Al-sharq-o-osat
لا غزة ولا لبنان.. نستشهد فقط من أجل إيران
نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران
إيران في يوم القدس: اشتباكات وهتافات ضد غزة ولبنان
لا غزة ولا لبنان.. نستشهد فقط من أجل إيران
نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران
إيران في يوم القدس: اشتباكات وهتافات ضد غزة ولبنان
وسط هتافات «لا غزة ولا لبنان.. نستشهد فقط من أجل إيران»، واعتقالات وإصابات بين متظاهرين، واعتداء بالضرب على الرئيس الإيراني الإصلاحي السابق محمد خاتمي، ومحاصرة موكب زعيم المعارضة الإصلاحية في إيران مير حسين موسوي لمنعه
A note By Green Revolution Group:A Word with Iranians Residing in North America
Translated by Rahavard
(with special thanks to Vladimir)
When Protestantism reached Britain the Catholics started prosecuting, torturing and harassing the Protestants. But when King Henry nationalized the Britain church Protestants got the political and religious power of Britain in hand and gradually the majority of the people converted to Protestantism. A cruel revenge and bloodshed scene went on and this time the Catholics were subject to horrible torture and harassment until they migrated to “the new world” to be released from the tragedy. They were insisting on keeping their faith and religion and were seeking protection from pressure, deprivation and prosecution because of their faith and religion. With this goal they made a pact among themselves and decided that in the new world no one should be prosecuted for his religion or political ideas. They had got to the conclusion that to protect themselves and their coreligionists it is better to celebrate all religions and opinions. They were acting up to the advice of Jesus who had said: “Do not resist against evil (violently), rather conquer it with goodness.”
Translated by Rahavard
(with special thanks to Vladimir)
When Protestantism reached Britain the Catholics started prosecuting, torturing and harassing the Protestants. But when King Henry nationalized the Britain church Protestants got the political and religious power of Britain in hand and gradually the majority of the people converted to Protestantism. A cruel revenge and bloodshed scene went on and this time the Catholics were subject to horrible torture and harassment until they migrated to “the new world” to be released from the tragedy. They were insisting on keeping their faith and religion and were seeking protection from pressure, deprivation and prosecution because of their faith and religion. With this goal they made a pact among themselves and decided that in the new world no one should be prosecuted for his religion or political ideas. They had got to the conclusion that to protect themselves and their coreligionists it is better to celebrate all religions and opinions. They were acting up to the advice of Jesus who had said: “Do not resist against evil (violently), rather conquer it with goodness.”
مقاومت بی***پایان آغاز شده است
سومین ما***هگرد سبز مقاومت مردم در آستانه عید فطر و صدروزگی جنبش سبز ایران مبارک باد!
ماه پیش، همین روزها دومین ماه***گرد جنبش سبز بود و یک ما پیش از آن در چهلمین روز قتل جمهوریت و اولین ماه***گرد مقاومت سبز مردم بود که قرار گذاشتیم هر ماه، ارزش تداوم این مقاومت را به خود یادآوری کنیم تا مبادا رشادت***های شهدا و اسرای جنبش سبز و نیز جنایات سرکوبگران در خاطره***ها کمرنگ شود. سومین ماه***گرد سبز، با حضور باشکوه سبزها در روز قدس، با شکوه هر چه تما***م***تر برگزار شد و به برکت فرا رسیدن عید فطر، تداوم این پایداری را باید جشن بگیریم. اکنون زمان آن است که در آستانه عید فطر و نیز صدروزگی این جنبش، با یکدیگر مروری بر این صد و اندی روز مقاومت مردمی داشته باشیم. این راه مقاومتی است که حدود ۱۰۰ روز پیش آغاز شد و روز به روز این نهال نوپای مقاومت استوارتر و عمیق***تر از پیش در جان و دل مردم سبزاندیش ایران ریشه می***دواند. در آستانه صد روزگی این جنبش ما ایمان آورده***ایم که نومیدی را راهی نیست به مقاومت. اکنون دوران مقاومت فرا رسیده است و بعد از هر ماجرا تقویم را باز می***کنیم و بدنبال فرصت بعدی می***گردیم. فرصت بعدی ما چه وقت است؟ نیویورک؟ آغاز سال تحصیلی؟ تظاهرات سیزده آبان؟ روز شانزدهم آذر؟ روزهای عاشورا و تاسوعای امسال در دی***ماه؟ روز تظاهرات 22 بهمن؟ ظاهرا که کودتاچیان دلایلی جدی دارند که تا آخر سال هر هفته به خود بلرزند!
راه پیمایی گستردۀ سبزها در روز قدس راه مقاومت را هموار کرده است. برای فهم این مسأله باید به عقب باز گردیم و بار دیگر مروری کنیم بر آنچه گذشت. از 23 خرداد تا 27 شهریور نزدیک به صد روز از آغاز مقاومت سپری می***شود. صد روزی که در تاریخ ایران ماندگار خواهد بود و صد روزی که کتاب تاریخ، به اندازۀ چند سال ورق خورده است. چگونه شد که زمان چنین شتاب گرفت؟
کسانی که روز پس از مشخص شدن کودتای 22 خرداد، به تنهایی و در اقدامی شجاعانه به خیابان***ها آمدند تا اولین گام***های مقاومت را بردارند، باور نمی***کردند که آن روزهای سخت به چنین روزهایی منجر شود. تنها سه روز پس از اولین فداکاری***ها و شهادت***ها در خیابان***های تهران و همچنین کوی***دانشگاه بود که امواج بزرگ انسانی به خیابان***ها سرازیر شد و چشم***ها خیره ماند از معجزه***ای که ناگهان سر زده بود.
پس از سال***ها سکوت و در حالی که این نسل متهم به بی***هویتی و بی***هدفی و انحطاط می***شد و حتی برخی روشنفکران نیز او را محکوم و مطرود می***دانستند و هیچ تصوری از اندازۀ پایمردی آن وجود نداشت، ناگهان فریادی بلند برخاست که شگفتی همه را بر***انگیخت؛ نسلی که گفته می***شد کتاب نمی***خواند و دم***غنیمت است و بی***آرمان و بی***حافظه و مدعی و زودرنج والکی***خوش، چنان سربرآورد که جهان گوش خود را برای شنیدن سخنش باز کرد.
او آرمانی نو ساخته بود و مقاومتی نو را آغاز کرده بود. در دو ماه اول مقاومت، مبارزه***ای هر روزه در خیابان***ها جریان داشت. کودتاچیان که باور چنین مقاومتی هم برایشان محال بود با چیزی مواجه بودند که نه آن را می***فهمیدند و نه آمادگی رویارویی با آن را داشتند. رفتار متناقض، سبعانه و غیراخلاقی آنان نشان از عدم فهم موقعیت این جنبش و اندازۀ توان آن بود. هجوم به مبارزان سیاسی قدیمی و دستگیری گستردۀ آنان در روزهای آغاز مقاومت، در زمانی بود که کودتاچیان هنوز با مقاومت گسترده نسل***نو آشنا نبودند.
تصور می***شد که دستگیری پیران عرصه سیاست اعتراض***ها را در همان گام***اول عقیم می***کند و کار تمام خواهد شد. اولین راه***پیمایی میلیونی در تهران خواب از چشم محفل کودتا ربود. امواج انسانی از آن سوی میدان امام حسین تا میدان آزادی تهران را در بر گرفته بود. فاصله***ای در حدود یازده کیلومتر! میلیونها نفر در خیابان بودند. دستگاه سرکوب به مدت سه روز در کما فرو رفت. آنقدر این رویداد غیر منتظره بود که هیچ تمهیدی از پیش برای جلوگیری از ادامۀ آن اندیشیده نشده بود. از طرفی چنین خیزشی در سی سال گذشته بی***سابقه بود و دستگاه سرکوب تجربه***ای برای رویارویی با آن را نداشت.
در این میان مقاومت موسوی، کروبی و خاتمی نیز غیرمنتظره بود. انتظار نامه***های تند و اعتراض***های بی***پرده وجود داشت، اما «مقاومت» پدیده***ای نو بود! پیش از این مرسوم بود که اگر تقلبی می***شد، اعتراض***ها به روز جزا موکول شود (چنانچه هاشمی در سال 1384 کرد) و یا اینکه حداکثر نامه***ای به رهبری نوشته شود و در آن از دخالت آقا زاده یا آقا انتقاد شود، (چنانچه کروبی نیز در همان سال نوشت)، یا اینکه دزدی رأی مردم به یک بداخلاقی تعبیر شود(چنانچه خاتمی میگفت)
این***گونه اعتراض***ها هم البته چند روزی منجر به گلایه می***شد و بعد تمام می***شد. در این میان قربانی کردن اعضای چند حزب و محاکمه و محکوم کردنشان هم می***توانست خیال مرکز کودتا را از سالهای بعد راحت کند و باز چندی قدرت قدرت***طلبان را بیمه نماید. این نسل هم که نه اهل مقاومت تصور می***شد و نه اینقدر جدی گرفته می***شد. تصور این بود که اگر یکی از آن «آقاغول***ها» نعره***ای بزند و تهدید کند، به تعبیر آنها«سوسول»ها مرعوب میشوند و کار تمام است. برنامه خوب پیش می***رفت اگر مقاومتی نمی***شد. اما چنین نشد و نهضت مقاومت در حال شکل***گیری بود و نسل***نو همه را به دنبال خود می***کشید.
روز 25 خرداد1388 روزی تاریخ***ساز در ایران است. دو روز از آغاز مقاومت پراکنده می***گذشت که خبر درخواست برگزاری راه***پیمایی اعتراضی سبزها از سوی مجمع روحانیون مبارز و ستاد موسوی برای 25 خرداد منتشر شد. بدیهی بود که دولت کودتا مجوز راه***پیمایی صادر نخواهد کرد. در روزهای بعد بارها گفته شد که معترضان اعتراض***ها را از راه قانونی پیگیری کنند. اما توجه نشد که برگزاری راه***پیمایی بر اساس اصل27 قانون اساسی صریحاً از حقوق ملت است و بنا براین هیچ اقدام خلاف قانونی وجود نداشته است.
اما دستگاه سرکوب که تجربۀ مواجهه با جنبشی ملی را نداشت تصور می***کرد اجازۀ برگزاری چنین تظاهراتی منجر به شکست اقتدار آن است و برای آرام کردن اوضاع بهتر است که به تهدید متوسل شود و با ایجاد ترس مردم را عقب براند. تصور می***شد که با گذشت زمان آتش خشم مردم فروکش خواهد کرد و به زندگی در زیر این ستم رضایت خواهد داد. از روز قبل و صبح آن روز، تهدیدهای مکرر رؤسای نیروی انتظامی و مسئولان استانداری از تلوزیون دولتی ایران منتشر می***شد و هرگونه تجمعی غیرقانونی تلقی شده و وعدۀ سرکوب و برخورد شدید داده می***شد. برخورد سبعانۀ روزهای قبل در خوابگاه کوی***دانشگاه و همچنین خیابان***ها نیز در واقع کوششی بود برای گسترش این ترس در میان مردم.
روز واقعه که رسید و میلیونها نفر در خیابانها حاضر شدند، باید دستگاه سرکوب می***فهمید که «ارعاب» راهکاری شکست خورده است، لیکن گویی این سنت الهی است که ستمگران دیر می***فهمند. آنچنان که فرعون چون آبهای از هم شکافتۀ نیل در هم***فروریخت فهمید؛ اما دیگر دیر شده بود. روز 25 خرداد روزی خونین بود. ده***ها شهید در این روز ثمرۀ رفتار وحشیانه و ددمنشانۀ دستگاه سرکوب بود. دستگیری***های گسترده***ای هم صورت گرفت. اما چون انتظار چنین جمعیت عظیمی با وجود همۀ زمینه***های ترس نبود کودتاچی***ها به حالت کما فرو رفتند و سه روز بعد فرصتی بود که این جمعیت عظیم هر روز در خیابان***ها حاضر شود.
اما متاسفانه از 29 خرداد که در نمازجمعۀ تهران دستور سرکوب، مستقیماَ صادر شد مشخص بود که سیاست «ارعاب» تغییر نخواهد کرد. 30 خرداد کشتاری بزرگتر در تهران و برخی شهرستان***ها روی داد. اهمیت این «قتل***عام» در آن بود که این***بار مردم عادی قربانی ارادۀ جنایتکاران شده بودند و این راهی بی***بازگشت بود. چنانچه میرحسین موسوی نیز در جایی به این راه بی***بازگشت ملت اشاره کرده است.
پس از آن دو ماه مبارزه***ی بی***امان جریان داشت. حتی گاه در طول یک روز سه تجمع اعتراضی مختلف در سه ساعت متفاوت در جریان بود و مبارزه را به جنگی فرسایشی تبدیل کرد. دستگاه سرکوب برای پایان این «مقاومت» بجز ایجاد ترس هیچ راه دیگری نمی***شناخت. به همین دلیل نه تنها در خیابانها به کشتن مردم مشغول شدند بلکه در زندان***ها و بازداشتگاه***ها نیز به قتل عام دستگیرشدگان پرداختند.
از طرفی، اخبار شکنجه***ها و تجاوزهای وحشیانه در زندان***ها نیز به بیرون آمد. انتشار این اخبار هم اتفاقی نبود. دستگاه سرکوب تصور می***کرد که با انتشار این اخبار وحشت در جامعه مستقر خواهد شد و اعتراض***ها پایان خواهد یافت. با همین هدف بود که اجساد برخی از کشته شدگان به خانواده***های آنان تحویل شد و در کنار آن خانواده***ها نیز تهدید شدند که اعتراضی نکنند و حرفی نزنند.
هدف هم انتشار اخبار بود و هم شکست روحی جنبش در برابر اینهمه سبعیت و بی***اخلاقی. اما در هر قدم که سرکوبگران برداشتند، با اشتباهی جدید کوشیدند تا اشتباه قبلی را تصحیح کنند و به این ترتیب بیش از پیش در چاهی که می***کندند، فرو رفتند. وقتی که برخی از خانواده***ها سکوت را شکستند اخبار جنایت***ها در جهان پیچید و در ایران نیز ریزش تاریخی نیروهای ایدئولوژیک حکومت آغاز شد. حکومتی که ادعای دین و اخلاق و عدالت داشت جانی از آب درآمده بود! انتشار اخبار آگاهی را به دورترین نقاط ایران نیز می برد. پس اشتباه بعدی برای جبران خطای قبلی آغاز شد.
اینبار اجساد کشته شدگان مخفی شدند و دور از چشم مردم دفن شدند. دستگاه سرکوب که با کشتن می***خواست مردم را ارعاب کند در صورتی موفق به این کار میشد که اخبار کشته شدگان را منتشر کند اما بعد از تحویل چند کشته و انتشار اخبار آن با وحشت می***دید که همۀ پایگاهش به لرزه افتاده است. بنابراین در گامی دیگر کوشید تا تعداد کشته شدگان را تقلیل دهد! آنها کشته بودند که ترس ایجاد کنند و اکنون کشته ها را مخفی می***کردند چون می ترسیدند! آنها شکنجه و تجاوز کرده بودند که وحشت ایجاد کنند و اکنون جنایتها را مخفی می***کردند چون وحشت کرده بودند! پایگاه فکری اقتدارگرایان از هم پاشیده بود و دیگر امکان توجیه و تفسیری برای این جنایتها نبود.
همزمان محاکمۀ طنزآمیز زندانیان سیاسی نیز آغاز شد. پس از ماه***ها بی***خبری و آزار، نمایش بیداد به جریان افتاد. این نمایش***ها نیز همان نتایج پیشین را به***دنبال داشت. چگونه ممکن است که همه***ی چهره***های سیاسی و موثر حکومت ایران در طی سه دهه خائن باشند و فقط تازه به دوران رسیده***هایی چون طائب و مرتضوی و احمدی***نژاد خدمت کنند؟ از طرفی تعریف***های نو نسل جدید از آرمان و اخلاق و مقاومت راه***های جدیدتری را باز می***کرد. دیگر برخلاف سه دهۀ پیش اگر مبارزی در زیر فشار زندان سخنی می***گفت خیانت تلقی نمی***شد، بلکه حتی نسل نو (میفهمید که باید) فریاد می***زد که هر چه می***خواهند بگویید چرا که ما رنج شما را نمی***خواهیم.
مقاومت فرسایشی مردم با پیشتازی نسل***نو تا روزهای تنفیذ و تحلیف کشیده شد. داستان این مقاومت***ها باید که دقیق و مفصل نوشته شود و این وظیفۀ همین نسل است و آن***را انجام خواهد داد. هر چه زمان می***گذشت وحشیگری ماشین سرکوب افزایش می***یافت. و بالاخره ماه رمضان رسید. کابوس روز قدس از همان اولین روز ماه مبارک رمضان در خواب کودتاچیان رفت.
ماشین سرکوب با انحلال هر گونه مراسمی که احتمال تجمع دوبارۀ سبزها را بهوجود می***آورد کوشید تا زمینۀ تداوم مقاومت را از بین ببرد. کافی بود که بعد از دو ماه تجمع مداوم، چندین هفته سکوت و آرامش به شهر بازمی***گشت تا به ظاهر همه چیز پایان یافته تلقی شود. ماشین تبلیغاتی کودتاچیان نیز در تمام این چند هفته کوشید تا کار را تمام شده فرض کند و چنین القا کند که دیگر دارها برچیده و خونها شسته شده و شهر آرام است.
اکنون می***توان از اهمیت راه***پیمایی روز قدس سخن گفت. از وجوه مختلفی می***توان به این مسأله پرداخت. فرضاً اینکه جنبش سبز ایران بی هیچ مرزبندی بیهوده با نمادهای حکومتی توانست همۀ این نمادها را تسخیر کند و در روز قدس این روند به اوج خود رسید؛ نوعی نگاه ویژه به این راه پیمایی می***تواند باشد. این هم از نوآوری***های همان نسل***نو است که آرمان***نویی تعریف کرده که دیگر در آن اثری از مرزبندی***های بی***اثر نیست و به شیوه***ای عمل***گرایانه دستگاه سرکوب و ماشین تبلیغاتی آن***را با بحران ایدئولوژی مواجه کرده است.
این روش در روز قدس به نهایت خود رسید. کودتاچیان یا باید مراسم سنتی - دولتی خود را، مانند شب***های احیا در مرقد امام خمینی، تعطیل می***کردند و یا تن به تسخیر نمادِ خود توسط موج سبز می***دادند. آنان تعطیل این مراسم را با تسخیر آن توسط سبزها یکی گرفتند، همانگونه که تعطیل شب***های قدر چنین بود و بنابراین کوشیدند که باز هم با توسل به شیوۀ ارعاب مراسم خود را نجات دهند. اما جهان دید که این نماد تبلیغاتی چند ده ساله بنیادگرایان به تسخیر سبزها درآمد!
از طرفی می***توان از وجهی اخلاقی نیز به برخاستن دوبارۀ موج سبز در روز قدس نگریست. پس از اینهمه بیدادها و جنایت***ها و کشتارها و شکنجه***ها و تجاوزها و آنهمه رنج***ها و زخم***ها که بر پیکر مردم وارد شد، دور از اخلاق می***بود اگر که «میراث***داران جنبش» کناری روند و عافیت پیشه کنند و اینجاست که تعریف نسل***نو از آرمان جدیدش معنی کاملی می***یابد. این نسل نه از فداکاری دور است و نه از اخلاق. او ارزشهای خود را خلق کرده است و به همین دلیل حتی می***تواند با آوردن بادکنکی یا نواری سبز رنگ راه شهدا و قربانیان خود را تداوم بخشد و البته در آرامش و بدون خشم و بدون ترس.
و از اینجاست که به سخن آغازین خود بازمی***گردیم. راه پیمایی گستردۀ سبزها در روز قدس راه مقاومت را هموار کرده است. چندی پیش یکی از فرماندهان سپاه پاسداران که با کودتاچیان همراه است، از «نهادینه»شدن بحران در کشور اظهار نگرانی کرد. این سخن به زبان ما نهادینه شدن مقاومت در ایران معنی می***دهد. این چیزی است که ماشین سرکوب را سخت نگران کرده است. همۀ رفتارهای سبعانه و غیراخلاقی و جنایت***باری که با مردم در این ماه***ها صورت گرفت برای جلوگیری از همین نتیجۀ ترسناک بود.
ترس نه در میان مردم بلکه در میان سرکوب***گران رسوخ کرده است. راه***پیمایی گستردۀ سبزها در روز 27 شهریور ماه؛ معنایی بزرگتر هم دارد که همان نهادینه شدن مقاومت در ایران است و اینکه مقاومت بی***پایان آغاز شده است. همان شیوه***ای که فلسطینیان نیز در برابر اشغالگران در پیش گرفته***اند. همان شیوه***ای که هند در زمان گاندی در پیش گرفت. همان که ویتنام در طی صدها سال در برابر چینی***ها و سپس فرانسوی***ها و بالاخره آمریکایی***ها انجام داد. همان که نگرانی کودتاچیان را برمی***انگیزد: «نهادینه شدن مقاومت!»
عجله***ای نیست. تازه این مقاومت آغاز شده است و می***توان تا سال***ها آن را ادامه داد. بعید است در میان کسانی که جنبش را آغاز کردند بجز اقلیتی اندک دیگران انتظار داشته باشند که در طی چند هفته مسألۀ یک قرن را حل کنند. اما این***را انتظار داشته***اند که مقاومت و ایستادگی به دلیل خستگی پایان نیابد. نومیدی را راهی نیست به مقاومت. اکنون دوره مقاومت فرا رسیده است و بعد از هر ماجرا تقویم را باز می***کنیم و بدنبال فرصت بعدی می***گردیم. فرصت بعدی ما چه وقت است؟ نیویورک؟ آغاز سال تحصیلی؟ تظاهرات سیزده آبان؟ روز شانزدهم آذر؟ روزهای عاشورا و تاسوعای امسال در دی***ماه؟ روز تظاهرات 22 بهمن؟ اوه چقدر فرصت داریم!
سومین ما***هگرد سبز مقاومت مردم در آستانه عید فطر و صدروزگی جنبش سبز ایران مبارک باد!
ماه پیش، همین روزها دومین ماه***گرد جنبش سبز بود و یک ما پیش از آن در چهلمین روز قتل جمهوریت و اولین ماه***گرد مقاومت سبز مردم بود که قرار گذاشتیم هر ماه، ارزش تداوم این مقاومت را به خود یادآوری کنیم تا مبادا رشادت***های شهدا و اسرای جنبش سبز و نیز جنایات سرکوبگران در خاطره***ها کمرنگ شود. سومین ماه***گرد سبز، با حضور باشکوه سبزها در روز قدس، با شکوه هر چه تما***م***تر برگزار شد و به برکت فرا رسیدن عید فطر، تداوم این پایداری را باید جشن بگیریم. اکنون زمان آن است که در آستانه عید فطر و نیز صدروزگی این جنبش، با یکدیگر مروری بر این صد و اندی روز مقاومت مردمی داشته باشیم. این راه مقاومتی است که حدود ۱۰۰ روز پیش آغاز شد و روز به روز این نهال نوپای مقاومت استوارتر و عمیق***تر از پیش در جان و دل مردم سبزاندیش ایران ریشه می***دواند. در آستانه صد روزگی این جنبش ما ایمان آورده***ایم که نومیدی را راهی نیست به مقاومت. اکنون دوران مقاومت فرا رسیده است و بعد از هر ماجرا تقویم را باز می***کنیم و بدنبال فرصت بعدی می***گردیم. فرصت بعدی ما چه وقت است؟ نیویورک؟ آغاز سال تحصیلی؟ تظاهرات سیزده آبان؟ روز شانزدهم آذر؟ روزهای عاشورا و تاسوعای امسال در دی***ماه؟ روز تظاهرات 22 بهمن؟ ظاهرا که کودتاچیان دلایلی جدی دارند که تا آخر سال هر هفته به خود بلرزند!
راه پیمایی گستردۀ سبزها در روز قدس راه مقاومت را هموار کرده است. برای فهم این مسأله باید به عقب باز گردیم و بار دیگر مروری کنیم بر آنچه گذشت. از 23 خرداد تا 27 شهریور نزدیک به صد روز از آغاز مقاومت سپری می***شود. صد روزی که در تاریخ ایران ماندگار خواهد بود و صد روزی که کتاب تاریخ، به اندازۀ چند سال ورق خورده است. چگونه شد که زمان چنین شتاب گرفت؟
کسانی که روز پس از مشخص شدن کودتای 22 خرداد، به تنهایی و در اقدامی شجاعانه به خیابان***ها آمدند تا اولین گام***های مقاومت را بردارند، باور نمی***کردند که آن روزهای سخت به چنین روزهایی منجر شود. تنها سه روز پس از اولین فداکاری***ها و شهادت***ها در خیابان***های تهران و همچنین کوی***دانشگاه بود که امواج بزرگ انسانی به خیابان***ها سرازیر شد و چشم***ها خیره ماند از معجزه***ای که ناگهان سر زده بود.
پس از سال***ها سکوت و در حالی که این نسل متهم به بی***هویتی و بی***هدفی و انحطاط می***شد و حتی برخی روشنفکران نیز او را محکوم و مطرود می***دانستند و هیچ تصوری از اندازۀ پایمردی آن وجود نداشت، ناگهان فریادی بلند برخاست که شگفتی همه را بر***انگیخت؛ نسلی که گفته می***شد کتاب نمی***خواند و دم***غنیمت است و بی***آرمان و بی***حافظه و مدعی و زودرنج والکی***خوش، چنان سربرآورد که جهان گوش خود را برای شنیدن سخنش باز کرد.
او آرمانی نو ساخته بود و مقاومتی نو را آغاز کرده بود. در دو ماه اول مقاومت، مبارزه***ای هر روزه در خیابان***ها جریان داشت. کودتاچیان که باور چنین مقاومتی هم برایشان محال بود با چیزی مواجه بودند که نه آن را می***فهمیدند و نه آمادگی رویارویی با آن را داشتند. رفتار متناقض، سبعانه و غیراخلاقی آنان نشان از عدم فهم موقعیت این جنبش و اندازۀ توان آن بود. هجوم به مبارزان سیاسی قدیمی و دستگیری گستردۀ آنان در روزهای آغاز مقاومت، در زمانی بود که کودتاچیان هنوز با مقاومت گسترده نسل***نو آشنا نبودند.
تصور می***شد که دستگیری پیران عرصه سیاست اعتراض***ها را در همان گام***اول عقیم می***کند و کار تمام خواهد شد. اولین راه***پیمایی میلیونی در تهران خواب از چشم محفل کودتا ربود. امواج انسانی از آن سوی میدان امام حسین تا میدان آزادی تهران را در بر گرفته بود. فاصله***ای در حدود یازده کیلومتر! میلیونها نفر در خیابان بودند. دستگاه سرکوب به مدت سه روز در کما فرو رفت. آنقدر این رویداد غیر منتظره بود که هیچ تمهیدی از پیش برای جلوگیری از ادامۀ آن اندیشیده نشده بود. از طرفی چنین خیزشی در سی سال گذشته بی***سابقه بود و دستگاه سرکوب تجربه***ای برای رویارویی با آن را نداشت.
در این میان مقاومت موسوی، کروبی و خاتمی نیز غیرمنتظره بود. انتظار نامه***های تند و اعتراض***های بی***پرده وجود داشت، اما «مقاومت» پدیده***ای نو بود! پیش از این مرسوم بود که اگر تقلبی می***شد، اعتراض***ها به روز جزا موکول شود (چنانچه هاشمی در سال 1384 کرد) و یا اینکه حداکثر نامه***ای به رهبری نوشته شود و در آن از دخالت آقا زاده یا آقا انتقاد شود، (چنانچه کروبی نیز در همان سال نوشت)، یا اینکه دزدی رأی مردم به یک بداخلاقی تعبیر شود(چنانچه خاتمی میگفت)
این***گونه اعتراض***ها هم البته چند روزی منجر به گلایه می***شد و بعد تمام می***شد. در این میان قربانی کردن اعضای چند حزب و محاکمه و محکوم کردنشان هم می***توانست خیال مرکز کودتا را از سالهای بعد راحت کند و باز چندی قدرت قدرت***طلبان را بیمه نماید. این نسل هم که نه اهل مقاومت تصور می***شد و نه اینقدر جدی گرفته می***شد. تصور این بود که اگر یکی از آن «آقاغول***ها» نعره***ای بزند و تهدید کند، به تعبیر آنها«سوسول»ها مرعوب میشوند و کار تمام است. برنامه خوب پیش می***رفت اگر مقاومتی نمی***شد. اما چنین نشد و نهضت مقاومت در حال شکل***گیری بود و نسل***نو همه را به دنبال خود می***کشید.
روز 25 خرداد1388 روزی تاریخ***ساز در ایران است. دو روز از آغاز مقاومت پراکنده می***گذشت که خبر درخواست برگزاری راه***پیمایی اعتراضی سبزها از سوی مجمع روحانیون مبارز و ستاد موسوی برای 25 خرداد منتشر شد. بدیهی بود که دولت کودتا مجوز راه***پیمایی صادر نخواهد کرد. در روزهای بعد بارها گفته شد که معترضان اعتراض***ها را از راه قانونی پیگیری کنند. اما توجه نشد که برگزاری راه***پیمایی بر اساس اصل27 قانون اساسی صریحاً از حقوق ملت است و بنا براین هیچ اقدام خلاف قانونی وجود نداشته است.
اما دستگاه سرکوب که تجربۀ مواجهه با جنبشی ملی را نداشت تصور می***کرد اجازۀ برگزاری چنین تظاهراتی منجر به شکست اقتدار آن است و برای آرام کردن اوضاع بهتر است که به تهدید متوسل شود و با ایجاد ترس مردم را عقب براند. تصور می***شد که با گذشت زمان آتش خشم مردم فروکش خواهد کرد و به زندگی در زیر این ستم رضایت خواهد داد. از روز قبل و صبح آن روز، تهدیدهای مکرر رؤسای نیروی انتظامی و مسئولان استانداری از تلوزیون دولتی ایران منتشر می***شد و هرگونه تجمعی غیرقانونی تلقی شده و وعدۀ سرکوب و برخورد شدید داده می***شد. برخورد سبعانۀ روزهای قبل در خوابگاه کوی***دانشگاه و همچنین خیابان***ها نیز در واقع کوششی بود برای گسترش این ترس در میان مردم.
روز واقعه که رسید و میلیونها نفر در خیابانها حاضر شدند، باید دستگاه سرکوب می***فهمید که «ارعاب» راهکاری شکست خورده است، لیکن گویی این سنت الهی است که ستمگران دیر می***فهمند. آنچنان که فرعون چون آبهای از هم شکافتۀ نیل در هم***فروریخت فهمید؛ اما دیگر دیر شده بود. روز 25 خرداد روزی خونین بود. ده***ها شهید در این روز ثمرۀ رفتار وحشیانه و ددمنشانۀ دستگاه سرکوب بود. دستگیری***های گسترده***ای هم صورت گرفت. اما چون انتظار چنین جمعیت عظیمی با وجود همۀ زمینه***های ترس نبود کودتاچی***ها به حالت کما فرو رفتند و سه روز بعد فرصتی بود که این جمعیت عظیم هر روز در خیابان***ها حاضر شود.
اما متاسفانه از 29 خرداد که در نمازجمعۀ تهران دستور سرکوب، مستقیماَ صادر شد مشخص بود که سیاست «ارعاب» تغییر نخواهد کرد. 30 خرداد کشتاری بزرگتر در تهران و برخی شهرستان***ها روی داد. اهمیت این «قتل***عام» در آن بود که این***بار مردم عادی قربانی ارادۀ جنایتکاران شده بودند و این راهی بی***بازگشت بود. چنانچه میرحسین موسوی نیز در جایی به این راه بی***بازگشت ملت اشاره کرده است.
پس از آن دو ماه مبارزه***ی بی***امان جریان داشت. حتی گاه در طول یک روز سه تجمع اعتراضی مختلف در سه ساعت متفاوت در جریان بود و مبارزه را به جنگی فرسایشی تبدیل کرد. دستگاه سرکوب برای پایان این «مقاومت» بجز ایجاد ترس هیچ راه دیگری نمی***شناخت. به همین دلیل نه تنها در خیابانها به کشتن مردم مشغول شدند بلکه در زندان***ها و بازداشتگاه***ها نیز به قتل عام دستگیرشدگان پرداختند.
از طرفی، اخبار شکنجه***ها و تجاوزهای وحشیانه در زندان***ها نیز به بیرون آمد. انتشار این اخبار هم اتفاقی نبود. دستگاه سرکوب تصور می***کرد که با انتشار این اخبار وحشت در جامعه مستقر خواهد شد و اعتراض***ها پایان خواهد یافت. با همین هدف بود که اجساد برخی از کشته شدگان به خانواده***های آنان تحویل شد و در کنار آن خانواده***ها نیز تهدید شدند که اعتراضی نکنند و حرفی نزنند.
هدف هم انتشار اخبار بود و هم شکست روحی جنبش در برابر اینهمه سبعیت و بی***اخلاقی. اما در هر قدم که سرکوبگران برداشتند، با اشتباهی جدید کوشیدند تا اشتباه قبلی را تصحیح کنند و به این ترتیب بیش از پیش در چاهی که می***کندند، فرو رفتند. وقتی که برخی از خانواده***ها سکوت را شکستند اخبار جنایت***ها در جهان پیچید و در ایران نیز ریزش تاریخی نیروهای ایدئولوژیک حکومت آغاز شد. حکومتی که ادعای دین و اخلاق و عدالت داشت جانی از آب درآمده بود! انتشار اخبار آگاهی را به دورترین نقاط ایران نیز می برد. پس اشتباه بعدی برای جبران خطای قبلی آغاز شد.
اینبار اجساد کشته شدگان مخفی شدند و دور از چشم مردم دفن شدند. دستگاه سرکوب که با کشتن می***خواست مردم را ارعاب کند در صورتی موفق به این کار میشد که اخبار کشته شدگان را منتشر کند اما بعد از تحویل چند کشته و انتشار اخبار آن با وحشت می***دید که همۀ پایگاهش به لرزه افتاده است. بنابراین در گامی دیگر کوشید تا تعداد کشته شدگان را تقلیل دهد! آنها کشته بودند که ترس ایجاد کنند و اکنون کشته ها را مخفی می***کردند چون می ترسیدند! آنها شکنجه و تجاوز کرده بودند که وحشت ایجاد کنند و اکنون جنایتها را مخفی می***کردند چون وحشت کرده بودند! پایگاه فکری اقتدارگرایان از هم پاشیده بود و دیگر امکان توجیه و تفسیری برای این جنایتها نبود.
همزمان محاکمۀ طنزآمیز زندانیان سیاسی نیز آغاز شد. پس از ماه***ها بی***خبری و آزار، نمایش بیداد به جریان افتاد. این نمایش***ها نیز همان نتایج پیشین را به***دنبال داشت. چگونه ممکن است که همه***ی چهره***های سیاسی و موثر حکومت ایران در طی سه دهه خائن باشند و فقط تازه به دوران رسیده***هایی چون طائب و مرتضوی و احمدی***نژاد خدمت کنند؟ از طرفی تعریف***های نو نسل جدید از آرمان و اخلاق و مقاومت راه***های جدیدتری را باز می***کرد. دیگر برخلاف سه دهۀ پیش اگر مبارزی در زیر فشار زندان سخنی می***گفت خیانت تلقی نمی***شد، بلکه حتی نسل نو (میفهمید که باید) فریاد می***زد که هر چه می***خواهند بگویید چرا که ما رنج شما را نمی***خواهیم.
مقاومت فرسایشی مردم با پیشتازی نسل***نو تا روزهای تنفیذ و تحلیف کشیده شد. داستان این مقاومت***ها باید که دقیق و مفصل نوشته شود و این وظیفۀ همین نسل است و آن***را انجام خواهد داد. هر چه زمان می***گذشت وحشیگری ماشین سرکوب افزایش می***یافت. و بالاخره ماه رمضان رسید. کابوس روز قدس از همان اولین روز ماه مبارک رمضان در خواب کودتاچیان رفت.
ماشین سرکوب با انحلال هر گونه مراسمی که احتمال تجمع دوبارۀ سبزها را بهوجود می***آورد کوشید تا زمینۀ تداوم مقاومت را از بین ببرد. کافی بود که بعد از دو ماه تجمع مداوم، چندین هفته سکوت و آرامش به شهر بازمی***گشت تا به ظاهر همه چیز پایان یافته تلقی شود. ماشین تبلیغاتی کودتاچیان نیز در تمام این چند هفته کوشید تا کار را تمام شده فرض کند و چنین القا کند که دیگر دارها برچیده و خونها شسته شده و شهر آرام است.
اکنون می***توان از اهمیت راه***پیمایی روز قدس سخن گفت. از وجوه مختلفی می***توان به این مسأله پرداخت. فرضاً اینکه جنبش سبز ایران بی هیچ مرزبندی بیهوده با نمادهای حکومتی توانست همۀ این نمادها را تسخیر کند و در روز قدس این روند به اوج خود رسید؛ نوعی نگاه ویژه به این راه پیمایی می***تواند باشد. این هم از نوآوری***های همان نسل***نو است که آرمان***نویی تعریف کرده که دیگر در آن اثری از مرزبندی***های بی***اثر نیست و به شیوه***ای عمل***گرایانه دستگاه سرکوب و ماشین تبلیغاتی آن***را با بحران ایدئولوژی مواجه کرده است.
این روش در روز قدس به نهایت خود رسید. کودتاچیان یا باید مراسم سنتی - دولتی خود را، مانند شب***های احیا در مرقد امام خمینی، تعطیل می***کردند و یا تن به تسخیر نمادِ خود توسط موج سبز می***دادند. آنان تعطیل این مراسم را با تسخیر آن توسط سبزها یکی گرفتند، همانگونه که تعطیل شب***های قدر چنین بود و بنابراین کوشیدند که باز هم با توسل به شیوۀ ارعاب مراسم خود را نجات دهند. اما جهان دید که این نماد تبلیغاتی چند ده ساله بنیادگرایان به تسخیر سبزها درآمد!
از طرفی می***توان از وجهی اخلاقی نیز به برخاستن دوبارۀ موج سبز در روز قدس نگریست. پس از اینهمه بیدادها و جنایت***ها و کشتارها و شکنجه***ها و تجاوزها و آنهمه رنج***ها و زخم***ها که بر پیکر مردم وارد شد، دور از اخلاق می***بود اگر که «میراث***داران جنبش» کناری روند و عافیت پیشه کنند و اینجاست که تعریف نسل***نو از آرمان جدیدش معنی کاملی می***یابد. این نسل نه از فداکاری دور است و نه از اخلاق. او ارزشهای خود را خلق کرده است و به همین دلیل حتی می***تواند با آوردن بادکنکی یا نواری سبز رنگ راه شهدا و قربانیان خود را تداوم بخشد و البته در آرامش و بدون خشم و بدون ترس.
و از اینجاست که به سخن آغازین خود بازمی***گردیم. راه پیمایی گستردۀ سبزها در روز قدس راه مقاومت را هموار کرده است. چندی پیش یکی از فرماندهان سپاه پاسداران که با کودتاچیان همراه است، از «نهادینه»شدن بحران در کشور اظهار نگرانی کرد. این سخن به زبان ما نهادینه شدن مقاومت در ایران معنی می***دهد. این چیزی است که ماشین سرکوب را سخت نگران کرده است. همۀ رفتارهای سبعانه و غیراخلاقی و جنایت***باری که با مردم در این ماه***ها صورت گرفت برای جلوگیری از همین نتیجۀ ترسناک بود.
ترس نه در میان مردم بلکه در میان سرکوب***گران رسوخ کرده است. راه***پیمایی گستردۀ سبزها در روز 27 شهریور ماه؛ معنایی بزرگتر هم دارد که همان نهادینه شدن مقاومت در ایران است و اینکه مقاومت بی***پایان آغاز شده است. همان شیوه***ای که فلسطینیان نیز در برابر اشغالگران در پیش گرفته***اند. همان شیوه***ای که هند در زمان گاندی در پیش گرفت. همان که ویتنام در طی صدها سال در برابر چینی***ها و سپس فرانسوی***ها و بالاخره آمریکایی***ها انجام داد. همان که نگرانی کودتاچیان را برمی***انگیزد: «نهادینه شدن مقاومت!»
عجله***ای نیست. تازه این مقاومت آغاز شده است و می***توان تا سال***ها آن را ادامه داد. بعید است در میان کسانی که جنبش را آغاز کردند بجز اقلیتی اندک دیگران انتظار داشته باشند که در طی چند هفته مسألۀ یک قرن را حل کنند. اما این***را انتظار داشته***اند که مقاومت و ایستادگی به دلیل خستگی پایان نیابد. نومیدی را راهی نیست به مقاومت. اکنون دوره مقاومت فرا رسیده است و بعد از هر ماجرا تقویم را باز می***کنیم و بدنبال فرصت بعدی می***گردیم. فرصت بعدی ما چه وقت است؟ نیویورک؟ آغاز سال تحصیلی؟ تظاهرات سیزده آبان؟ روز شانزدهم آذر؟ روزهای عاشورا و تاسوعای امسال در دی***ماه؟ روز تظاهرات 22 بهمن؟ اوه چقدر فرصت داریم!
Hassan Khomeini, Imam Khomeini’s grandson and the representative of his household, along with other members of his family visited the families of imprisoned reformist figures; Mirdamadi (Secretary General of the Participation Front), Tajzadeh, Nabavi, Tajerniya, Arabsorkhi and Tabatabai. In this meeting, families of political prisoners thanked him and gave a report about the horrible situation of their loved ones.
Read more: http://www.parlemannews.ir/?n=3755
Read more: http://www.parlemannews.ir/?n=3755
شماره حساب اعلام شده از طرف علیرضا بهشتی جهت کمک به آسیب دیدگان حوادث پس از انتخابات
+ پرداخت فطریه برای کمک به آسیب دیدگان حوادث پس از انتخابات
علیرضا حسینی بهشتی با اعلام این خبر گفت:در پی تماسهای مکرر شهروندان با کمیته پیگیری امور بازداشتشدگان و آسیبدیدگان حوادث بعد از انتخابات جهت کمک به آسیبدیدگان، این کمیته مبادرت به افتتاح حسابی به همین منظور کرده است. وی خاطر نشان کرد افرادی که خواهان کمک به آسیبدیدگان حوادث بعد از انتخابات هستند میتوانند کمکهای نقدی خود را به شماره حساب ۸۰۰۷۹۶۷ بانک ملی شعبه چیذر، به نام “مجتمع نیکوکاری شهیدان رحمانی” واریز نمایند.
کمک به آسیب دیدگان حوادث پس از انتخابات
شماره حساب ۸۰۰۷۹۶۷
بانک ملی ایران شعبه چیذر
به نام “مجتمع نیکوکاری شهیدان رحمانی”
+ پرداخت فطریه برای کمک به آسیب دیدگان حوادث پس از انتخابات
علیرضا حسینی بهشتی با اعلام این خبر گفت:در پی تماسهای مکرر شهروندان با کمیته پیگیری امور بازداشتشدگان و آسیبدیدگان حوادث بعد از انتخابات جهت کمک به آسیبدیدگان، این کمیته مبادرت به افتتاح حسابی به همین منظور کرده است. وی خاطر نشان کرد افرادی که خواهان کمک به آسیبدیدگان حوادث بعد از انتخابات هستند میتوانند کمکهای نقدی خود را به شماره حساب ۸۰۰۷۹۶۷ بانک ملی شعبه چیذر، به نام “مجتمع نیکوکاری شهیدان رحمانی” واریز نمایند.
کمک به آسیب دیدگان حوادث پس از انتخابات
شماره حساب ۸۰۰۷۹۶۷
بانک ملی ایران شعبه چیذر
به نام “مجتمع نیکوکاری شهیدان رحمانی”
source : on the truce
This was reported by an inside source, September 21, 2009
Rafsanjani incorporated Reformist agendas such as Re-establishment of Khatami’s standing & dignity, avoidance of further public attacks against him & other reformists. Return to mutual respect & curbing coup-like behavior of Sepah.In exchange, Experts meeting will be rather tame, but will be hearing some Reformists. It’ll produce “suggestions” as path forward & a few reminders of values & importance of constitutional law & vote of people expressing their wishes. A major part of the truce is Traditionalists regaining power.
If all goes well, AN’ll embarrass Iran in NYC,which would help even more in swaying SL towards a gradual path to dismantling AN cabinet.
However, it seems the sermon didn’t address all points agreed upon, snubing Rafsanjani & Nateq-Nouri. Rafsanjani seems very upset, especially as pressure of Marja starts weighing on him,which could present him with a day of “either with Marja or regime” reckoning.
Nateq-Nouri & Rafsanjani are trying to curb crisis, and are very concerned with a popular movement detached from reformists or Mousavi/Karubi.It seems that masses r simply against regime.
There are shockwaves & shivers going thru ranks of Principlists, 3 major factions of which are on the verge of breaking up. It looks like Principlists don’t really feel like keeping AN’s faction within their ranks.
Many traditional conservatives,progressive conservatives & some opportunist hardliners don’t believe Khamenei can do anything to regain ppl’s trust. This fuels internal fights.
Nothing can be predicted from here on.
This was reported by an inside source, September 21, 2009
Rafsanjani incorporated Reformist agendas such as Re-establishment of Khatami’s standing & dignity, avoidance of further public attacks against him & other reformists. Return to mutual respect & curbing coup-like behavior of Sepah.In exchange, Experts meeting will be rather tame, but will be hearing some Reformists. It’ll produce “suggestions” as path forward & a few reminders of values & importance of constitutional law & vote of people expressing their wishes. A major part of the truce is Traditionalists regaining power.
If all goes well, AN’ll embarrass Iran in NYC,which would help even more in swaying SL towards a gradual path to dismantling AN cabinet.
However, it seems the sermon didn’t address all points agreed upon, snubing Rafsanjani & Nateq-Nouri. Rafsanjani seems very upset, especially as pressure of Marja starts weighing on him,which could present him with a day of “either with Marja or regime” reckoning.
Nateq-Nouri & Rafsanjani are trying to curb crisis, and are very concerned with a popular movement detached from reformists or Mousavi/Karubi.It seems that masses r simply against regime.
There are shockwaves & shivers going thru ranks of Principlists, 3 major factions of which are on the verge of breaking up. It looks like Principlists don’t really feel like keeping AN’s faction within their ranks.
Many traditional conservatives,progressive conservatives & some opportunist hardliners don’t believe Khamenei can do anything to regain ppl’s trust. This fuels internal fights.
Nothing can be predicted from here on.
از يک طرف پول نفت و گاز را به يغما مبرند و از طرف ديگر همين پول غارت شده را صرف واردات کالاهای بنجل اربابان چينی اشان می کند تا نابودی هر چه بيشتر بازار ملی را فراهم کنند. فقير پروری برای سياه لشگر درست کردن. مکافات شکنجه، کشتار، تجاوز به جوانان دختر و پسر ايران کمترين مشکل حکومت کودتاست. چهار سال بی لياقتی و غارتگری مطلق منابع کشور هم گريبانگير اين ارازل و اوباش دزد و جنايتکار دجال را بزودی خواهد گرفت .
BBC Persian
به روز شده: 14:38 گرينويچ - دوشنبه 21 سپتامبر 2009 - 30 شهریور 1388
بازار ایران زیر فشار کالاهای وارداتی و بی کیفیت خارجیBBC Persian
به روز شده: 14:38 گرينويچ - دوشنبه 21 سپتامبر 2009 - 30 شهریور 1388
کاوه امیدوار
وزارت بهداشت ایران در حال بررسی احتمال آلودگی برنج های وارداتی است و وزارت بازرگانی اعلام کرده در صورت اثبات غیر استاندارد بودن برنج های وارداتی آنها را از سطح بازار جمع آوری می کند.
هدایت حسینی مدیر نظارت بر مواد غذایی وزارت بهداشت به خبرگزاری کار ایران گفته است که :"موسسه استاندارد کشور گزارشی دال بر آلوده بودن برخی از برنج های وارداتی به وزارت بهداشت داده است و ما از آنها نیز خواسته ایم نتایج بررسی خود را ارسال کنند."
به غیر از موسسه استاندارد وزارت بهداشت نیز سرگرم آزمایش و نمونه برداری از برنج های وارداتی است و به گفته آقای حسینی، مسئله اصلی برنج های وارداتی مواد نگهدارنده ای است که به برنج ها اضافه شده است.
به گفته آقای حسینی، اگر آلوده بودن برنج ها تائید شود، جلوی توزیع برنج های وارداتی گرفته خواهد شد.
همزمان نیز وزارت بازرگانی که مسئول تنظم بازار داخلی است، سرگرم بررسی گزارش موسسه استاندارد در باره آلودگی برنج های وارداتی است و اعلام کرده در صورت اثبات غیر استاندارد بودن برنج های وارداتی آنها را از بازار جمع آوری می کند.
این اقدام در پی آن صورت می گیرد که موسسه استاندارد ایران گزارش داده که 13 نوع برنج خارجی وارداتی به فلزات سنگین از جمله سرب، روی و کادمیوم آلوده بوده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه استاندارد از شهروندان خواسته تا از خرید برنج های وارداتی با نامهای آریا، خاطره، 181، مینویک، پاندا، محسن، مه کلاسیک، آفرین، مژده، کریستال، جادوگر، کمال ملکی و طوبا طلایی خودداری کنند.
بحث در باره احتمال آلودگی برنج های وارداتی در حالی بالا گرفته است که بنابر گزارشها در پنج ماه اول امسال 653 هزار تن برنج وارد ایران شده که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 54 درصد رشد نشان می دهد.
همزمان با افزایش واردات، تولید کنندگان برنج ایرانی نیز با مشکل فروش رو به رو شده و تقاضا برای خرید برنج ایرانی به شدت کاهش پیدا کرده است.
برنج وارداتی بسیار ارزان تر از برنج داخلی است و برای همین مصرف کنندگان از برنج خارجی استقبال بیشتری می کنند و برنج داخلی به دلیل قیمت بالا بی مشتری مانده است.
در پی افزایش واردات برنج و انتقادات گسترده تولیدکنندگان ایرانی، دولت سود بازرگانی برنج وارداتی را به حدود دو برابر افزایش داده و سود بازرگانی از 21 درصد به 41 درصد رسانده است بلکه با این کار بتواند با افزایش قیمت مانع از واردات بیشتر برنج خارجی شود.
کالاهای بی کیفیت و قاچاق کالاهای خارجی
آلودگی برنج های وارداتی موضوع ورود کالاهای خارجی بی کیفیت و غیراستاندارد را دولتی کشانده است به طوری که مهدی غضنفری وزیر بازرگانی دستور داده تا گروه ویژه ای برای مقابله با کالاهای بی کیفیت تشکیل شود.
در این گروه نمایندگانی از وزارت بازرگانی، موسسه استاندارد، وزارت کشاورزی و گمرک حضور دارند و قرار است تا این گروه در مدت یک ماه، راهی پیدا کند تا هم جلوی واردات کالاهای بی کیفیت گرفته شده و هم از تولید داخلی و مصرف کننده حمایت شود.
واردات کالاهای بی کیفیت، مشکل تازه ای نیست و از سالها پیش همواره وجود داشته است اما در چند سال اخیر این مشکل ابعاد تازه ای پیدا کرده است.
بخشی از این کالاها از طریق واردات رسمی و بخشی نیز به صورت قاچاق وارد ایران می شود. برخی گزارشها نشان می دهد که بخش عمده ای از کالاهای مصرفی وارداتی بی کیفیت، از چین وارد می شود.
ورود کالاهای غیر استاندارد، بی کیفیت و البته ارزان باعث شده تا تولید کننده ایرانی نتواند با کالاهای وارداتی رقابت کند و محصولات خود را در بازار بفروشد.
داستان برنج، چای، پارچه، کفش و مواردی نظیر آن سالهاست که بر سر زبانهاست و بسیاری از تولید کنندگان این کالاها به دلیل ناتوانی در رقابت و سوددهی پائین، تولید این محصولات را کنار گذاشته اند.
البته مشکل فقط محصولات بی کیفیت وارداتی نیست در بسیاری از موارد، کالاهای داخلی نیز کیفیت لازم را ندارند و برای همین در رقابت با کالاهای وارداتی، بازار را به حریف واگذار می کنند.
چای ایرانی سالهاست که گرفتار این مشکل است و تمامی برنامه های دولت برای بهبود وضعیت تولید چای شکست خورده و بازار داخلی اکنون در اختیار چای خارجی است.
قديمی بودن کارخانجات چای خشک کنی و پائين بودن تکنولوژی فرآوری، کيفيت چای توليدی را بشدت کاهش داده و باعث شده بخشی از توليدات سالهای گذشته در انبارها بدون خريدار بماند.
بنابر گزارشها اکنون 190 هزار تن چای خشک در انبارها در حال فاسد شدن است و بنابر آخرین گزارشها نزدیک به نیمی از کارخانجات چای شمال تعطیل شده اند.
مشکل فقط در تولیدات کشاورزی خلاصه نمی شود و بخش های صنعتی نیز با مشکلات مشابهی رو به رو هستند. صنعت نساجی و کفش نمونه ای از مجموعه صنعتی ایران است که سالهای دشواری را سپری می کنند.
پارچه های خارجی که از طریق رسمی و غیررسمی و قاچاق وارد بازار می شود نفس صنعت نساجی ایران را گرفته است و بسیاری از واحدهای تولیدی قدیمی تعطیل شده اند.
صنعت کفش نیز به سرنوشتی مشابه دچار شده و سیلی از واردات چنان عرصه را بر تولید تنگ کرده که تولیدکنندگان به این سادگی ها نخواهند توانست در مقابل این فشارها کم راست کنند.
گزارشی درباره محل اقامت احمدی نژاد در نیویورک احمدی******نژاد در نیویورک بی***خانمان مانده است؟
دوشنبه، ۳۰ شهريور، ۱۳۸۸
دوشنبه، ۳۰ شهريور، ۱۳۸۸
اخبار چند روز گذشته حاکی از آن بود که با فشار مشاوران دولت اوباما بر هتل اینترکانتیننتال، رزرو هتل محمود احمدی***نژاد و همراهانش لغو گردیده است. هم***چنین شبکه ان***بی***سی نیویورک گزارش داده است هتل مجلل هلمسلی نیز با فهمیدن این***که احمدی نژاد قصد حضور در یک مراسم شام را دارد، آن را لغو کرد؛ مراسمی که پیش***تر از سوی یک گروه دانشجویی رزرو شده بود.
اما چه قدر این سخنان به واقعیت نزدیک است و احمدی***نژاد امسال در کجا اقامت خواهد گزید؟
در این روزها گشتی چند ساعته در نیویورک، هر کسی را متوجه پرچم***های سازمان ملل می***کند که بر فراز درهای ورودی هتل***های مختلفی آویزان است. این یعنی مراسم مجمع عمومی سازمان ملل نزدیک است و این هتل***ها میهمانان بسیاری را از سراسر جهان میزبان خواهند بود.
شایعات مبنی بر لغو رزرو هتل محمود احمدی***نژاد در نیویورک و فشار گروه موسوم به «اتحاد بر ضد ایران هسته***ای» بر مدیریت این هتل جهت لغو رزرو، ما را بر آن داشت تا نخست به هتل انترکانتیننتال و سپس هلمسی سری بزنیم.
بر فراز در ورودی هتل، پرچم آبی***رنگ سازمان ملل در باد می***رقصد. هتل پنج***ستاره و مجلل اینترکانتیننتال سال گذشته نیز در زمان نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد میزبان محمود احمدی***نژاد بود.
فضای هتل از همین روزها نیز امنیتی به نظر می***رسد. حضور تعدادی ماشین پلیس جلوی در ورودی هتل، تعداد چشم***گیر کارکنان هتل که در لابی مدام در حرکت و کنترل اوضاع هستند و برگه***هایی که به میهمانان هتل داده می***شود و از آن***ها می***خواهد در طول مدت نشست مجمع عمومی سازمان ملل، از گیت امنیتی عبور و مرور کنند و هیچ میهمانی را با خود به داخل هتل نیاورند، همگی حاکی از حضور میهمانان ویژه این هتل است.
هر چند کارکنان هتل از پاسخ***گویی در خصوص حضور احمدی***نژاد طفره می***روند و توضیح دادن در خصوص میهمان***های هتل را غیر قانونی و خلاف امنیت آنان می***دانند. تلفن موبایل مدیر امور رسانه***ای هتل، کارولین کونیهان نیز مدام روی پیغام***گیر می***رود و سؤال من مدام تکرار می***شود:
«سرکار خانم کونیهان، روزنامه***نگاری ایرانی هستم و می***خواستم درباره فشارهای مشاوران اوباما بر هتل شما جهت لغو رزرواسیون محمود احمدی***نژاد بپرسم؟ آیا شما رزرو احمدی***نژاد را لغو کرده***اید؟»
سرگردانی در هتل پنج***ستاره و مجلل و انتظار برای گرفتن پاسخ، مدام چهره محمود احمدی***نژاد را جلوی چشمم مجسم می***کند که در حمایت از فقرا و رجایی***وار زیستن سخن می***راند و اینک قرار است در این هتل در نیویورک سر بر بالین بگذارد.
این انتظار پایان شیرینی برایم دارد. زیرا دیدن چهره سه نفر از مقامات دیپلماتیک ایرانی در لابی هتل که این پا و آن پا می***کنند و مدتی نیز روی مبل***های راحت آن لم می***دهند و نیز چند ایرانی دیگر که بیشتر شبیه مأموران اطلاعاتی***اند، تمامی شک***ام را در این باره که احمدی***نژاد در این هتل اقامت خواهد گزید، برطرف می***کند.
او در هتل اینترکانتیننتال شماره ۱۱۱ خیابان چهل و هشتم نیویورک که تنها چند خیابان با مقر سازمان ملل فاصله دارد، چون سال قبل اقامت خواهد گزید و از آن***جا راهی سخنرانی خود خواهد شد.
هم***زمان که دارم به سمت هتل هلمسلی - که قرار بود ضیافت احمدی***نژاد در آن برگزار شود - می***روم، شماره مدیر رسانه***ای هتل را دوباره می***گیرم. از در که وارد می***شوم، نگهبان جلویم را می***گیرد و تازه نگاهم به دیوارهای هتل می***افتد.
هتل در دست تعمیر است و میهمانی در آن اقامت ندارد؛ پس چه طور قرار بوده احمدی نژاد در ضیافت شام آن شرکت کند؟ آیا این***ها شایعه***پراکنی***هایی است که قرار است با آن به مظلومیت خیالی احمدی***نژاد دامن بزنند؟ آیا در مقابل اقامت وی در اینتر کانتیننتال، لغو مهمانی شامی در هتلی در دست تعمیر نمی***تواند کمی از خشم ایرانیان ساکن نیویورک و امریکا را بکاهد؟
از یکی از مسئولین هتل در مورد مهمانی احمدی***نژاد می***پرسم. او اظهار بی***اطلاعی می***کند و با خنده، دیوارهای هتل را نشانم می***دهد که در دست بازسازی***اند.
از در هتل خارج می***شوم؛ تقریباً مطمئنم احمدی***نژاد در نیویورک به لطف دوستان آمریکایی***اش شب بی***خانمان نمی***ماند.
پروانه وحید منش
رادیو زمانه
اما چه قدر این سخنان به واقعیت نزدیک است و احمدی***نژاد امسال در کجا اقامت خواهد گزید؟
در این روزها گشتی چند ساعته در نیویورک، هر کسی را متوجه پرچم***های سازمان ملل می***کند که بر فراز درهای ورودی هتل***های مختلفی آویزان است. این یعنی مراسم مجمع عمومی سازمان ملل نزدیک است و این هتل***ها میهمانان بسیاری را از سراسر جهان میزبان خواهند بود.
شایعات مبنی بر لغو رزرو هتل محمود احمدی***نژاد در نیویورک و فشار گروه موسوم به «اتحاد بر ضد ایران هسته***ای» بر مدیریت این هتل جهت لغو رزرو، ما را بر آن داشت تا نخست به هتل انترکانتیننتال و سپس هلمسی سری بزنیم.
بر فراز در ورودی هتل، پرچم آبی***رنگ سازمان ملل در باد می***رقصد. هتل پنج***ستاره و مجلل اینترکانتیننتال سال گذشته نیز در زمان نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد میزبان محمود احمدی***نژاد بود.
فضای هتل از همین روزها نیز امنیتی به نظر می***رسد. حضور تعدادی ماشین پلیس جلوی در ورودی هتل، تعداد چشم***گیر کارکنان هتل که در لابی مدام در حرکت و کنترل اوضاع هستند و برگه***هایی که به میهمانان هتل داده می***شود و از آن***ها می***خواهد در طول مدت نشست مجمع عمومی سازمان ملل، از گیت امنیتی عبور و مرور کنند و هیچ میهمانی را با خود به داخل هتل نیاورند، همگی حاکی از حضور میهمانان ویژه این هتل است.
هر چند کارکنان هتل از پاسخ***گویی در خصوص حضور احمدی***نژاد طفره می***روند و توضیح دادن در خصوص میهمان***های هتل را غیر قانونی و خلاف امنیت آنان می***دانند. تلفن موبایل مدیر امور رسانه***ای هتل، کارولین کونیهان نیز مدام روی پیغام***گیر می***رود و سؤال من مدام تکرار می***شود:
«سرکار خانم کونیهان، روزنامه***نگاری ایرانی هستم و می***خواستم درباره فشارهای مشاوران اوباما بر هتل شما جهت لغو رزرواسیون محمود احمدی***نژاد بپرسم؟ آیا شما رزرو احمدی***نژاد را لغو کرده***اید؟»
سرگردانی در هتل پنج***ستاره و مجلل و انتظار برای گرفتن پاسخ، مدام چهره محمود احمدی***نژاد را جلوی چشمم مجسم می***کند که در حمایت از فقرا و رجایی***وار زیستن سخن می***راند و اینک قرار است در این هتل در نیویورک سر بر بالین بگذارد.
این انتظار پایان شیرینی برایم دارد. زیرا دیدن چهره سه نفر از مقامات دیپلماتیک ایرانی در لابی هتل که این پا و آن پا می***کنند و مدتی نیز روی مبل***های راحت آن لم می***دهند و نیز چند ایرانی دیگر که بیشتر شبیه مأموران اطلاعاتی***اند، تمامی شک***ام را در این باره که احمدی***نژاد در این هتل اقامت خواهد گزید، برطرف می***کند.
او در هتل اینترکانتیننتال شماره ۱۱۱ خیابان چهل و هشتم نیویورک که تنها چند خیابان با مقر سازمان ملل فاصله دارد، چون سال قبل اقامت خواهد گزید و از آن***جا راهی سخنرانی خود خواهد شد.
هم***زمان که دارم به سمت هتل هلمسلی - که قرار بود ضیافت احمدی***نژاد در آن برگزار شود - می***روم، شماره مدیر رسانه***ای هتل را دوباره می***گیرم. از در که وارد می***شوم، نگهبان جلویم را می***گیرد و تازه نگاهم به دیوارهای هتل می***افتد.
هتل در دست تعمیر است و میهمانی در آن اقامت ندارد؛ پس چه طور قرار بوده احمدی نژاد در ضیافت شام آن شرکت کند؟ آیا این***ها شایعه***پراکنی***هایی است که قرار است با آن به مظلومیت خیالی احمدی***نژاد دامن بزنند؟ آیا در مقابل اقامت وی در اینتر کانتیننتال، لغو مهمانی شامی در هتلی در دست تعمیر نمی***تواند کمی از خشم ایرانیان ساکن نیویورک و امریکا را بکاهد؟
از یکی از مسئولین هتل در مورد مهمانی احمدی***نژاد می***پرسم. او اظهار بی***اطلاعی می***کند و با خنده، دیوارهای هتل را نشانم می***دهد که در دست بازسازی***اند.
از در هتل خارج می***شوم؛ تقریباً مطمئنم احمدی***نژاد در نیویورک به لطف دوستان آمریکایی***اش شب بی***خانمان نمی***ماند.
پروانه وحید منش
رادیو زمانه
با وجود کاهش زمان قطعی فیبرنوری رخ داد
سرمایه، حامد شفیعی:براساس تازه ترین اظهارنظر مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت، در پنج ماهه نخست سال جاری نسبت به زمان مشابه سال پیش، مدت زمان قطعی های فیبرنوری در کشور کاهش یافته است. اما در مقابل برخی کارشناسان بر این عقیده اند که کاهش زمان قطعی فیبرنوری نسبت به سال گذشته محقق نشده و بهینه سازی در این شبکه هنوز به جایی نرسیده است که زمان قطعی را کاهش دهد. این درحالی است که دبیر انجمن ISPها با تایید گفته های مدیرعامل زیرساخت معتقد است اگر مدت زمان دو ماه انتخابات را از این پنج ماه کم کنیم در واقع می توان گفت وضعیت تا حدودی بهتر شده اما او بر این باور است که برای بیان دقیق مدت زمان قطعی باید کار کارشناسی صورت بگیرد.
محمدباقر ظهوری فر نیز در همین حال معتقد است میان مدت زمان و تعداد دفعات قطعی تفاوت است و نباید این دو را با هم مطرح و ادغام کرد.
البته او افزایش تعداد دفعات قطعی را تایید می کند. با این وجود کارشناسان بیان می کنند مسوولان زیرساخت باید تعداد دفعات و مدت زمان قطعی فیبرنوری را اعلام کنند. از همین روی کارشناسان عدم اعلام آمار دقیق در این زمینه از سوی مسوولان را بیانگر این می دانند که برخلاف اقدامات انجام شده برای توسعه و بهبود کیفیت شبکه فیبرنوری، اعداد و ارقام موجود از وضعیت مطلوب این شبکه حکایت ندارد. گرچه مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت آمار دقیق زمان کاهش قطعی و همچنین تعداد دفعات قطعی را اعلام نکرد اما چندی پیش یکی از کارشناسان شرکت زیرساخت در گفت وگو با یکی از سایت های خبری مدعی شد تعداد قطعی فیبرنوری در سال گذشته نزدیک به 80 بار بود که امسال حدود 5/1 برابر افزایش یافته است. البته این کارشناسان نیز تنها به آمار تعداد دفعات قطعی اشاره کردند. بیان چنین دیدگاه هایی از سوی مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت و کارشناسان اینترنت در حالی مطرح می شود که کشور ایران پیش از این به دلیل قطعی های مکرر مسیر فیبرنوری بین المللی جاسک- فجیره توانسته بود رتبه نخست را در میزان قطعی در منطقه به دست آورد. به همین خاطر فعالان اینترنت اظهار می کنند با توجه به اینکه طبق اعلام رسمی مسوولان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، تعداد کاربران اینترنت در ایران
به بیش از 23 میلیون نفر رسیده و بسیاری از کسب و کارها و فعالیت های علمی، آموزشی و تجاری کشور متکی به این شبکه است می توان گفت اختلال در اینترنت، اختلال در روند عادی زندگی مردم است.
کاهش زمان در مقابل افزایش تعداد دفعات قطعی
محمدباقر ظهوری فر مدیرعامل شرکت ارتباطات سیار در حالی مدعی کاهش زمان قطعی فیبرنوری در کشور شده که شبکه فیبرنوری همچنان در حال توسعه است.
به گفته او گرچه توسعه شبکه فیبرنوری موجب پراکندگی بیشتر و نیز احتمال افزایش آسیب دیدگی شده اما با تمهیدات در نظر گرفته شده مدت زمان قطعی فیبرنوری نسبت به زمان مشابه سال گذشته کاهش داشته است. اما نکته اصلی اینجاست که این مقام مسوول قطعی های مکرر و پیوسته با مدت زمان های طولانی پیش و بعد از روزهای انتخابات را فراموش کرده اند. بنابراین گرچه شاید بتوان گفت در سه ماه نسبت کمتر شده ولی به طور حتم در پنج ماه این مساله روی نداده است. ظهوری فر در خصوص نحوه محاسبه مدت زمان قطعی و ارائه چنین آماری می گوید: « ما مدت زمانی که کابل قطع می ماند را مبنا قرار دادیم. از همین روی توانستیم زمان های رفع خرابی را مقداری کوتاه کنیم. »
وی استفاده از ضابطین مخابرات جهت اطلاع از حفاری ها برای راهنمایی، ایجاد مسیرهای پشتیبان و اصلاح نقشه های اجرایی از جمله دلایل کوتاه کردن مدت خرابی عنوان می کند.
مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت با تفکیک مدت زمان قطعی و تعداد دفعات قطعی می افزاید: « شاید تعداد دفعات 20 مرتبه با مدت زمان 100 ساعت بوده ولی اینک مدت زمان 90 ساعت شده البته تعداد دفعات 30 مرتبه شده است بنابراین زمان قطعی کاهش پیدا کرده است. » ظهوری فر با بیان نمونه ای در این زمینه ادامه می دهد: « فرض کنید گاهی در یک روز 10 بار برق منزل قطع می شود اما مدت زمان آن کم است. در همین حال ممکن است یک بار در روز برق قطع شود اما مدت زمان آن دو ساعت طول بکشد. پس آن دو ساعت بیشترین ضرر را دارد، هر چند که هر دو قطعی محسوب می شود. » با این حال باید یادآور شد که شبکه 60 هزار کیلومتری فیبرنوری کشور طی هر سال بیش از 150 بار به دلیل حفاری های ناهماهنگ شرکت های خدمات رسانی وزارت راه و ترابری، وزارت نیرو، شرکت آب و گاز، شرکت نفت، شهرداری، کارخانجات صنعتی، کشاورزان و همچنین عوامل طبیعی و عوامل ناشناس قطع می شود.
یک کلمه حرف حساب
بنابر اظهارات کارشناسان و مدیران شرکت های ارائه دهنده اینترنت البته قطعی اینترنت ایران به دلیل گیر کردن لنگر کشتی در خلیج فارس تنها علت قطع شدن ارتباطات اینترنتی ایرانیان نیست به نحوی که شرکت ارتباطات زیرساخت تنها طی یکی از سال ها حداقل ³µ± میلیارد ریال بر اثر این قطعی ها خسارت مالی متحمل شد. البته خسارت مشترکان اینترنت در این رقم محاسبه نشده است. با این وجود برخی مدیران شرکت های اینترنتی گفته های مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت را در رابطه با تصویب لایحه صیانت از حریم مسیر فیبرنوری می دانند. وانگهی در این لایحه تنها به سازوکارهای جلوگیری از بروز حوادث و همچنین دیگر موارد مشابه اشاره شده است. در این میان اما دبیر انجمن ISPها نظری متفاوت در این زمینه داشته و معتقد است به راحتی نمی توان آمار دقیقی از قطعی و زمان آن بیان کرد.
علیرضا علمی در این باره می گوید: « قطعی اینترنت به عوامل متعددی بستگی دارد. در عین حال قطعی را باید به حوزه داخلی و بین المللی تقسیم بندی کرد. » به گفته او شاید قطعی از مخابرات استان، از فرآیند توزیع، مخابرات منطقه، مسیر بین شهری، مسیر درون شهری (یعنی از شرکت به کاربر) باشد. علمی ادامه می دهد: « باید تمامی این موارد بررسی شود و تنها با یک کلمه حرف نمی توان گفت قطعی بیشتر شده یا کمتر یا اینکه زمان آن کاهش پیدا کرده یا نه چراکه شاید برای شرکت من این موارد کاهش داشته باشد ولی برای یک شرکت در شهرستان این موارد افزایش داشته باشد. به همین خاطر باید حرف حساب شده باشد.»
وی معتقد است برای اینکه توان کل کشور را محاسبه کرد باید با استعلام از شرکت های اینترنتی در کل کشور و همچنین خطوطی که از خارج به داخل وارد می شود، میزان زمان قطعی و تعداد دفعات را محاسبه کرد.
دبیر انجمن ISPها با توجه به اظهارات مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت می گوید: « باید دید این تعداد دفعات و کاهش زمان قطعی نسبت به چه چیزی سنجیده شده است. »
در مجموع باید گفت کاربران ایرانی جزء مظلوم ترین کاربران دنیا به شمار می آیند چرا که از یک طرف با محدودیت سرعت 128 کیلوبیت در ثانیه مواجهند و از سوی دیگر همین اینترنت لاک پشتی با نابسامانی های مختلف از جمله قطعی و فیلترینگ مواجه است. بنابراین آنچه برای کاربر ایرانی احساس می شود کاهش سرعت و عدم دسترسی آسان و قطعی های ناخواسته در طول هفته یا حتی یک روز است.
محمدباقر ظهوری فر نیز در همین حال معتقد است میان مدت زمان و تعداد دفعات قطعی تفاوت است و نباید این دو را با هم مطرح و ادغام کرد.
البته او افزایش تعداد دفعات قطعی را تایید می کند. با این وجود کارشناسان بیان می کنند مسوولان زیرساخت باید تعداد دفعات و مدت زمان قطعی فیبرنوری را اعلام کنند. از همین روی کارشناسان عدم اعلام آمار دقیق در این زمینه از سوی مسوولان را بیانگر این می دانند که برخلاف اقدامات انجام شده برای توسعه و بهبود کیفیت شبکه فیبرنوری، اعداد و ارقام موجود از وضعیت مطلوب این شبکه حکایت ندارد. گرچه مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت آمار دقیق زمان کاهش قطعی و همچنین تعداد دفعات قطعی را اعلام نکرد اما چندی پیش یکی از کارشناسان شرکت زیرساخت در گفت وگو با یکی از سایت های خبری مدعی شد تعداد قطعی فیبرنوری در سال گذشته نزدیک به 80 بار بود که امسال حدود 5/1 برابر افزایش یافته است. البته این کارشناسان نیز تنها به آمار تعداد دفعات قطعی اشاره کردند. بیان چنین دیدگاه هایی از سوی مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت و کارشناسان اینترنت در حالی مطرح می شود که کشور ایران پیش از این به دلیل قطعی های مکرر مسیر فیبرنوری بین المللی جاسک- فجیره توانسته بود رتبه نخست را در میزان قطعی در منطقه به دست آورد. به همین خاطر فعالان اینترنت اظهار می کنند با توجه به اینکه طبق اعلام رسمی مسوولان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، تعداد کاربران اینترنت در ایران
به بیش از 23 میلیون نفر رسیده و بسیاری از کسب و کارها و فعالیت های علمی، آموزشی و تجاری کشور متکی به این شبکه است می توان گفت اختلال در اینترنت، اختلال در روند عادی زندگی مردم است.
کاهش زمان در مقابل افزایش تعداد دفعات قطعی
محمدباقر ظهوری فر مدیرعامل شرکت ارتباطات سیار در حالی مدعی کاهش زمان قطعی فیبرنوری در کشور شده که شبکه فیبرنوری همچنان در حال توسعه است.
به گفته او گرچه توسعه شبکه فیبرنوری موجب پراکندگی بیشتر و نیز احتمال افزایش آسیب دیدگی شده اما با تمهیدات در نظر گرفته شده مدت زمان قطعی فیبرنوری نسبت به زمان مشابه سال گذشته کاهش داشته است. اما نکته اصلی اینجاست که این مقام مسوول قطعی های مکرر و پیوسته با مدت زمان های طولانی پیش و بعد از روزهای انتخابات را فراموش کرده اند. بنابراین گرچه شاید بتوان گفت در سه ماه نسبت کمتر شده ولی به طور حتم در پنج ماه این مساله روی نداده است. ظهوری فر در خصوص نحوه محاسبه مدت زمان قطعی و ارائه چنین آماری می گوید: « ما مدت زمانی که کابل قطع می ماند را مبنا قرار دادیم. از همین روی توانستیم زمان های رفع خرابی را مقداری کوتاه کنیم. »
وی استفاده از ضابطین مخابرات جهت اطلاع از حفاری ها برای راهنمایی، ایجاد مسیرهای پشتیبان و اصلاح نقشه های اجرایی از جمله دلایل کوتاه کردن مدت خرابی عنوان می کند.
مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت با تفکیک مدت زمان قطعی و تعداد دفعات قطعی می افزاید: « شاید تعداد دفعات 20 مرتبه با مدت زمان 100 ساعت بوده ولی اینک مدت زمان 90 ساعت شده البته تعداد دفعات 30 مرتبه شده است بنابراین زمان قطعی کاهش پیدا کرده است. » ظهوری فر با بیان نمونه ای در این زمینه ادامه می دهد: « فرض کنید گاهی در یک روز 10 بار برق منزل قطع می شود اما مدت زمان آن کم است. در همین حال ممکن است یک بار در روز برق قطع شود اما مدت زمان آن دو ساعت طول بکشد. پس آن دو ساعت بیشترین ضرر را دارد، هر چند که هر دو قطعی محسوب می شود. » با این حال باید یادآور شد که شبکه 60 هزار کیلومتری فیبرنوری کشور طی هر سال بیش از 150 بار به دلیل حفاری های ناهماهنگ شرکت های خدمات رسانی وزارت راه و ترابری، وزارت نیرو، شرکت آب و گاز، شرکت نفت، شهرداری، کارخانجات صنعتی، کشاورزان و همچنین عوامل طبیعی و عوامل ناشناس قطع می شود.
یک کلمه حرف حساب
بنابر اظهارات کارشناسان و مدیران شرکت های ارائه دهنده اینترنت البته قطعی اینترنت ایران به دلیل گیر کردن لنگر کشتی در خلیج فارس تنها علت قطع شدن ارتباطات اینترنتی ایرانیان نیست به نحوی که شرکت ارتباطات زیرساخت تنها طی یکی از سال ها حداقل ³µ± میلیارد ریال بر اثر این قطعی ها خسارت مالی متحمل شد. البته خسارت مشترکان اینترنت در این رقم محاسبه نشده است. با این وجود برخی مدیران شرکت های اینترنتی گفته های مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت را در رابطه با تصویب لایحه صیانت از حریم مسیر فیبرنوری می دانند. وانگهی در این لایحه تنها به سازوکارهای جلوگیری از بروز حوادث و همچنین دیگر موارد مشابه اشاره شده است. در این میان اما دبیر انجمن ISPها نظری متفاوت در این زمینه داشته و معتقد است به راحتی نمی توان آمار دقیقی از قطعی و زمان آن بیان کرد.
علیرضا علمی در این باره می گوید: « قطعی اینترنت به عوامل متعددی بستگی دارد. در عین حال قطعی را باید به حوزه داخلی و بین المللی تقسیم بندی کرد. » به گفته او شاید قطعی از مخابرات استان، از فرآیند توزیع، مخابرات منطقه، مسیر بین شهری، مسیر درون شهری (یعنی از شرکت به کاربر) باشد. علمی ادامه می دهد: « باید تمامی این موارد بررسی شود و تنها با یک کلمه حرف نمی توان گفت قطعی بیشتر شده یا کمتر یا اینکه زمان آن کاهش پیدا کرده یا نه چراکه شاید برای شرکت من این موارد کاهش داشته باشد ولی برای یک شرکت در شهرستان این موارد افزایش داشته باشد. به همین خاطر باید حرف حساب شده باشد.»
وی معتقد است برای اینکه توان کل کشور را محاسبه کرد باید با استعلام از شرکت های اینترنتی در کل کشور و همچنین خطوطی که از خارج به داخل وارد می شود، میزان زمان قطعی و تعداد دفعات را محاسبه کرد.
دبیر انجمن ISPها با توجه به اظهارات مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت می گوید: « باید دید این تعداد دفعات و کاهش زمان قطعی نسبت به چه چیزی سنجیده شده است. »
در مجموع باید گفت کاربران ایرانی جزء مظلوم ترین کاربران دنیا به شمار می آیند چرا که از یک طرف با محدودیت سرعت 128 کیلوبیت در ثانیه مواجهند و از سوی دیگر همین اینترنت لاک پشتی با نابسامانی های مختلف از جمله قطعی و فیلترینگ مواجه است. بنابراین آنچه برای کاربر ایرانی احساس می شود کاهش سرعت و عدم دسترسی آسان و قطعی های ناخواسته در طول هفته یا حتی یک روز است.