يادداشت
فرصت هاى برانكو از دست مى رود
خوش شانسى تا كى؟
سياوش باقى
شانس سراغ كسى مى رود كه لياقت اش را داشته باشد.
لويى پاستور
برانكو هيچ تغييرى نكرده است. او همچنان اصرار دارد كه بازيكنان مورد نظرش غيرقابل تعويض در زمين بمانند، همچنان اصرار دارد كه با تركيبى محتاطانه به دنبال كسب حداقل نتيجه باشد و همچنان خوش شانس است.
خوش شانسى برانكو را در تمام بازيهاى اخير او مى توان ديد. دو پيروزى برابر اردن و قطر در آخرين دقايق. پيروزى برابر بوسنى در حالى كه موقعيت هاى صددرصد حريف تبديل به گل نمى شوند و كمترين فرصت هاى ما درون دروازه مى غلتند و تساوى برابر بحرين. ايران مقابل بحرين خوش شانس بود و حتى برانكو هم نمى تواند منكر اين واقعيت باشد. اين را از سكوت او مى شد فهميد، وقتى كه در كنفرانس مطبوعاتى پس از بازى يورچيچ سرمربى بحرين با خوشحالى از برترى تيمش گفت و اشاره كرد كه تيم او پنج فرصت گل داشته در حالى كه تيم ايران هيچ فرصتى به دست نياورده است و سرمربى ايران حرفى نداشت كه بزند.
اما برخلاف تيم ايران كه مقابل بحرين هيچ فرصت گلى نداشت- البته به غير از شوت سركش نكونام كه به اوت رفت- برانكو فرصت هاى بسيارى داشت كه از هيچكدام آنها استفاده نكرد. برانكو با ۲۲ بازيكن درجه يك كه فقط ۴ نفر آنها روى سكو نشسته بودند بيشترين امكان را براى چيدن تيم اوليه اش داشت. او حتى پس از اشتباه در به كارگيرى نفرات، اين فرصت را داشت كه با توجه به بازيكنان ذخيره تيمش به سرعت دست به تغييرات بزند و برنده از زمين بيرون بيايد. برانكو براى ديدار با بحرين نه محرومى در تيمش داشت و نه بازيكن بزرگى را مصدوم مى ديد اما تمام اين شرايط نتوانست باعث شود كه او از امكاناتش استفاده كند. در واقع برانكو تمام موقعيت هايش را يكى يكى به اوت زد و مثل هميشه با بخت بلند بود كه توانست به نتيجه تساوى صفر- صفر برسد و سالم از بحرين بازگردد.
اينكه تيم ملى ايران يك مربى خوش شانس روى نيمكت دارد به خودى خود يك امتياز بزرگ براى ماست. نه در سطوح پايين فوتبال بلكه حتى در بالاترين سطح فوتبال دنيا هم به شانس و اقبال يك مربى به عنوان فاكتورى مهم و غيرقابل اغماض نگاه مى شود. اما در اينكه شانس و اقبال برانكو بتواند او و ما را به جام جهانى برساند جاى ترديد است. ايران امكانات بسيارى براى پيروزى و صعود دارد و از آنها استفاده نمى كند. در چنين شرايطى انتظار اينكه بخت بلند دو دستى ما را بچسبد و در هيچ لحظه يى رهايمان نكند نياز به يك خوش بينى افراطى دارد.
برانكو در جام ملت هاى آسيا هم توانست تيمش را به پله سوم بكشاند- و البته از قهرمانى باز ماند- او حالا هم ممكن است به همان راحتى كه در پرواز منامه- تهران به خواب رفته بود آسوده خاطر بماند و با تكيه بر اقبال خوش اش ايران را به جام جهانى برساند. او مربى بى دانشى نيست و اگر تا حالا شانس آورده حتماً لياقت اش را داشته است اما بايد ديد وقتى كه او همه پنالتى هاى خود را با بى خيالى به آسمان مى كوبد، شانس به او آنقدر وفادار خواهد ماند كه در سخت ترين لحظه ها هم به كمك اش بشتابد. آيا در ۶ بازى سخت مقدماتى مى شود به همه فرصت ها پشت پا زد و منتظر بود كه تيم ملى سلانه سلانه به جام جهانى برسد.
From: http://www.iran-varzeshi.com/1383/831126/html/footbal4.htm
فرصت هاى برانكو از دست مى رود
خوش شانسى تا كى؟
سياوش باقى
شانس سراغ كسى مى رود كه لياقت اش را داشته باشد.
لويى پاستور
برانكو هيچ تغييرى نكرده است. او همچنان اصرار دارد كه بازيكنان مورد نظرش غيرقابل تعويض در زمين بمانند، همچنان اصرار دارد كه با تركيبى محتاطانه به دنبال كسب حداقل نتيجه باشد و همچنان خوش شانس است.
خوش شانسى برانكو را در تمام بازيهاى اخير او مى توان ديد. دو پيروزى برابر اردن و قطر در آخرين دقايق. پيروزى برابر بوسنى در حالى كه موقعيت هاى صددرصد حريف تبديل به گل نمى شوند و كمترين فرصت هاى ما درون دروازه مى غلتند و تساوى برابر بحرين. ايران مقابل بحرين خوش شانس بود و حتى برانكو هم نمى تواند منكر اين واقعيت باشد. اين را از سكوت او مى شد فهميد، وقتى كه در كنفرانس مطبوعاتى پس از بازى يورچيچ سرمربى بحرين با خوشحالى از برترى تيمش گفت و اشاره كرد كه تيم او پنج فرصت گل داشته در حالى كه تيم ايران هيچ فرصتى به دست نياورده است و سرمربى ايران حرفى نداشت كه بزند.
اما برخلاف تيم ايران كه مقابل بحرين هيچ فرصت گلى نداشت- البته به غير از شوت سركش نكونام كه به اوت رفت- برانكو فرصت هاى بسيارى داشت كه از هيچكدام آنها استفاده نكرد. برانكو با ۲۲ بازيكن درجه يك كه فقط ۴ نفر آنها روى سكو نشسته بودند بيشترين امكان را براى چيدن تيم اوليه اش داشت. او حتى پس از اشتباه در به كارگيرى نفرات، اين فرصت را داشت كه با توجه به بازيكنان ذخيره تيمش به سرعت دست به تغييرات بزند و برنده از زمين بيرون بيايد. برانكو براى ديدار با بحرين نه محرومى در تيمش داشت و نه بازيكن بزرگى را مصدوم مى ديد اما تمام اين شرايط نتوانست باعث شود كه او از امكاناتش استفاده كند. در واقع برانكو تمام موقعيت هايش را يكى يكى به اوت زد و مثل هميشه با بخت بلند بود كه توانست به نتيجه تساوى صفر- صفر برسد و سالم از بحرين بازگردد.
اينكه تيم ملى ايران يك مربى خوش شانس روى نيمكت دارد به خودى خود يك امتياز بزرگ براى ماست. نه در سطوح پايين فوتبال بلكه حتى در بالاترين سطح فوتبال دنيا هم به شانس و اقبال يك مربى به عنوان فاكتورى مهم و غيرقابل اغماض نگاه مى شود. اما در اينكه شانس و اقبال برانكو بتواند او و ما را به جام جهانى برساند جاى ترديد است. ايران امكانات بسيارى براى پيروزى و صعود دارد و از آنها استفاده نمى كند. در چنين شرايطى انتظار اينكه بخت بلند دو دستى ما را بچسبد و در هيچ لحظه يى رهايمان نكند نياز به يك خوش بينى افراطى دارد.
برانكو در جام ملت هاى آسيا هم توانست تيمش را به پله سوم بكشاند- و البته از قهرمانى باز ماند- او حالا هم ممكن است به همان راحتى كه در پرواز منامه- تهران به خواب رفته بود آسوده خاطر بماند و با تكيه بر اقبال خوش اش ايران را به جام جهانى برساند. او مربى بى دانشى نيست و اگر تا حالا شانس آورده حتماً لياقت اش را داشته است اما بايد ديد وقتى كه او همه پنالتى هاى خود را با بى خيالى به آسمان مى كوبد، شانس به او آنقدر وفادار خواهد ماند كه در سخت ترين لحظه ها هم به كمك اش بشتابد. آيا در ۶ بازى سخت مقدماتى مى شود به همه فرصت ها پشت پا زد و منتظر بود كه تيم ملى سلانه سلانه به جام جهانى برسد.
From: http://www.iran-varzeshi.com/1383/831126/html/footbal4.htm
