Terrorist attack kills Iranian nulcear scientist

Zob Ahan

Elite Member
Feb 4, 2005
17,476
2,231
#41
والا ما که نمیدونیم کی*** این کار را کی*** کرده ولی*** هر کی*** کرده خدا اون دستش هم ایشالاه چلاق کنه
 
Likes: siavash_8

Bong

Elite Member
Oct 18, 2002
5,518
45
#42
What I found incredibly strange is that the firemen and road sweepers were washing and cleaning the scene without ,it seems, the police carefully reviewing the forensic evidence. Especially since IRI is arguing that this was a foreign plot, it would have seemed logical that they carefully examine the scene for any and all useful clues.
 
Oct 18, 2002
6,139
0
Los Angeles, CA USA
#43
What I found incredibly strange is that the firemen and road sweepers were washing and cleaning the scene without ,it seems, the police carefully reviewing the forensic evidence. Especially since IRI is arguing that this was a foreign plot, it would have seemed logical that they carefully examine the scene for any and all useful clues.
:bye:
 
Jan 29, 2004
2,735
0
#46
TEHRAN (Reuters) - This week's assassination of an Iranian scientist was carried out in a "Zionist style," President Mahmoud Ahmadinejad said on Thursday, in his first direct comment on the bombing attack in Tehran.

Iranian officials and media have blamed both Israel, which Tehran calls "the Zionist regime," and the United States for Tuesday's killing of professor Massoud Ali-Mohammadi. Washington has dismissed the charge of U.S. involvement as absurd.

"The depth of the enemies' grudge can be seen in the university professor's assassination," Ahmadinejad said, ISNA news agency reported.
"The manner of bomb planting shows a Zionist style and they want to make sure that Iran would not advance," he said.

State media have said Ali-Mohammadi was killed by a remote controlled bomb on a motorcycle. When he was buried in Tehran on Thursday, the crowd chanted "Death to America" and "Death to Israel," state television reported.

Iranian officials have described the professor as a nuclear scientist but a spokesman said he did not work for the Atomic Energy Organization at the center of the Islamic Republic's disputed nuclear program.

"They don't want to see thinkers and scientists in Iran and do not want to see its development," Ahmadinejad said, referring to Iran's foes, IRNA news agency reported. "The enemies cannot take away the concept of genius from Iran by killing geniuses."

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=KZidYr2zBsE"]YouTube- TEHRAN: 24 DEY 88 INN Iran News! Masoud Ali Mohammadi's Funeral! JAN 14, 2010[/ame]
 

Natural

IPL Player
May 18, 2003
2,559
3
#47
24 دی 88

مهندس موسوی شهادت دکتر علی محمدی استاد سبز دانشگاه تهران را تسلیت گفت





به گزارش نوروز، متن پیام تسلیت مهندس موسوی به شرح زیر است: مهندس میرحسین موسوی با صدور پیامی شهادت دکترمسعود علی محمدی استاد سبز دانشگاه تهران را تسلیت گفت
.


بسمه تعالی
شهادت مظلومانه دانشمند برجسته فیزیک و استاد دانشگاه تهران دکتر مسعود علی محمدی بازگوی این حقیقت تلخ است که دشمنان ملت ایران برای تحقق منافع خود، قصد دارند از شرایط بحرانی سود ببرند و مسلما این اقدام جنایتکارانه بخشی از طرح وسیعی است که ضرورت دارد همگان فارغ از تمایلات سیاسی، برای کشف ابعاد دیگر آن به مراقبت و تامل بپردازند.
فقدان شخصیت مومن و آزادیخواه و دانشمند بی بدیلی چون دکتر مسعود علی محمدی فاجعه ای نیست که هر ایرانی علاقمند به سرنوشت کشور و انقلاب بدان بی تفاوت بماند.
اینجانب این مصیبت بزرگ را به ملت شریف ایران، دانشگاهیان و خانواده محترم آن شهید بزرگوار تسلیت عرض می کنم.
میرحسین موسوی
 

beystr 2.0

Bench Warmer
Jul 9, 2006
1,983
0
#48
Rest assured people in Iran are not idiots and by today everybody I asked about this terror had a meaningful grin on.."its abundently clear that Yazid & Amr e Ace committed yet another crime".
 

PJ

IPL Player
Oct 18, 2002
3,066
0
#49
TEHRAN (Reuters) - This week's assassination of an Iranian scientist was carried out in a "Zionist style," President Mahmoud Ahmadinejad said on Thursday, in his first direct comment on the bombing attack in Tehran.

Iranian officials and media have blamed both Israel, which Tehran calls "the Zionist regime," and the United States for Tuesday's killing of professor Massoud Ali-Mohammadi. Washington has dismissed the charge of U.S. involvement as absurd.

"The depth of the enemies' grudge can be seen in the university professor's assassination," Ahmadinejad said, ISNA news agency reported.
"The manner of bomb planting shows a Zionist style and they want to make sure that Iran would not advance," he said.

State media have said Ali-Mohammadi was killed by a remote controlled bomb on a motorcycle. When he was buried in Tehran on Thursday, the crowd chanted "Death to America" and "Death to Israel," state television reported.

Iranian officials have described the professor as a nuclear scientist but a spokesman said he did not work for the Atomic Energy Organization at the center of the Islamic Republic's disputed nuclear program.

"They don't want to see thinkers and scientists in Iran and do not want to see its development," Ahmadinejad said, referring to Iran's foes, IRNA news agency reported. "The enemies cannot take away the concept of genius from Iran by killing geniuses."

YouTube- TEHRAN: 24 DEY 88 INN Iran News! Masoud Ali Mohammadi's Funeral! JAN 14, 2010
Thanks for the informative video. I also watched the other videos this guy had posted and they were also very informative. I didn't know that you have become green also. Welcome.
 
Jan 29, 2004
2,735
0
#50
Thanks for the informative video. I also watched the other videos this guy had posted and they were also very informative. I didn't know that you have become green also. Welcome.
You are very welcome, glad to inform the uninformed anytime!!! As far as green goes, green has been Iranian national color as long as I can remember. SO I am proud of green color and so is MAN :iran:

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=Fj7Ix8igoBA"]YouTube- Ahmadinejad is green in Ahwaz on January 13 ,2010[/ame]
 

masoudA

Legionnaire
Oct 16, 2008
6,199
22
#51
Rest assured people in Iran are not idiots and by today everybody I asked about this terror had a meaningful grin on.."its abundently clear that Yazid & Amr e Ace committed yet another crime".
Amoo bey - do people in Iran talk about Lebanease Hezbollah these days?
Did you hear one of them was spotted at the Gheytarieh blast site minutes after the blast? Some are also saying the blast was signature work of the LH.

PJ - Jaan - how do you consider IR's mis-info as informative? Can you tell me what info you got out of the clip?
 

Behrooz_C

Elite Member
Dec 10, 2005
16,650
1,566
A small island west of Africa
#52
Baba in kare khodeshoon bood. mikhastan az daneshgah va ostadan zahre cheshm begiran.

To Iran kheili ha inro mifahmand. vali chon farhange estebdaadi darim kheili ha tarjih midan nafahman. on edde ro veleshoon kon chon har kasi biad miran dast boosesh.
 

PJ

IPL Player
Oct 18, 2002
3,066
0
#53
Amoo bey - do people in Iran talk about Lebanease Hezbollah these days?
Did you hear one of them was spotted at the Gheytarieh blast site minutes after the blast? Some are also saying the blast was signature work of the LH.

PJ - Jaan - how do you consider IR's mis-info as informative? Can you tell me what info you got out of the clip?
masoud jan, if you go to the youtube page that he posted from you will see a lot of other videos from Sazegara and ...
The video was informative to know how the IRI twists everything.
 
Jan 29, 2004
2,735
0
#54
Baba in kare khodeshoon bood. mikhastan az daneshgah va ostadan zahre cheshm begiran.

To Iran kheili ha inro mifahmand. vali chon farhange estebdaadi darim kheili ha tarjih midan nafahman. on edde ro veleshoon kon chon har kasi biad miran dast boosesh.

:stucked:

بله جانم کار خودشون بود همینطور که ۲۰ شهریور هم کار خودشون بود....


The regional research project in which Ali-Mohammadi participated, along with other scientists from Iran, Israel and various Middle Eastern countries, is called Synchrotron-light for Experimental Science and Applications in the Middle East, or SESAME. It is based in Jordan and operates under the auspices of the U.N. Educational and Scientific and Cultural Organization. It is aimed primarily at operating a German-supplied synchrotron, a type of circular particle accelerator, which is intended to produce synchrotron radiation to enable scientists to better understand the structure and behavior of molecules, atoms, crystals and other elements. Iranian scientists said the project has applications in industry, medicine and new fields such as nanotechnology and biotechnology.

The Iranian and Israeli joint participation in the project is unusual since the two countries have had no ties since the Islamic revolution of 1979, and Iran refuses to recognize the Israeli government. Iranian and Israeli representatives reportedly have met occasionally at multilateral conferences, but there were conflicting reports about the extent of their interaction.

Palestinian scientists also participate in the SESAME project, whose last meeting was held in November in Jordan.
(this is well after elections and the green fetneh!!!)

An Israeli representative at the meeting, Eliezer Rabinovici, director of the Institute for Advanced Studies at the Hebrew University of Jerusalem, said he talked to Ali-Mohammadi during an informal group meeting over a meal but that there were "no politics involved." In a telephone interview, he said he inquired about hints that Iran was interested in building its own synchrotron. "I didn't get a clear answer," he said.

Rabinovici noted that the project has existed for nearly a decade and said the participants "talk to each other; everyone talks with everyone else." He added: "It is a unique project because these are not the usual bedfellows. . . . I call it a parallel universe. We sit together and talk about science and improving the situation of the people of the area, and that's it." He said he "hardly knew" Ali-Mohammadi and had "no idea whatsoever" why he was assassinated.

"He was very friendly with a good sense of humor," said Moshe Paz-Pasternak, another Israeli who met Ali-Mohammadi at the SESAME project gathering. "He held a professor of physics position at the Tehran University" and was "an expert in theoretical elementary particles with a long list of publications in top-notch scientific journals," Paz-Pasternak, a professor at Tel Aviv University, said in an e-mail.

http://www.sesame.org.jo/
 
Oct 18, 2002
11,593
3
#56


از وبلاگ احمد شیرزاد

http://shirzad.ir/2010/01/post_166.html

نوشته وحید درباره مسعود

وحید کریمی پور هم دوره ای فوق لیسانس و دکترای فیزیک من و مسعود در دانشگاه صنعتی شریف و یکی از بهترین فیزیکدان های ایران است. نوشته زیبایی در باره مسعود و خاطرات مشترک با او برای من فرستاده است که خواندنی است. در زیر آن را بخوانید

من مسعود علي محمدي و اميرآقا محمدي را دورادور در شيراز ديده بودم. در شیراز این دو یک زوج جدانشدنی
بودند و خاطره من از آن دو فقط اين بود که امير روي ترک موتور مسعود سوار مي شد و مسعود عينک دودي سياهي با قاب کامل مثل عينک جوشکاري به چشمانش مي زد و مسعود با آن حالت اخمو و جدي و امير با آن ظاهر خنده رو در سطح خيابانهاي شيراز از يک جاي دانشگاه به جاي ديگر مي رفتند . بعدها به همين دليل يکي از القابي که در دانشگاه شريف به اين دو داده بوديم اين بود: هاج ، زنبور عسل.


بعد ها وقتي که به دانشگاه شريف آمدم از نزديک با او و چند نفر ديگر که زود تر از ما دوره فوق ليسانس را شروع کرده بودند از جمله احمد شيرزاد و محمدرضا ابوالحسني و مسعود مهذب آشنا شدم. سال هاي 65 و 66 بود که دامنه جنگ به موشک باران تهران رسيده بود و ما وقتي در کلاس درس دکتر گلشني مي نشستيم تا نظريه ميدان ياد بگيريم يک مرتبه صداي مهيب اصابت موشک براي چند لحظه جريان کلاس را قطع مي کرد. دکتر گلشني لحظه اي صبر مي کرد و بعد دوباره درس را شروع مي کرد. وقتي هم که نزديکي هاي غروب مي شد و به دليل خاموشي شهر ديگر نمي شد تخته سياه را ديد دکتر اردلان که درس ذرات بنيادي مي داد چراغ قوه قلمي اش را برمي داشت و همان دايره ده سانتي روي تخته سياه را روشن مي کرد تا ما همان يک ذره را ببينيم و پيش برويم.


سال 67 که رسيد هم جنگ تمام شد و هم اولين دوره دکتري فيزيک در داخل کشور درهمان دانشگاه صنعتي شريف به همت استادانش دکتر اردلان ، گلشني ، ارفعي، منصوري و صميمي و بعضي ديگر شروع شد. دوره اول با همان شش نفر که ما بوديم پا گرفت و طبيعي بود که همه ما ذرات بنيادي بخوانيم. تا اين موقع اگرچه همه ما حزب اللهی نبودیم ولی ديگر دوستان صميمي شده بوديم و زوج هاج زنبور عسل هم مي توانستند من را به خاطر پالتوي خيلي مندرس و بلندم راسکولنيکوف صدا بزنند.


مسعود را وقتي که از دور مي ديدي با آن قیافه اخم آلود و جدی اش، باخود مي گفتي اين آدم را با يک من عسل هم نمي شود خورد ولي کافي بود که چند وقتي با او همسفر يا هم درس يا همکلاس شوي تا بفهمي چقدر شوخ طبع است. او دقیقا برخلاف ضرب المثل رایج زبان فارسی از دور زهره می برد و از نزدیک دل. شوخ طبعي اش به خصوص وقتي گل مي کرد که با هم کار مي کرديم و درس مي خوانديم و او به شوخي شروع مي کرد به رجز خواندن که در رجز خواندن هاي با مزه همتا نداشت طوري که تا سالها بعد که ديگر از هم دور افتاده بوديم و امکان همکاري نداشتيم من همچنان دلم لک زده بود براي اينکه يک موضوعي چيزي پيدا کنم و باز با هم کار کنيم. افسوس که اين فرصت ديگر هيچ وقت دست نداد.


در دوراني که در شريف بوديم چند درس را نشستيم و با هم خوانديم و بعد در چندسالي که در پژوهشگاه دانشهاي بنيادي که آن موقع مرکز تحقيقات فيزيک نظري خوانده مي شد بوديم سه چهار مقاله با هم و با محمد خرمي نوشيتم که همه اش مربوط بود به مدل هاي پخش و برهم کنش يک بعدي ، از آن موضوع هاي مجرد که به درد هيچ کاربردي نمي خوردند الا اينکه ما را از غم و غصه دنياي بيرون رها مي کرد. یادم می آید که یک روز موقع غروب دریکی از آن اتاقک های کوچک ساختمان قدیم مرکز تحقیقات فیزیک نظری من و مسعود نشسته بودیم و داشتیم روی مسئله ای کار می کردیم. آن موقع روز آن ساختمان متروکه قدیمی و سوت و کور که انگار یک جای فراموش شده در تهران بود با پرت افتادگی ما و هم دوره ای هایمان از دنیای بیرون قرابت عجیبی داشت. درحالی که روی کاغذ خم شده بوديم و با روابط و معادلات ور مي رفتيم و طبق معمول شوخي مي کرديم به يک مرتبه سر بر می داشتیم و می گفتیم راستي راستي که فقط احمق هايي مثل ما دلشان را به اين چيزها خوش مي کنند، و حال آنکه بيرون از اين جا و توي جامعه خيلي ها بدنبال پول درآوردن هاي اساسي هستند و بعد غش غش می خندیدیم . این شوخی ها و خنده ها و رجز خوانی های مسعود بود که بیش از هرچیز کارکردن با او را برای آدم خوشایند می کرد.


او زودتر از همه ما فارغ التحصیل شد و توانست اسم اش را به عنوان اولین فارغ التحصیل دوره دکتری داخل کشور ثبت کند. خیلی زود هم در خانه اش مهمانی مفصلی گرفت و همه هم دوره ای ها و استادان دانشکده را دعوت کرد؛ مهمانی ای که تا سالهای سال دست مایه همه دوستان شد برای شوخی های کوچک و ماندگار؛ این که چرا ما این همه پرت بودیم که به این فکر نیفتاده بودیم برایش یک هدیه کوچک ببریم و این که او را به خاطر رجزهایی که برای این مهمانی شام می گفت ملقب کنیم به "میرزا مسعود خان سرمونی " و او دائما به رخ ما بکشد که هیچ کدام ما جرئت و جسارت دادن یک مهمانی فارغ التحصیلی مثل او را نداریم و واقعا هم هیچ کدام از ما مهمانی ندادیم بجز محمدرضا ابوالحسنی .


آن موقع که دانشجو بودیم و هرچی مقاله فیزیک درعمرمان دیده بودیم اسم های فرنگی جک و جان و دیوید و باب روی خود داشت اصلا باور نمی کردیم روزی ما هم بتوانیم مقاله ای بنویسیم که اسم های مسعود و احمد و امیر و این جور چیزها رویش باشد. ورد زبان ما و به خصوص مسعود این بود که ما ممکن است بتوانیم در "کیهان بچه ها" که آن موقع هنوز چاپ می شد، مقاله ای بنویسیم و فارغ التحصیل شویم. ولی بالاخره اولین مقاله را یکی از ما ها نوشت ؛ درست یادم نیست کی؛ و این سد بزرگ نا باورانه شکسته شد. امروز دیگر مقاله نوشتن آسان شده است و هردانشجوی فوق لیسانسی می تواند امیدوار باشد که برای تزش مقاله ای نیز داشته باشد بدون این که به یاد بیاورد این راه سنگلاخ را کسانی مثل مسعود علی محمدی هموار کرده اند.

در سالهایی که در مرکز تحقیقات فیزیک نظری بودیم ، ما که تازه با خط و ربط تحقیق و مقاله خواندن و مقاله نوشتن و سخنرانی و سمینار و کنفرانس آشنا شده بودیم همه کار می کردیم جز فیزیک هسته ای که اصلا بلد نبودیم یا حتی فیزیک ذرات بنیادی که درس اش را خوانده بودیم. بیشتر به دلیل تنوع طلبی ای که هرکدام از ما داشتیم و فکر می کردیم که همه نباید متخصص و سرآمد یک راه باریک باشیم ؛ قضاوتی که اکنون ممکن است اشتباه به نظر برسد؛ هرکدام از ما به یک راه رفتیم. مسعود تنوع طلبی اش بیش از ما بود و روی چیزهای متفاوت و بی ربطی کار می کرد؛ و طبیعتا مثل کارهای همه ما موضوعاتی بودند به شدت غیرکاربردی و مجرد که حتی بعضی هایشان حتی در همان دنیای فیزیک نظری هم از کاربرد و آزمایشگاه و این جور چیزها دور بودند مثل کاری که مسعود روی اثر کوانتومی هال در سطوح ریمانی کرد که سطوح ریمانی اش را از نظریه ریسمان یعنی تز دکترایش یاد گرفته بود و اثر کوانتومی هال را به زور به آن چسبانده بود؛ موضوعی که تا مدتها دست مایه ای برای سربه سرگذاشتن من با او بود.


تنوع طلبی اش تا آنجا بود که بعد ها وقتی ما فارغ التحصیلان دوره اول و چند تا از بچه های جدیدتر مثل خرمی ؛ شریعتی ؛ فتح اللهی؛ لنگری و اجتهادی تصمیم گرفتیم هراز چند گاهی دورهم جمع شویم یکی از موضوعات همیشگی خنده و تفریح ما این بود که به او می گفتیم بالاخره این کمیته جایزه نوبل اگر بخواهد به تو جایزه بدهد باید در چه رشته ای این جایزه را اهدا کند و او هم مثل همیشه در جواب دادن و رجز خواندن هیچ کم نمی آورد. البته همه ما بخوبی می دانستیم که کارهایمان همه کارهای خیلی کوچکی هستند که تنها راه را برای کارهای بزرگ آینده هموار می کنند و تا گرفتن جایزه نوبل توسط فیزیکدانی که کاملا تربیت شده و مقیم ایران باشد حداقل سه چهار نسل و چندین دهه راه باقی مانده است.

چند سال پیش وقتی که هرکدام از ما در یکی از دانشگاه های کشور مشغول به کار شده بودیم و تصمیم گرفتیم که برای زنده نگاه داشتن یاد ایام قدیم هر دو سه ماه یک بار دورهم جمع شویم هرکسی اسمی را پیشنهاد کرده بود و آخر سر این جمع اسمی را به خود گرفت که مسعود با طنز همیشگی اش روی آن گذاشته بود؛ انجمن سپید مویان جوان. انجمنی که هیچ موضوعیتی نداشت جز زنده نگه داشتن ارتباط بین آدم های خوش خیال در این دنیای شلوغ و دیوانه ؛ انجمنی که به زحمت می شد اعضای آن را قانع کرد که در یک موضوع بحثی جدی را پیش ببرند. مسعود معمولا پای ثابت این مهمانی ها بود و وقتی که می آمد شادی و تفریح ما بیشتر از همیشه می شد.


سالها پیش وقتی که تازه تصمیم گرفته بودیم در ایران بمانیم فکر می کردیم که از همتایان خارجی و یا فرنگ رفته خود فقط چیزهای اندکی کم داریم؛ یک هوای سالم که آلوده به سرب و هزار جور مواد بیماری زا ی دیگر نیست بعلاوه یک آسمان آبی و یک زندگی مرفه ؛ اندکی محیط علمی بزرگ و پرهیجان با رفت و آمد دانشمندان جورواجور؛ اندکی امکانات کتابخانه ای و مجلات و کامپیوتر و اینترنت؛ کمی آسایش خیال ؛ مقدار خیلی کمی امکان شرکت در کنفرانس های متنوع ؛ یک محیط زیبای دانشگاهی مثل آنها که در کتاب ها وصفشان را خوانده بودیم که در طبیعت غرق شده باشد و بتوانی برای الهام گرفتن ساعت ها در آن قدم بزنی و همین. خوب نداشتن همه اینها می ارزید به چیزی که ما می خواستیم.


آن موقع که جوان تر بودم و تازه دانشجوی دکتری شده بودم دوست داشتم کتابهای خاطرات و سرگذشت فیزیکدان های غربی را بخوانم؛ کتابهایی که معمولا در سالهای پایانی کار علمی نوشته شده و مملو بود ند از خاطرات گوناگون از کشف ها، ایده ها، آدم ها، مکان ها ، شهرها و کشورها و اغلب همراه آن نوع سرخوشی و سرزندگی طبیعی که در زندگی اروپایی ها و امریکایی ها دیده می شود. با خودم فکر می کردم که شاید بیشترین کاری که ما می توانیم انجام دهیم آن است که نشان دهیم که می توان در ایران ماند و بتدریج سنتی از کار علمی در حوزه علوم جدید را بوجود آورد که الهام بخش نسل های آینده دانشجویان باشد؛ طوری که دیگر آرزویشان نوشته مقاله در کیهان بچه ها نباشد. درس خواندن در شرایط سخت با امکانات خیلی کم ؛ زندگی و کار در هوای آلوده و ناپاک که هر روز به آهستگی و سماجت ؛ سموم اش را به بدن تو و خانواده ات تزریق می کند ؛ زندگی در شرایط روزانه ای که گرفتاری های فراوان روحی وجسمی اش هیچ فرصتی را برای برنامه ریزی و نظم کاری باقی نمی گذارد و مجبوری برای پیداکردن یک ساعت؛ فقط یک ساعت آرامش خیال که در گوشه ای بنشینی و محاسبه ای را انجام بدهی بجنگی ؛ به این هدف بزرگ می ارزید ولی امروز که صبح سرد بیست و چهار دی ماه سال 88 است و من خودم را برای رفتن به تشییع جنازه دوست دیرین و 25 ساله ام آماده می کنم احساس می کنم که ما برای این انتخاب بهای بسیار گزافی پرداخت کرده ایم.

آن موقع هرگز فکر نمی کردیم که سالها بعد در یک صبح سرد زمستان وقتی که مسعود تمامی این سختی ها و دشواری ها را پشت سر گذاشته است؛ وقتی که سالهای سال درس خوانده و درس داده و دیگر نوشتن مقاله در کیهان بچه ها که هیچ ؛ نوشتن مقاله در فیزیکال ریویو هم برایش خوشحالی به بار نمی آورد؛ و تازه می رود که در سالیان دراز پیش رو؛ ماحصل تجربیاتی را که با گذر از سالهای سخت از انقلاب و تعطیلی دانشگاه گرفته تا جنگ و ویرانی و بازسازی و بحران های پی درپی اندوخته است به دانشجویانش یاد بدهد؛ یک مامور بی رحم و خونسرد که در انتهای کوچه ایستاده است و او را نظاره می کند؛ می تواند تنها با فشار یک دکمه همه این سالهای گذشته و آینده را در یک لحظه برق آسا فشرده کند و آن را به بارانی از ساچمه ها ی مرگبار ؛ به یک مغز متلاشی شده روی کف حیاط ؛ و به جیغ بهت آلود همسر و فرزند تبدیل کند.


دلم می خواهد که بر ترس غلبه کنم؛ دلم می خواهد که فکر کنم زندگی خودم ؛ همسرم و فرزندانم لااقل پایان منصفانه ای خواهند داشت . دلم می خواهد که لااقل این حق را داشته باشم که پیکر بی جانم بر روی دوش دانشجویانم ؛ دوستان نزدیکم و خانواده ام و کسانی که لااقل نام مرا یک بار شنیده اند؛ آنهم بدون شعار و هیاهو و با سکوت حمل شود. من در کلام درمانده ام و تنها با کورسوی یک شعله نحیف در اعماق قلبم زندگی می کنم. این شعله ای است که دوندگانی از دانشجویان قدیم آن را از پیشینیان خود گرفته اند؛ وافتان و خیزان و مجروح و خسته به آیندگان می سپارند.

وحید کریمی پور
دانشکده فیزیک ؛ دانشگاه صنعتی شریف
24 بهمن ماه 1388




 
Oct 18, 2010
6,271
848
#60
she was released by iran 2 days before the isrealis assassinated the
iranian scientist.
now she is being relieved of all her organizational duties :ROFLMAO:

Former Iran detainee separates from husband after learning of alleged affair while she was in prison



A British-Australian woman who spent nearly three years in solitary confinement in an Iranian prison has separated from her husband after hearing allegations he was having an affair with a colleague, according to media reports.

Kylie Moore-Gilbert, 33, has filed for divorce from Ruslan Hodorov, her Russian-Israeli husband, according to the Herald Sun of Melbourne.

The couple were wed in a traditional Jewish ceremony in 2017 after meeting a decade earlier in Israel.

Ms Moore-Gilbert spent 804 days in jail, after being accused of being a spy by the Iranians and sentenced to 10 years. She was seized in 2018 after attending a conference at the holy city of Qom in central Iran and strongly denied the charges.