دوستان این شعر را بعد از درگذشت حجازی سرودم و توسط دوستی به آتیلا رساندم. هنوز باورم نمیشه ...... اکنون که که قدری از سیلاب عواطف به دور شده یم دوست دارم این شعر را با شما شریک شوم.
(به نام پرسش)
پژواک واژه پرواز
پرسش
پرستوهای پریشان را
به باد می سپرد
پر های آبی آسمان
غرور مضطرب عقاب را آشیانه بود
پدران
خرد و به زانو در آمده
راویان قصه پرواز
بغض فرو خورده عصر را
بر شانه های باران
ضجه می زنند
ابر می گرید
طوفان میخروشد
آبی دریا
قطره قطره های باران را در آغوش می کشد
و عقاب
از فرا سوی افق
اسمان را به رقصی ابدی میهمان میکند
پژواک واژه پرواز
پاسخ
پرستوهای پریشان را
به باد می سپرد
(به نام پرسش)
پژواک واژه پرواز
پرسش
پرستوهای پریشان را
به باد می سپرد
پر های آبی آسمان
غرور مضطرب عقاب را آشیانه بود
پدران
خرد و به زانو در آمده
راویان قصه پرواز
بغض فرو خورده عصر را
بر شانه های باران
ضجه می زنند
ابر می گرید
طوفان میخروشد
آبی دریا
قطره قطره های باران را در آغوش می کشد
و عقاب
از فرا سوی افق
اسمان را به رقصی ابدی میهمان میکند
پژواک واژه پرواز
پاسخ
پرستوهای پریشان را
به باد می سپرد
Last edited:
