی یا همین مسابقات المپیک به مربیان ایرانی سپرده بودیم چیزی جز آه و حسرت و افسوس درو نمی کردیم
عصرایران ؛ مهدی شادمانی - نقطه سر خط . امروز در انتهای همان خطی هستیم که بیش از یک سال قبل برای تیم ملی امید طراحی شد. خطی از دخالت و فشار برفدراسیون فوتبال گرفته تا برکناری نلو وینگادا و حذف کرانچار و سکوت برابر خاکپور و محمد مایلی کهن. تیم ملی امید ایران نه امروز که همان 25 آذر 1393 از مسابقات انتخابی المپیک حذف شد. جایی که در نهایت دخالت های غیرفوتبالی به سرمربیگری محمدخاکپور در تیم ملی منجر شد.
دقیقا در همان روزهایی که محمدخاکپور به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب می شد. می شد پیش بینی کرد که نتیجه به غیر از حذف در انتظار جوانان زیر 23 سال ایرانی نیست . در تمام این مسیر از روز 25 آذر سال گذشته تا همین امروز بارها اتفاقاتی رخ داد که بی کفایتی سرمربی تیم ملی امید برای صعود ایران به المپیک به نمایش گذاشته شد و مسوولان فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش یا ندیدند و یا نخواستند آن را مد نظر قرار دهند. عصرایران در روز 27 آذر ، یعنی 48 ساعت پس از انتخاب محمدخاکپور در یادداشتی با عنوان:« چرا تیم امید به المپیک نمی رسد؟» توضیح داد که به چه دلیل تیم ملی امید ایران در حال فدا شدن در رابطه تیره مسوولان ورزش و تیم ملی امید است.
البته آن روزها انتخاب محمد خاکپور از نظر مربیان ایرانی انتخاب بدی به نظر نمی رسید. کما اینکه کانون مربیان ایران با صدور بیانیه ای بلافاصله از انتخاب خاکپور حمایت کرد. گفت و گوی مجیدجلالی با عصرایران را در روز 26 آذر اگر بخوانید. به خوبی متوجه خواهید شد که چطور افرادی از همین فوتبال به خاطر رفافت ها از خاکپور حمایت کرده اند و انتخاب او را انتخاب خوبی دانسته اند.
فارغ از این مباحث اما حذف تیم ملی امید از کمی قبل تر اتفاق افتاده بود. از جلسه ای که نلو وینگادا سرمربی تیم ملی امید با مسوولان ورزش ایران گذاشت. جایی که مسوولان ورزش ایران تصمیم گرفتند مدال بازی های آسیایی برایشان اهمیت بیشتری از حضور در المپیک دارد. آنها با وینگادا جلسه گذاشتند و از او خواستند که نام 7 بازیکن را به فهرست تیم اش اضافه کند. بازیکنانی که با تیم امید تمرین نکرده بودند به این دلیل که نمی توانستند در مسابقات مقدماتی المپیک شرکت کنند.
وینگادا تحت نظارت کی روش بازیکنانی را به اردوی تیم امید دعوت کرده بود که از نظر سنی شرایط حضور در مسابقات مقدماتی المپیک را داشته باشند. اما پیش از بازی های امید در بازی های آسیایی ، مسوولان ورزش حس کردند که به مدل نیاز دارند و با حضور در جلسه ای با وینگادا از او خواستند که بازیکنان ستاره را به ترکیب تیم اش اضافه کند. وینگادا بازیکنان را اضافه کرد از مسابقات آسیایی حذف شد و وینگادا را برکنار کردند.
وینگادا برکنار شد ، چون رییس فدارسیون فوتبال تحت فشار بسیار زیادی برای برکنار کردن کی روش و البته کناره گیری خودش بود. فشارهای مداوم به فدراسیون در نتیجه پای کاشانی را به فدراسیون فوتبال باز کرد. مردی که با سرپرستی تیم ملی امید عملا مسوولیت همه کارها را برعهده گرفت و البته مشخص کرد که تیم امید از اولویت های فدراسیون فوتبال خارج شده است. گزارش عصرایران در تاریخ 28 مهر سال جاری با تیتر«تیم ملی امید اولویت چندم فدراسیون فوتبال است؟» مروری بر دلایل بی اهمیت شدن تیم امید برای فدراسیون فوتبال است.
از روز دخالت در ترکیب تیم ملی امید تا روزبرکناری وینگادا و روز انتخاب خاکپور به بعد اما فرصت های زیادی بود که مسوولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال می توانستند متوجه اوضاع خراب تیم ملی امید بشوند و البته نشدند. یا شدند و کاری نکردند.
محمدخاکپور مدرک لازم را برای نشستن روی نیمکت تیم ملی امید نداشت. او که می توانست در ماه پنجم از سال جاری به این مدرک دست پیدا کند اما در کلاس هایش غیبت کرد. خاکپور بدون حضور در این کلاس ها مسوولان فدراسیون فوتبال را مجبور کرد که با توجه به روابط شان شرایط نشستن او روی نیمکت را فراهم کنند. اما در این وسط هیچ کس فکر نکرد که چرا مربی ای که از نظر afcتوانایی فنی نشستن روی نیمکت هیچ تیمی در آسیا از جمله پاکستان و هندوستان و بوتان را ندارد چطور روی نیمکت تیم ملی ایران می نشیند.
خاکپور نه به کلاس های لازم رفت و نه حتی لیگ را درست و حسابی ورانداز کرد. او هرچند می تواند مدعی باشد که لیگ برتر را نظارت کرده . اما گزارش هایی که در سایت ها مختلف خبری با تیترهایی شبیه«جای خالی مربیان تیم امید روی سکوهای لیگ» منتشر می شد نشان می داد که خاکپور نیازی به بررسی لیگ برتر از نزدیک نمی بیند. او نه تنها لیگ را درست ندید که بازیکنانی چون ، برزای ، علیپور، نوراللهی و عزت اللهی را هم ندید و به همین راحتی تیمی را به مسابقات برد که قدرت اش بسیار کم شده بود.
توان پایین فنی محمدخاکپور چیزی است که او باژست تواضع در پایان مسابقه با ژاپن در کنفرانس مطبوعاتی بیان می کند اما بارها در رسانه های مختلف به ان پرداخته شده بود و البته مورد توجه هم قرار نگرفت. ایران- عربستان 13 مهر 1394 بازی ای بود که در گزارش عصرایران با تیتر «سکته در اولین آزمون فنی تیم امید»ضعف فنی خاکپور مورد اشاره مستقیم قرار گرفته بود.
اما پس از این هم خاکپور نشان دادکه از نظر روحی هم توانایی اداره تیم ملی را ندارد. او پس از مسابقات غرب آسیا که با قهرمانی تیم امید به پایان برسد استعفا کرد.«بلایی که خاکپور بر سر تیم ملی امید آورد!» تیتر یادداشت عصرایران بود که بارها از سوی طرفداران مربیان ایرانی مورد حمله قرار گرفت. یادداشتی که تصمیم غیرحرفه ای مربی تیم ملی را به عنوان مسیری به سمت حذف تیم ملی امید معرفی کرده بود.
در این بین صحبت های وقت و بی وقت محمدمایلی کهن علیه کی روش در کنار کیفیت پایین مربیگری خاکپور از آنها زوجی ساخته بود که می شد پیش بینی کرد در کنارشان امید به تیم امید وجود ندارد:«با مایلی کهن و خاکپور امید به تیم امید هست؟» گزارش دیگر عصرایران بود که ازناکامی خبر می داد. گزارشی که نادیده گرفته شد. حتی پس از شکست ایران مقابل قطر هم یادداشت عصرایران با تیتر:«مشکل اصلی تیم امید ؛ خاکپور فکر می کند مسلط بر بازی بوده!» مورد بی توجهی قرار گرفت .
این مساله البته نکته ای نبود که فقط عصرایران به آن بپردازد و سایررسانه ها هم بارها به آن اشاره کرده بودند اما به نظر می رسد که فدراسیون تحت فشار از بالا ، مسوولان دیگر به خاطر بغض کی روش و کادر فتی تیم امید به خاطر عدم آشنایی به توانایی های خودشان هیچ کدام به آن توجهی نکردند. در 40 سال گذشته تیم های امید زیادی قربانی ساختار ضعیف فوتبال ایران شدند.
پر بیراه نیست اگر بگوییم که ساختار ضعیف فوتبال از زمین ها بگیر تا همه امکانات دیگر دلیل اصلی حذف تیم امید است اما باید جانب انصاف را هم نگه داشت که در همین شرایط و با همین امکانات کی روش تیمی قابل افتخار ساخته ، که دوسال است بهترین تیم آسیایی رنکینگ فیفاست و حضور در جام جهانی گذشته را تجربه کرده. تیمی که اگر مثل دوره قبل جام جهانی یا همین مسابقات المپیک به مربیان ایرانی سپرده بودیم چیزی جز آه و حسرت و افسوس درو نمی کردیم