.
L
.
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] [FONT=arial,helvetica,sans-serif] [FONT=times new roman,new york,times,serif] [FONT=verdana,helvetica,sans-serif] [FONT=verdana,helvetica,sans-serif] [FONT=times new roman,new york,times,serif]
در خبرها آمده بود که شهردار محترم تهران مبلغ 3 ميليارد تومان را براي بازسازي لبنان اختصاص داد.
آقاي شهردار اين تصاوير را قبلا ديده ايد؟
تصاوير کودکاني که به خاطر آتش سوزي در مدرسه و به خاطر نبود بخاري گازي و امکانات گرمايشي مناسب به اين چهره افتاده*اند ...
آيا ما کم حافظه شده*ايم؟ آيا جناب شهردار يادي از اين عزيزان کرده اند؟
آيا کمک به مردم روستايي و به دور از امکانات مملکت خودمون از بذل بخشش براي کشورهاي ديگه واجب تر نيست؟
و بسيار پرسش هاي بي پاسخ ديگر ...
نرگس براي عکاس نمي*خندد
برق نگاه معصومشان *با قاب*هاي چوبي در دست که در آن *چهره*هايي متفاوت از تصوير فعلي*اشان را نشان* مي*داد، آتش به دلمان زد.
عمق نگاه نافذشان شرمسارمان کرد که چرا نبايد يک بخاري استاندارد در کلاسشان مي*بود، و انگشت*هاي ذوب شده* نرگس در کنار کتاب فارسي کلاس سوم ما را ناخودآگاه به ياد حسنک کجايي، تصميم کبري، روباه و خروس و ده*ها درس خاطره*انگيز ديگر اين دوره انداخت.
نمي*دانيم وقتي به درس پترس فداکار مي*رسند، چه تصويري از انگشت پترس در ذهنشان شکل خواهد گرفت و حتي نمي*دانيم آيا به خاطر گرمي مشعل دهقان فداکار، او را دوست مي*دارند. دخترکان و پسرکاني با قاب*هاي بزرگ در دست که حسرت و رنج در چشمانشان موج مي*زند، بچه*هايي که رنگ نداشته ديوار خانه*اشان حکايت از جيب خالي والدينشان براي هزينه*هاي سرسام*آور درمان دارد و نمي*دانيم چرا تا به امروز گره*هاي چروک چهره**هايشان که قرار بود ترميم شوند، هنوز باز نشده است و اين پرسش که آيا در ميان سيل پزشکان اين مرز و بوم کسي حاضر است با ظرافت انگشتانش مرهمي براي صورتکان اين بچه*ها باشد، ما را به خود مشغول کرده است.
نرگس در روستايشان مي*ماند، به دنبال مرغ خانه*اشان مي*دود تا شايد با سر و صداي مرغ و خروس*هاي خانه بتواند اندکي خود را تخليه کند.
نرگس در کنار ديگر بچه*هاي قرباني غفلت ما در کنار بچه*هاي روستا براي گرفتن يک عکس حاضر مي*شود اما او براي عکاس نمي*خندد.
نرگس دفتر مشقش را باز مي*کند، به زحمت و با کمک دست ديگر مداد سياه را در دست مي*گيرد و در سطر اول مي*نويسد: اي کاش کلاسمان آتش نمي*گرفت
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT]
گريه کن گريه قشنگه
گريه سهم دل تنگه
گريهکن گريه غروره
مرهم اين راه دوره
گريه سهم دل تنگه
آقاي شهردار! آقاي رئيس جمهور!
در خبرها آمده بود که شهردار محترم تهران مبلغ 3 ميليارد تومان را براي بازسازي لبنان اختصاص داد.
آقاي شهردار اين تصاوير را قبلا ديده ايد؟
تصاوير کودکاني که به خاطر آتش سوزي در مدرسه و به خاطر نبود بخاري گازي و امکانات گرمايشي مناسب به اين چهره افتاده*اند ...
آيا ما کم حافظه شده*ايم؟ آيا جناب شهردار يادي از اين عزيزان کرده اند؟
آيا کمک به مردم روستايي و به دور از امکانات مملکت خودمون از بذل بخشش براي کشورهاي ديگه واجب تر نيست؟
و بسيار پرسش هاي بي پاسخ ديگر ...
برق نگاه معصومشان *با قاب*هاي چوبي در دست که در آن *چهره*هايي متفاوت از تصوير فعلي*اشان را نشان* مي*داد، آتش به دلمان زد.
عمق نگاه نافذشان شرمسارمان کرد که چرا نبايد يک بخاري استاندارد در کلاسشان مي*بود، و انگشت*هاي ذوب شده* نرگس در کنار کتاب فارسي کلاس سوم ما را ناخودآگاه به ياد حسنک کجايي، تصميم کبري، روباه و خروس و ده*ها درس خاطره*انگيز ديگر اين دوره انداخت.
نمي*دانيم وقتي به درس پترس فداکار مي*رسند، چه تصويري از انگشت پترس در ذهنشان شکل خواهد گرفت و حتي نمي*دانيم آيا به خاطر گرمي مشعل دهقان فداکار، او را دوست مي*دارند. دخترکان و پسرکاني با قاب*هاي بزرگ در دست که حسرت و رنج در چشمانشان موج مي*زند، بچه*هايي که رنگ نداشته ديوار خانه*اشان حکايت از جيب خالي والدينشان براي هزينه*هاي سرسام*آور درمان دارد و نمي*دانيم چرا تا به امروز گره*هاي چروک چهره**هايشان که قرار بود ترميم شوند، هنوز باز نشده است و اين پرسش که آيا در ميان سيل پزشکان اين مرز و بوم کسي حاضر است با ظرافت انگشتانش مرهمي براي صورتکان اين بچه*ها باشد، ما را به خود مشغول کرده است.
نرگس در روستايشان مي*ماند، به دنبال مرغ خانه*اشان مي*دود تا شايد با سر و صداي مرغ و خروس*هاي خانه بتواند اندکي خود را تخليه کند.
نرگس در کنار ديگر بچه*هاي قرباني غفلت ما در کنار بچه*هاي روستا براي گرفتن يک عکس حاضر مي*شود اما او براي عکاس نمي*خندد.
نرگس دفتر مشقش را باز مي*کند، به زحمت و با کمک دست ديگر مداد سياه را در دست مي*گيرد و در سطر اول مي*نويسد: اي کاش کلاسمان آتش نمي*گرفت
به شهردار و رييس جمهور اميدي نيست، با اميد اينكه اين تصاوير در آينده فيلتر نشوند، اين ايميل را براي دوستان و آشنايانتان بفرستيد شايد به دست پزشكي ميهن*پرست و انساندوست برسد و درد اين كودكانِ سرزمين خشكيده*مان را مرهمي بخشد.
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT]
