اینهم برای طرفداران عابدزاده.امیدوارم که خوشتان بیاید.این یکی*** از تلخترین،لحظات عمر فوتبالی من بود.بعد از حذف ایران در مقدماتی ۱۹۷۴ جام جهانی*** از تیم استرالیا با بزرگانی چون قلیچ،حجازی،پروین،جباری.....بدون شک این دومین خاطره تلخ من بعد از بازی بود.عابدزاده در این بازی خوب درخشید،اما یک لحظه غفلت،دفاع،و یک جای موندن،ایران را که تا دقیقهٔ ۸۹،به دور بعد راه یافته بود،و ژاپن حذف بود را حذف کرد،و دل*** میلیونها ایرانی*** را غمگین کرد.در این بازی،عابدزاده چند گٔل مسلم را نجات داد،ولی*** یک لحظه غفلت دفاع ایران را حذف کرد.....به شرح داستان توجه کنید.....
تلخ ترین حذف !
سه شنبه 12/8/1371– هیروشیما – استادیوم هیروشیما ماین – دهمین دوره جام ملتهای آسیا – مسابقه آخر گروه دوم
ایران صفر – ژاپن یک
گل : کازویوشی میورا دقیقه 89
تماشاگر : 50 هزار ژاپنی متحد و مصمم
اسامی تیم ایران : احمد رضا عابدزاده – جواد زرینچه – نادر محمدخانی – رضا حسن زاده – مجتبی محرمی – مرتضی کرمانی مقام – سیروس قایقران – مهدی فنونی زاده – سید مهدی ابطحی - جمشیدشاه محمدی و فرشاد پیوس
سرمربی : علی پروین
داور : جمال شریف از سوریه
اخراج : جمشید شاه محمدی – نادر محمدخانی و فرشاد پیوس
درست 21 سال قبل در ظهر یک روز بسیار تلخ پاییزی همه عوامل دست به دست هم دادند تا تیم ملی ایران بسیار ناباورانه صحنه مرحله نهایی جام ملتهای آسیا را در همان دور اول رقابتها ترک کند . (اتفاقی که هرگز نه پیش و نه بعد از آن تکرار نشد ) .پیروزی ناباورانه امارات در ده دقیقه پایانی مقابل کره شمالی پیش از شروع این بازی و در نتیجه حذف صد درصدی ژاپن (میزبان بازیها ) در صورت کسب هر نتیجه به غیر از پیروزی مقابل ایران ، اخراج بچه گانه شاه محمدی در دقیقه 53 ، لجاجت و اصرار کادر فنی بر استفاده از تنها 11 بازیکن در ترکیب ایران در طول رقابتها ، داوری مسئله دار و گل مشکوک به آفساید ژاپن آنهم در دقایق پایانی و ... تیم ایران را که با یک پیروزی امیدوارکننده برابر کره شمالی و یک مساوی مقابل امارات خود را برای هفتمین بار پیاپی در آستانه صعود به نیمه نهایی رقابتها می دید به ناگهان از هم پاشاند به نحوی که یک دقیقه بعد از گل نیز خطای نادر محمدخانی منجر به اخراج دومین بازیکن ایران شد و پس از آن فاجعه دیگری رخ داد و درگیری بازیکنان ایرانی(که بجای تمرکز بر بازی و تلاش برای جبران گل خورده ، نا امید و سرخورده رو به عصبی گری آورده بودند ) با داور منجر به محرومیت بسیار تاسف بر انگیز یکساله فرشاد پیوس اسطوره گلزنی فوتبال ایران (که در شلوغی و هجمه بازیکنان اطراف داور قربانی حرکت غیر اخلاقی کرمانی مقام گردید ) از میادین فوتبال گردید تا باردیگر حکایت گناه آهنگر بلخی و گردن نازک مس گر شوشتری کاممان را بیش از پیش تلخ تر کند . عجب ظهر بدی بود آن روز ...
تصویر مربوط به صحنه گل بازی در دقیقه 89 است کازویوشی میورا ستاره آن زمان فوتبال ژاپن از کمند سید مهدی ابطحی گریخته و عابدزاده هم گویا خود را برای زانو زدن آماده می کند !
Abedzadeh was around but didn't play for TM anymore. Something like Mahdavikia in his last 1-2 years. Tabatabaei had one good game against Denmark and that's it! But he got a bad injury when Blazevic arrived and was gone for a good while. When he came back he wasn't in his good form anymore. Actually at Blazevic's time we didn't have many options. It was between Boroumand, Fanaei and Mirzapour. All 3 got invited at first and Mirzapour was selected as the first goalie.
So now you can forgive him for Abedzadeh!
So now you can forgive him for Abedzadeh!
Last edited:
I remember that day like it was yesterday. We had a school field trip that day and they brought us to Iran Khodro auto plant. We were amazed by the manufacturing facilities and the production lines. It was such a wonderful day until the game started and the whole plant stopped working to watch the game live. Well, you can imagine the uncomfortable, super excited nature of 50+ boys jumping up and down while watching a football game at a car factory!
The last few minutes of the game were heartbreaking. It was suddenly raining red-cards and everything went from glorious to disgusting.
Needless to say, the trip home was a long one.
The last few minutes of the game were heartbreaking. It was suddenly raining red-cards and everything went from glorious to disgusting.
Needless to say, the trip home was a long one.
احمد رضا عابدزاده در۳خرداد ۱۳۴۵درشهرآبادان به دنیا امده ولی بزرگ شده شهر اصفهان است اولین تیم عابدزاده هلال احمر بود
درمهر سال ۶۲اولین قهرمانیش را با تیم تام اصفهان درسن۱۷سالگی جشن گرفت
در مرداد۶۴ اولین حضور در لیگ کشور با تیم منتخب اصفهان در لیگ استانی قدس اولین بازی ملی دراین سال باتیم ملی ب درمقابل رومانی
دی ماه۶۵ دومین قهرمانی باتام اصفهان همچنین دراین سال اولین بازی رسمی را باتیم الف مقابل کویت درمقدماتی المپیک۸۸انجام داد
درتیر۶۶ برای انجام خدمت مقدس سربازی به تیم ژاندارمری تهران پیوست سپس درسال۶۸مجددا به تام اصفهان برگشت
درسال ۶۹به استقلال تهران پیوست او دراین سال با استقلال به قهرمانی کشور رسید وهمچنین ازدواج کرد
درمهر سال۶۹با تیم ملی درمسابقات آسیایی ۹۰پکن بامهار ۳پنالتی دربازی فینالمقابل کره شمالی قهرمان آسیا شد
قهرمانی جام باشگاه های آسیا بااستقلال درسال۷۰دیگر افتخار عابدزاده بود همچنین دراین سال ودربهمن ماه به قهرمانی لیگ تهران رسید
او یک فصل دیگر هم برای استقلال بازی کرد وبعد از ۳فصل حضور دراستقلال مجددا درسال۷۲به اصفهان برگشت ویک فصل را هم دراصفهان سپری کرد
ولی درفروردین۷۳به پرسپولیس آمد ولی چون مصدوم بود تا دی ماه بازی نکرد ودر۳دی ماه اولین بازی رسمی اش رامقابل ملوان با پیراهن پرسپولیس برگزار کرد
اولین قهرمانیش با پرسپولیس دردی ماه۷۴ درلیگ۵آزادگان بدست آورد وی همچنین دراین سال رکورد۱۸بازی بدون گل را از خودش به جای گذاشت که همچنان پابرجاست ودروازه بانی نتوانسته است این رکورد را جابه جا کند
مجددا درتیر۷۶ ودرلیگ۶آزادگان پرسپولیس بابرد ۳بر۰استقلال قهرمان این مسابقات شد عابدزاده به همراه تیم ملی در آذر ۷۶ به جام جهانی صعود کرد به یادماندنی ترین عکس العمل های عابدزاده باوجود مصدومیت دربازیهای استرالیا و ژاپن بود که از جان ودل از دروازه تیم ملی محافظت کرد
درتیر۷۷ ودرمقابل آلمان درجام جهانی عابدزاده آخرین بازی ملی و۷۸بازیش را انجام داد وبعد از آن دیگر درتیم ملی بازی نکرد
عابدزاده درخرداد۷۸ باز هم باپرسپولیس به قهرمانی درلیگ۸آزادگان دست یافت در همین سال با برد ۲بر۱ استقلال به قهرمانی در جام حذفی دست یافت ولی درآن بازیها عابدزاده مصدوم بودد وداوود فنایی از دروازه پرسپولیس حراست میکرد
آخرین حضور عابدزاده در فوتبال درسال ۷۹ وباقهرمانی پرسپولیس درلیگ۹آزادگان به پایان یافت وعابدزاده برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد
ولی متاسفانه سال بعد ودراثر حمله عصبی عابدزاده دچار مشکل شد ومدتها دربیمارستان بستری بود
I do miss him in goal for Iran , specially the Abedzadeh before that horrible injury .........he never really recovered from that bad knee injury and carried on playing more with his spirit and experience .
those who played in goal know that having problems with your knee would seriousely hinder your performance , you can not jump and put pressure on your knees the way you want and that would reduce your playing ability .
I did notice in his movements that he somehow had to drag his leg as his knee was not functioning properly , shame really becuase he got injured against a lowly team in Asia in a meaningless game .....just like we lost Navidkia in a meaningless game in korea .
A play maker like Navidkia is what we need these days to play behind Dejagah and Gucci and Jahanbakht , just like a fit Abedzadeh against Yugoslavia could have earned us atleast a point from that game .
those who played in goal know that having problems with your knee would seriousely hinder your performance , you can not jump and put pressure on your knees the way you want and that would reduce your playing ability .
I did notice in his movements that he somehow had to drag his leg as his knee was not functioning properly , shame really becuase he got injured against a lowly team in Asia in a meaningless game .....just like we lost Navidkia in a meaningless game in korea .
A play maker like Navidkia is what we need these days to play behind Dejagah and Gucci and Jahanbakht , just like a fit Abedzadeh against Yugoslavia could have earned us atleast a point from that game .
I never played soccer mate(American football) and I compete in armature mma for fun. I can imagine what a bad knee injury can do to a goalkeeper it will limit and hamper your mobility and that is so crucial for a football player. It is the same with martial arts or American football if your knee is done, you will never be the same athlete.