داشتم امروز باشگاه آرارات را در گذشته پیگیری می***کردم.چشمم به این عکس افتاد.سال ۱۳۵۴ است و ورزشگاه اختصاصی آرارات تهران است.دختران آزاد و رها و پسران نیز مشغول به کار خود
.
راستی*** چی*** بودیم،اون زمان دیگر کشورهای خاور میانه،سر در گم،و ما افتخار آسیا.میخواستیم ژاپن خاور میانه شویم،راستی*** یک چیز هم یادم افتاد،بگذارید که یک سیر گریه کنیم،البته بقول دوستی*** هم که امروز وقتی*** با او صحبت می***کردم،گفت خلایق هرچی*** لایق.هرچیزی لیاقت میخواد،خوب ما نداریم،پس چرا توی سره خودمان بزنیم.
فقط به تیپ آدمها نگاه کنید،نه ریشی و نه پشمی.همه شیک،لباس***های زیبای دختران،هوای پاک و آفتابی،زمین ورزشگاه یک دونه درش آشغال یافت نمی***شود،..یاد آقا خاچیک هم بخیر،بعد از هر بازی تیم*** آرارات به مغازه ساندویچ فروشی پشت ورزشگاه میرفت،و به پاس برد تیم*** آرارات یک ودکا با دلم و جیگر سفارش میداد.